گروه سینمایی هنرآنلاین: پس از آنکه تلویزیون در جذب مخاطب شبانگاهی در پخش سریال‌ها چندان موفق عمل نکرد و بعد هم به‌واسطه شیوع کرونا و نبود برنامه‌های سرگرم کننده مختلف، مخاطب به سمت شبکه نمایش خانگی اقبال نشان داد و سینماها نیز تعطیل شدند، بیشتر فیلمسازان به سراغ ساخت سریال‌های شبکه نمایش خانگی گرایش یافتند تا هم بیکار نمانند و هم بتوانند به لحاظ اقتصادی جبران مافات کنند. از همین رو سریال‌ها نیز بعضا با اقبال مواجه شدند.
اما این روزها با وجود آن که سریال‌های شبکه نمایش خانگی بسیاری در حال پخش هستند که بخش اعظمی از آن‌ها به واسطه چهره‌ها سعی در جذب مخاطب دارند، اغلب برای جذب مخاطب حداکثری با آوردن خوانندگان شناخته شده پاپ با هم به رقابت می‌پردازند.
اتفاقی که در چند سال اخیر تبدیل به معضل در سینمای ایران شده است، عدم استفاده از بازیگران جوان و چهره‌های جدید است، چرا که تولیدکنندگان ترجیحشان این است که به سراغ چهره‌هایی بروند که پیش از این آزمون پس داده‌اند و در جذب مخاطب موفق عمل کرده‌اند. بر همین اساس هم تلاش می‌کنند تا بازیگران میانسال را به ضرب و زور گریم جوان کنند و به سنین جوانی نزدیک؛ اما مخاطب امروز دیگر پذیرای چنین اتفاقی نیست و هرگز روی خوش به این امر نشان نمی‌دهد. از همین رو هم عمدتا چنین سریال‌هایی را مخاطب پس می‌‌زند حتی اگر داستانی قوی داشته باشد که معمولا فاقد این فاکتور مهم هستند. در آن سوی گوی هم خوانندگان قرار گرفته‌اند که به دلیل عدم آشنایی به فضای بازیگری چندان در این امر موفق نبوده‌اند و در همان یکی دو قسمت اول مخاطب از سریال دست کشیده است.
اما در این میان هم هستند فیلمسازانی که این جرات و جسارت را دارند تا از چهره‌های جوان در آثارشان استفاده کنند همانطور که مازیار میری و همایون اسعدیان که هردو در سینمای ایران استخوان خرد کرده‌اند، آرام و بی صدا شروع به ساخت سریالی عاشقانه کردند که نه تنها از بازیگران شناخته شده به جای کاراکترهای جوان استفاده نکردند، بلکه از خوانندگان هم بهره‌ای نبردند و به سراغ بازیگران جوان تئاتری رفتند که انصافا موفق عمل کرده‌اند و بی ادعا توانسته‌اند مخاطب را با خود همراه کنند.
در واقع این دو به بازیگران جوان تئاتری که شاید کمتر تجربه حضور در مقابل دوربین را داشته‌اند این فرصت را دادند تا بتوانند در نقش‌های اصلی در کنار بزرگانی چون امین تارخ، علی عمرانی، شمسی فضل‌الهی و... به ایفای نقش بپردازند و در کنار آن‌ها کسب تجربه کنند. آن‌ها نیز تمام سعی و تلاش خود را کرده و از تجربیات تئاتری خود بهره گرفتند تا به نقش‌ها نزدیک شده و کاراکترها را از آن خود کنند.
سریال روایتی است ساده و عاشقانه از دو جوان به نام‌های آتیه و امیر که در دوران دانشجویی دلبسته یکدیگر شده‌اند، اما در این میان مشکلاتی سرراهشان قرار می‌گیرد که قصه را پیش می‌برد. ۱۱ قسمت از این سریال تاکنون از پلتفرم نماوا پخش شده است و تااینجای کار می‌توان به این بازیگران جوان نمره قبولی داد.
دیگر وقت آن رسیده است که سینما وتلویزیون ورود چهره‌های جوان را جدی بگیرد و اجازه دهد تا فرصت به نیروهای تازه نفسی برسد که کار را بلد هستند، اما هنوز امکان عرضه نیافته‌اند. کاری که میری و اسعدیان انجام دادند نمونه یک اثر درخورو شایسته است که بی ادعا اما پربار پیش می‌رود.