به گزارش هنرآنلاین، صحبت‌های محمد خزاعی در آیین اختتامیه جشنواره سینماحقیقت دو بخش داشت. بخش اصلی سخنان او موضوع معیشت و وضعیت مادی سینماگران را مطرح می‌کرد و بر مسئله‌ای مهم اشاره داشت: این که بخش اعظم خانواده سینمای ایران این روزها دغدغه معاش دارد و احتمالا فشارهای بیشتر روی سینما، این بدنه را نحیف‌تر می‌کند.
نکته بعد اینکه محمد خزاعی برای نخستین‌بار به این موضوع اشاره کرد که به دلیل مشکلات متعدد احتمال بیکاری سینماگران و تعطیلی بیشتر سینما افزایش یافته و سال آینده سال سختی برای سینماگران است. خزاعی تلاش کرد این موضوع را یادآوری کند که در سازمان سینمایی دنبال رفع مشکلات است و سینماگران نباید با فعالیت سیاسی حرکت او برای حل مشکلات را متوقف کنند.
او به این موضوع اشاره کرد که سینماگران می‌توانند فیلم سیاسی بسازند و در قالب هنر انتقاد و اعتراضشان را مطرح کنند اما درگیر امضای بیانیه و انجام کنش سیاسی نباشند. مسئله مهم دیگری که خزاعی به آن اشاره کرد این بود که سینمای ایران در یک سال گذشته درگیر هجمه‌های فراوان بوده است. او برای نخستین بار به موضوع MeToo اشاره کرد و به درستی به این موضوع پرداخت که اتهام‌های فراوانی که به سینماگران وارد شده، بدنه سینما را تضعیف و البته خانواده‌ها را نسبت به سینما و سینماگرانش بدگمان کرده است.
رئیس سازمان سینمایی از فرصتی که اختتامیه در اختیارش قرار داد استفاده کرد و مسائل اصلی سینما را با سینماگران در میان گذاشت. او بر این موضوع تاکید کرد که سازمان سینمایی متعلق به همه سینماگران است، عده‌ای ممکن است شرایط مالی خوبی داشته باشند و بتوانند بیانیه سیاسی امضا کنند و تاوان آن را بپردازند اما حرکت آنها ۲۵ هزار نفر را که وضعیتی دیگر دارند دچار مشکل می‌کند.
سخنان دکتر محمدمهدی اسماعیلی هم در همین راستا بود. وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بیش از خزاعی بر همدلی و همراهی تاکید داشت و البته این نکته را تاکید کرد که ساختن فیلم سیاسی مشکلی برای سینماگران ندارد و هر ابزار هنری می‌تواند بستری برای اعمال نظر و دیدگاه هنرمندان باشد.
محمد خزاعی به عنوان تهیه‌کننده یکی از سیاسی‌ترین فیلم‌های پس از انقلاب را ساخته، پس میل سینماگران را به فیلم ساختن درباره مسائل روز خوب درک می‌کند. او در این مدت و در شرایطی که سینمای ایران و سینماگرانش روزهایی سخت را پشت سر می‌گذارند، می‌کوشد کمتر وارد حاشیه شود و پیگیری مطالبات مادی و معیشتی سینماگران را در اولویت قرار دهد. باید دید بدنه سینمای ایران، چه اندازه با این حرکت همسو می‌شود و فرصت تحقق برنامه‌ها را به خزاعی می‌دهد.