سرویس سینمایی هنرآنلاین: مهلت معرفی فیلمهای بلند بینالمللی به آکادمی علوم و هنرهای سینمایی برای رقابت در نود و سومین دوره جوایز اسکار، سهشنبه اول دسامبر (11 آذر) به پایان رسید.
در چند روز گذشته هشت کشور دیگر نمایندگان خود را معرفی کردند تا تعداد رقبای این بخش در دوره پیش رو - برابر با آنچه رسانهای شده است - به 84 فیلم برسد.
آکادمی در چند روز آینده فهرست کامل و نهایی شرکتکنندگان در بخش فیلم بلند بینالمللی جوایز اسکار 2021 را منتشر میکند.
نود و سومین دوره جوایز اسکار 25 آوریل 2021 (دوشنبه 6 اردیبهشت 1400) در دالبی تیهتر در هالیوود، لس آنجلس برگزار میشود. این مراسم ابتدا قرار بود 28 فوریه (بامداد دوشنبه 11 اسفند 1399) برگزار شود، اما هم زمان برگزاری مراسم و هم زمان لازم برای فیلمها برای این که شرایط انتخاب را داشته باشند، به خاطر پاندمی کووید-19، دو ماه به تعویق افتاد.
فیلمهایی میتوانند در بخش فیلم بلند بینالمللی جوایز اسکار 2021 رقابت کنند که در فاصله 1 اکتبر 2019 (9 مهر 1398) تا 31 دسامبر 2020 (11 دی 1399) در کشور خود اکران عمومی شده باشند. (سال گذشته این تاریخ بین اکتبر تا سپتامبر بود.)
رأیگیری برای انتخاب نامزدهای اسکار فیلم بلند بینالمللی در دو مرحله انجام میشود. ابتدا 10 فیلم به فهرست کوتاه راه پیدا میکنند که اسامی آنها 9 فوریه 2021 (21 بهمن) اعلام خواهد شد. در مرحله بعد، پنج فیلم بهعنوان نامزدهای نهایی معرفی میشوند که اسامی آنها 15 مارس 2021 (25 اسفند) همراه نامزدهای دیگر بخشهای جوایز اسکار اعلام خواهد شد.
تغییر دیگر در قوانین مربوط به واجد شرایط بودن، این است که فیلمهایی که قرار بود قبلاً اکران عمومی شوند، اما از همان ابتدا بهطور تجاری از طریق سرویس ویاودی، در دسترس هستند یا بودند، واجد شرایط میتوانند باشند.
برای دومین بار جایزه با نام "بهترین فیلم بلند بینالمللی" اعطاء خواهد شد. نام این جایزه تا پیش از تغییر در آوریل 2019، "فیلم خارجیزبان" بود. منظور از فیلم بلند بینالمللی یک فیلم سینمایی بلند است که خارج از ایالات متحده آمریکا با دیالوگهای غالباً غیرانگلیسیزبان، تولید شده باشد که میتوان شامل فیلمهای بلند انیمیشن و مستند نیز باشد.
سال گذشته 93 کشور در بخش اسکار فیلم بلند بینالمللی شرکت کردند و "انگل" ساخته بونگ جون هو از کره جنوبی جایزه را برد. "انگل" همچنین اولین فیلم غیرانگلیسیزبان بود که جایزه اسکار بهترین فیلم را از آن خود کرد.
در ادامه گزارش، نمایندگان آخرین کشورهای شرکتکننده در رقابت اسکار سال آینده معرفی شدهاند.
"درسهای فارسی" (Persian Lessons) به کارگردانی وادیم پرلمان سینماگر آمریکایی-کانادایی متولد اوکراین، به نمایندگی از بلاروس در اسکار شرکت میکند. این فیلم اولین بار در دنیا فوریه 2020 در جشنواره فیلم برلین روی پرده رفت و بعد در جشنوارههای مسکو، وایادولید، پکن و استکهلم نیز نمایش داده شد.
داستان فیلم در 1942 و در دوران جنگ جهانی دوم روی میدهد. ژیل یک مرد جوان بلژیکی (با بازی ناول پرز بیسکایارت) همراه تعدادی یهودی دیگر توسط اساس دستگیر و به یک اردوگاه کار اجباری در آلمان فرستاده میشود. او برای نگهبانان قسم میخورد که یهودی نیست بلکه ایرانی است و با این دروغ بهطور موقت از اعدام نجات پیدا میکند. بعد یک مأموریت ظاهراً غیرقابلدفاع به او محول میشود؛ این که به کلاوس کوخ افسر مسئول آشپزخانه اردوگاه (با بازی لارس آدینگر) فارسی یاد بدهد! کوخ آرزو دارد وقتی جنگ تمام شد در ایران یک رستوران راه بیندازد. ژیل مجبور میشود کلمه به کلمه زبانی را ابداع کند که بلد نیست. درحالیکه ارتباط غیرعادی دو مرد به حسادت و تردید میانجامد، ژیل عملاً متوجه میشود که حتی یک حرکت اشتباه میتواند دستش را رو کند.
