به گزارش هنرآنلاین، غزل شاکری (دختر مرحوم فرشته طائرپور)، سیدمحمد بهشتی، ابراهیم داروغهزاده، بهمن فرمانآرا، احمد امینی، علیرضا تابش، سیفالله صمدیان، غلامرضا موسوی، منوچهر محمدی، فرهاد توحیدی، سیدمحمود رضوی، منوچهر شاهسواری، احسان کرمی، هنگامه قاضیانی، روانبخش صادقی، محسن امیریوسفی، وحید جلیلوند، مسعود کرامتی، سیدجواد هاشمی، سمیرا علایی، احد صادقی و محسن خانجهانی از جمله مدیران و هنرمندان حاضر در این مراسم بودند.
در این مراسم، غزل شاکری دختر زنده یاد طائرپور با چشمانی پر از اشک گفت: تشکر میکنم از همه عزیزانی که اینجا هستند. در خودم آمادگی حرف زدن نمیدیدم و میترسیدم نتوانم به درستی حرفی را بیان کنم. پس یادداشتی کوتاه نوشتم تا برای شما بخوانم.
«یا حفیظ و یا امین
با تکیهکلام همیشگی تو آغاز میکنم!
دختر تو بودن افتخار بزرگی است. من از زبان یکی از فرزندانت حرف میزنم زیرا جز علی، عسل و من تعداد بیشماری از مردمان دورانت را میشناسم که برایشان مادری کردی و فرشته نگهبانشان بودی. امروز آمدیم تا در این روزهای سیاه درد و بیماری جسم خستهات را به خاک بسپریم و روح بزرگت را به آسمان تا بلندتر و رهاتر پرواز کنی. بابت هر آنچه به وقت بودنت به یادگار گذاشتی تا ابد شاکریم، الهی که بر سر این آتش بر دل نشسته ما هم باران صبر و قراری ببارد. سفرت به خیر فرشته جسور و بلندپرواز من.»
در بخشی دیگر از مراسم تشییع و تدفین زندهیاد طائرپور، صدای آن مرحوم پخش شد که نوزدهم ماه رمضان امسال برای برخی دوستان و نزدیکانش فرستاده بود: «یا حفیظ و یا امین. خدایا تو شاهد بودی که دیشب، شب نوزدهم ماه مبارک رمضان به یاد همه عزیزان و دوستان به درگاه تو دعا کردم. خدایا با مردمت آشتی کن. خدایا سایه سیاه این بیماری و نگرانی و ناامیدی را از دل مومنانت برچین و به حرمت دل مومنانت خودت این بلا را دور کن، دلها را شاد و کاری کن که این دو روزه عمر را به شکر شادیها بگذرانیم.
خدایا بیماران زیادی دیشب روی تختهای بیمارستان تو را صدا کردند، جوابشان را بده. خدایا مشیت تو، شفقت تو، همه چیز تو مسلط بر همه این امور است ولی با ما با رحمت رفتار کن، به ضعف ما نگاه کن. خدایا دوستان من را شاد بدار، دوستان مرا به آمرزش پدران و مادرانشان، به سلامت پدران و مادرانشان، به سلامت و شادی فرزندان و عزیزانشان، خواهرانشان و برادرانشان، همکارانشان، همسایگانشان و همه آشنایانشان. خدایا دلها را شاد کن، خدایا از تو شادیهایی میخواهیم که در آنها شکرگزار باشیم و تو را فراموش نکنیم. در این دوره آنقدر به خاطر خودمان و دیگران رنج بریدم و تو را به رنج صدا کردیم، عوض کن این بازی را.
خدایا به حرمت روح بزرگی که به حضرت علی دادی، به حق آن پیشانی خونینی که قصهاش تا سالهای سال اشک ما را درآورده، خدایا رحم کن بر این ملت، رحم کن بر این مردم، رحم کن بر مردم همه جهان؛ از هر دینی، از هر رنگی، از هر قوم و قبیلهای. خدایا همه تو را صدا میکنند به زبان خودشان، خدایا بشنو، بخواه، بپذیر و مشیتت بر این قرار بگیرد که دعاهای همه ما را در حق هم مستجاب کنی. خدایا پناه میبریم به تو، الغوث، الغوث، الغوث، خلصنا من النار یا رب. خدایا خیلی دوستت داریم، دوستمان داشته باش.»
زندهیاد طائرپور بهمن ۱۳۳۱ در تهران به دنیا آمد و از چهرههای برجسته و فعال سینمای کودک و نوجوان ایران بود. او در جایگاه مدیر عامل خانه ادبیات و هنر کودکان و نوجوانان بیش از ۱۰ فیلم سینمایی در این زمینه تولید و فعالیت حرفهای خود را در سینما از سال ۱۳۶۷ با تهیهکنندگی فیلم «گلنار» آغاز کرد.
فیلمهای سینمایی «پاتال و آرزوهای کوچک» (۱۳۶۸)، «مدرسه پیرمردها» (۱۳۷۰)، «نان و شعر» (۱۳۷۲)، «پسر مریم» (۱۳۷۷)، «یکی بود یکی نبود» (۱۳۷۹)، «وقتی همه خواب بودند» (۱۳۸۴)، «زن دوم» (۱۳۸۶)، «نیلوفر» (۱۳۸۷)، «نخودی» (۱۳۸۸)، «آینههای روبهرو» (۱۳۸۸)، «خاله قورباغه» (۱۳۹۵)، «خداحافظ دختر شیرازی» (۱۳۹۷) و «سازهای ناکوک» (۱۳۹۸) از دیگر آثاری است که طائرپور تهیهکنندگی آنها را بر عهده داشت.