به گزارش هنرآنلاین، همایون اسعدیان سازنده فیلم‌هایی مثل «طلا و مس» و «بوسیدن روی ماه» درباره حضور در چهارمین اردوی فیلمسازی ایده تا تولید انجمن سینمای جوانان ایران اظهار داشت: وقتی دوستان صحبت کردند و پیشنهاد دادند، به نظرم کار جذابی آمد. من از قبل این تجربه را نداشتم که به عنوان مربی، در کنار ۵ جوان فیلمساز از ۵ شهر مختلف قرار بگیرم تا در یک هفته، با هم فیلم کوتاهی بسازند. برایم جذاب بود که بشود این کار را انجام داد. ما فقط می‌دانستیم باید طرحی در زمینه ملودرام آماده کنیم و ظرف مثلا یکی دو روز طرح کوچکی آماده کردیم.
وی افزود: برای من تجربه خوبی بود و امیدوارم برای این جوان‌ها هم تجربه خوبی بوده باشد. تمایل دارم اگر بعدها هم چنین فرصتی پیش آمد، یک بار دیگر هم دست به چنین کاری بزنم.
این فیلمساز درباره کارگردانی فیلم توسط ۵ نفر توضیح داد: بین ۵ کارگردان به شکل اتوماتیک تقسیم کاری صورت گرفت؛ یکی بیشتر با بازیگرها سروکله می‌زد، یکی بیشتر با دوربین کنار می‌آمد و...
وی ادامه داد: اصلا مهم همین بود که بدانند چطور می‌شود بر سر یک طرح با همدیگر تعامل کنند. یعنی باید از سلیقه‌ها کمی عدول کنند و با سلیقه همدیگر کنار بیایند و سر صحنه هم بدون این که با همدیگر اختلاف پیدا کنند، باید بتوانند فیلمنامه را اجرا کنند. در نهایت بدون این که کار به تنش برسد، اثری ساخته شود که بگویند محصول این ۵ نفر است. ممکن است فیلم خوبی هم دربیاید، اما بیشتر فراگیری این پروسه مهم است.
اسعدیان اضافه کرد: اساسا سینمای حرفه‌ای یعنی همین. من به عنوان یک کارگردان، در کنار یک تهیه‌کننده حرفه‌ای قرار می‌گیرم که حتما او هم نگاهی دارد و بایستی همدیگر را طوری انتخاب کنیم که نقطه‌نظرهایی نزدیک به هم داشته باشیم. فیلمبردار، طراح صحنه و... نقطه نظراتی دارند و بده‌بستانی شکل می‌گیرد. ۲ امتیاز می‌دهید و ۲ امتیاز می‌گیرید و این‌طور نیست که بگویید من خدایی می‌کنم و همه باید بگویند چشم! در این کارگاه، جوان‌ها این را تجربه کردند و تمرین سینمای حرفه‌ای انجام دادند.
کارگردان راه بی‌پایان با اشاره به ارزیابی مثبت خود از این کارگاه تاکید کرد: توانایی‌ها قطعا یکی نیست. بعضی ممکن است بیشتر به کار دوربین علاقمند باشد، کسی ممکن است بیشتر علاقمند به سروکله زدن با بازیگر باشد یا کسی بیشتر درباره فیلمنامه دغدغه داشته باشد. در مجموع همه خیلی خوب بودند و امیدوارم فیلمسازهای خوبی شوند.
این کارگردان سینما خاطرنشان کرد: کاری که انجمن سینمای جوانان انجام می‌دهد، کار جذابی است. تاکنون از انجمن فیلمسازهای خوبی آمده‌اند و انجمن هم روی جوان‌های کل کشور سرمایه‌گذاری می‌کند. من وقتی در ۱۳ یا ۱۴ سالگی به کانون پرورش فکری رفتم، از یکی از مربیان پرسیدم کانون در تهران ۲۲ کتابخانه دارد و هر کتابخانه ۲۰ هنرجوی فیلمسازی دارد. یعنی قرار است سالی ۴۰۰ فیلمساز جدید دربیاید؟ پاسخ داد که نه، اگر از این ۴۰۰ نفر، فقط یک نفر فیلمساز شود، خوب است و ۳۹۹ نفر دیگر، بیننده‌های آن یک نفر می‌شوند. آن‌ها هم تربیت می‌شوند که چگونه فیلم ببینند.
وی گفت: قرار نیست همه هنرجوهای انجمن سینمای جوانان در کل کشور فیلمساز شوند. قرار است همه با سینما از نگاهی دیگر آشنا شوند و بیننده‌های همین چند فیلمسازی شوند که در نهایت ساخته می‌شوند. هرکدام از این بیننده‌ها روی خانواده، همکلاسی‌ها و... هم تاثیر می‌گذارند و بیننده‌های بهتری می‌سازند.