گروه سینما هنرآنلاین،«صبحانه با زرافه‌ها» داستان ۴ دوست است که فیلم با آماده شدن و همراهی ۳ تن از آنها برای رفتن به عروسی دیگری شروع می شود. دامادِ فیلم که بعد از ۵ سال دارد به عشقش می‌رسد در میان جشن عروسی با ترغیب دیگر دوستانش مواد مخدر استفاده می‌کند و ناگهان از هوش می‌رود. در باقی فیلم دوستان سعی می‌کنند گند بالا آمده را راست‌وریس کنند تا مبادا کسی متوجه‌ی مسئله شود.
سروش صحت کارگردان و یکی از نویسندگان این فیلم که با توجه به سابقه‌ی فعالیت موفقش چه در عرصه‌ی فیلم و چه کتاب‌باز بودن ازش انتظار می‌رفت فیلمی چند وجهی و عمیق بسازد، در این امر خوش ظاهر شده است. او که در اغلب فیلم‌هایش به ارزش دوستی و زندگی اشاره دارد در «صبحانه با زرافه‌ها» می‌گوید آدم‌ها در گیرودار زندگی بی‌خطا و سفید نیستند و حتی رنگ شخصیت‌های فیلمش را نه یک خاکستری کم‌رنگ که با استفاده از مواد مخدر و زن‌بازی به سمت سیاهی می‌برد.
او برای نشان دادن غایت ارزش بخشش، پایانی محتوم و به نوعی تلخ را به بیننده‌اش نشان می‌دهد و مخاطب را با خلق موقعیت مرگ مجتبی که شخصیت ساده، مهربان و دوست‌داشتنی فیلم است به فکر فرو می‌برد. صحت می‌پرسد با وجود چنین پایان تلخ ناگهانی‌ای آیا ارزش دارد که همدیگر را نبخشیم؟
صبحانه با زرافه‌های سروش صحت یک کمدی فانتزی متفکرانه است که با وجود سطح بالای کمدی و گرفتن خنده‌های بی‌چون‌وچرا فراموش نمی‌کند که فیلم باید کنار خنده و سرگرم کردن مخاطبش او را دعوت کند به تفکر و پایبندی به ارزش‌های اخلاقی. او درلابه‌لای موقعیت‌های خنده‌زا دکتر را به صحبت‌های فلسفی و نگاهی بخشایش‌گر وا می‌دارد یا کتاب در دست مجتبی می‌گذارد و قسمت‌هایی از آن را برای مخاطب می‌خواند. قسمت‌های خوانده شده از کتاب هم‌راستا با مضمون فیلمش است و صحت با نمایش جلد کتاب مخاطبش را به خواندن آن کتاب دعوت می‌کند.
در ساده‌ترین و کوچه‌بازاری‌ترین شکل ممکن صحت در سکانس موتورخانه و جمع شدن گنگ دوستیِ ۴ نفره‌ی رضا و دوستانش در بیان و توصیف بهترین مکان برای ماه‌عسل که وجه‌ای آرامش بخش دارد، حرف اصلی فیلم را می‌زند: اونجا جایی‌یه که هر گُهی بخوری، زرافه میاد می‌خورش.
به زعم نویسنده صحت با این جمله تلویحا به مخاطبش می‌گوید انسان‌ها را با هر خطایی که دارند ببخشید و در مسیر حرکت زندگی همراهی‌شان کنید. او برای بیان همراهی در بخشش و بی‌کینه‌ای، از همراهی حیوانات در هر موقعیتی بهره می‌برد و این خصیصه‌ی حیوانی را می‌ستاید که البته ای کاش به این نکته توجه می‌کرد که بین حیوانات زرافه از کینه‌توزترین آن‌هاست.
از لحظات خنده‌آلود ماندگار «صبحانه با زرافه‌ها» در سینمای ایران بی‌شک رفتن سه نفره‌ی هوتن، بهرام و بیژن روی میز دختران است. موقعیتی که صحت با شخصیت این سه دوست برای سینما خلق کرده و با خنده‌هایی که می‌بخشد اشک به چشم مخاطبش خواهد آورد.
این کارگردان‌نویسنده در دقایق پایانی فیلم با برگشت به عقب و نکشتن عنکبوت همچنان جامعه را به بخشش و گذر از خطاها و سیاهی‌ها دعوت می‌کند صحت با پرداخت صحنه‌یِ فانتزیِ حضور مریم و زرافه‌ها بهشتی را تصویر می‌سازد که آنجا همگی با بخشش یکدیگر کنار هم جمع‌اند. به شکلی او در این تصویر غیرمستقیم و فانتری خواهان زندگی با مدارا و بخشش و دوستی شده است و پایان محتوم زندگی که مرگ است را گوش‌‌زد کرده است.
«صبحانه با زرافه‌ها» به مخاطبش خنده با ارزش‌افزوده‌ی تفکر و دوستی و بخشش هدیه می‌کند. اگر شکل پرداختش با شخصیت‌هایی نابه‌هنجار است می‌تواند دلیلی جز نشان دادن سیاهی در پناه خنده و پرداخت نرم آن به جامعه نداشته باشد.
هر چند که او گفته دیدن این فیلم را برای همه‌ی سنین مناسب می‌بیند، همچنان شما می‌توانید به دلیل فراوانی موقعیت‌های استفاده از مواد مخدر و ارتباطات خاص فرزندان نابالغتان را از دیدن این فیلم منع کنید.
زهرا عباسی