به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی موزه سینما، علی نصیریان با بیان اینکه بیشترین کارهایی که انجام داده با صداقت و انگیزه بوده است، گفت: در سینما کار کردن یک ریسک است و در عین حال که ممکن است فیلمنامه و کارگردانی خوب باشد اما تا کار به انتها نرسد مشخص نیست نتیجه کار چه می‌شود.

وی ادامه داد: در اکثر فیلم‌هایی که به خاطر متن و تا حدودی به خاطر کارگردان حضور داشتم معمولا با آنها درمورد نقش مشورت می‌کردم. یادم می‌آید ناصر تقوایی برای فیلم ناخداخورشید به من گفت دو شخصیت در فیلمنامه وجود دارد که می‌توانم آنها را بازی کنم یکی مستر فرحان و دیگری ناخدا که من از او پرسیدم خود شما کدام را برای من پیشنهاد میدهید و او گفت به نظرم مستر فرحان برای شما بهتر است و من در پاسخ به او گفتم همان نقشی که شما می‌گویید را بازی می کنم.

نصیریان درباره نسل جوان علاقه مند به حضور در سینما و تئاتر نیز بیان کرد: نسل جوان را دوست دارم و معتقدم در سینما و تئاتر استعدادهای بسیار خوبی داریم . مخصوصا در تئاتر که بازیگرها و نویسنده‌های خوبی درخشیدند همچنین در سینما. سینمای ایران بسیار رشد کرده است و آثاری که امروز ارائه می‌شود از زمان ما بهتر است زیرا ارتباط جمعی بسیار بیشتر شده است و با یک کلیک همه نوع اطلاعات لازم در اختیار بازیگران و غیره قرار می‌گیرد. در زمان ما بیشتر کتاب موجود بود و ما از کتاب های تخصصی الهام می‌گرفتیم اما امروز اوضاع بسیار متفاوت تر شده است.

وی ادامه داد: ما با دل و جان کار می‌کردیم اما دستمان خالی بود درحالیکه بازیگران امروز دستشان پر است البته منظورم از دست پر از نظر مالی نیست بلکه از نظر اطلاعات است.

نصیریان در پاسخ به این پرسش که چرا در طول سال‌هایی که در سینما فعالیت داشته با مسعود کیمیایی کار نکرده است؟ پاسخ داد: عمدی نبوده موقعیت آن پیش نیامده هم با مسعود کیمیایی و هم با بهرام بیضایی.

وی با بیان اینکه در بازیگری اعتقاداتی دارد، بیان کرد: من در ایفای نقش‌ها به انگیزه‌هایم همچنین حس خلاقانه و آفرینندگی که احساس می‌کنم، رجوع می‌کنم زیرا معتقدم بازیگر خودش نویسنده یک فیلم است و وسیله و اسباب دست کارگردان نیست. درست است که باید با کارگردان تعامل داشته باشد و به برداشت ها و نگاه‌هایی که به کارکتر دارد گوش کند اما آفریننده نقش بازیگر است و اگر بخواهیم به مرحله آفریننده نقش برسیم، بازیگر باید از قدرت خلاقانه‌ای که در درونش وجود دارد یاری بطلبد و نقش را بیافریند.