"درسهای فارسی"
"خانهای از شن و مه" اولین فیلم وادیم پرلمان با بازی بن کینگزلی، جنیفر کانلی و شهره آغداشلو در 2003 ساخته و نامزد سه جایزه اسکار ازجمله جایزه بهترین بازیگر زن مکمل برای آغداشلو شد.
"درسهای فارسی" پنجمین فیلمی است که بلاروس از 1994 به آکادمی معرفی میکند. فیلمهای قبلی نامزد نشدند.
درام تاریخی "دارا از یاسِنُواتس" (Dara from Jasenovac) به کارگردانی پردراگ آنتونیهویچ به نمایندگی از صربستان در بخش فیلم بلند بینالمللی نود و سومین دوره جوایز اسکار رقابت میکند.
این فیلم بر مبنای شهادت بازماندگان اردوگاه مرگ یاسنواتس معروف به "آشویتس بالکان" ساخته شده که در جنگ جهانی دوم توسط رژیم اوستاشه (جنبش انقلابی کورواسی) بنا شد و یکی از بزرگترین اردوگاههای مرگ در اروپا بود که تحت اداره نازیها قرار نداشت. این اردوگاه در نیمه اول دهه 1940 در نزدیکی روستای یاسنواتس در کرواسی فعال بود و اغلب قربانیان آن صربها، یهودیها، کولیها و ناراضیان سیاسی بودند. اردوگاه مرگ یاسنواتس بخشی از هولوکاست در کرواسی و نسلکشی وسیعتر صربها در دولت مستقل کرواسی بود.
"دارا از یاسِنُواتس"
داستان "دارا از یاسنواتس" از منظر دختری 12 ساله به نام دارا روایت میشود که بیخبر از سرنوشت پدرش، همراه مادر و دو برادر کوچک خود به یاسنواتس فرستاده میشود.
فیلم قرار بود در اوایل 2020 همزمان با بزرگداشت هفتاد و پنجمین سال فرار بازماندگان اردوگاه مرگ یاسنواتس روی پرده برود، اما به خاطر پاندمی کووید-19، تاریخ اولین نمایش آن تا 22 اکتبر به تعویق افتاد.
"دارا از یاسنواتس" بیست و هفتمین فیلمی است که صربستان از 1994 به اسکار میفرستد. این کشور هنوز نامزد جایزه بهترین فیلم بلند بینالمللی نشده است. در 2007 تریلر "تله" به کارگردانی سردان گولوبوبیچ از صربستان به فهرست کوتاه راه پیدا کرد، اما درنهایت نامزد نشد.
بنگلادش با "ارادتمند شما، داکا" (Sincerely Yours, Dhaka) که فیلمی اپیزودی ساخته 11 کارگردان است، شانس خود را در جوایز اسکار امتحان میکند. این فیلم اولین بار در دنیا سال گذشته در بیست و سومین جشنواره بینالمللی فیلم بوسان به نمایش درآمد و در یازدهمین جشنواره بینالمللی فیلم جایپور جایزه بهترین فیلمنامه غیراقتباسی را برد.
"ارادتمند شما، داکا" شامل مجموعهای از قصههای کوتاه درباره داکا پایتخت بنگلادش و حاشیهنشینان این شهر است.
"ارادتمند شما، داکا"
اپیزودهای فیلم را تنویر احسن، عبدالله النور، غلام کبریا فاروقی، محمود الاسلام، سید صالح سبحان عونیم، کریشنِندو چاتوپادهیای، نهاش همایون، سید احمد شوقی، روبیول علم روبی، راحت رحمان و میر مکرم حسین کارگردانی کردهاند.
"ارادتمند شما، داکا" شانزدهمین فیلمی است که بنگلادش از 2002 به اسکار میفرستد. فیلمهای قبلی هیچکدام نامزد نشدند.
"چاکو" (Chaco) اولین فیلم دیهگو مونداکا، نماینده بولیوی در جوایز اسکار سال آینده خواهد بود. این فیلم امسال در جشنواره بینالمللی فیلم روتردام نامزد جایزه آینده درخشان بود و در جشنواره فیلم هامبورگ نیز روی پرده رفت.
"چاکو"
داستان "چاکو" در 1934 و در دوران جنگ بولیوی و پاراگوئه در چاکو روی میدهد و درباره گروهی سرباز بومی بولیویایی است که تحت فرماندهی یک سروان آلمانی در جهنم چاکو گم شدهاند. آنها در جستجوی دشمن پاراگوئهای خود هستند، دشمنی که ماههاست ندیدهاند و شاید هم هیچوقت پیدا نکنند. این سربازان در بحبوحه گرد و غبار و سکوت مثل سایه حرکت میکنند و سرگردان هستند.
"چاکو" از 19 نوامبر بهطور آنلاین اکران شد و در ماه دسامبر در سینماها نیز روی پرده میرود.
بولیوی از 1995 تا سال قبل یازده بار در رقابت اسکار فیلم بلند بینالمللی شرکت کرد. این کشور هنوز نامزد نشده است.
"روزهای بهتر" (Better Days) ساخته درک سانگ نماینده هنگ کنگ در بخش فیلم بلند بینالمللی خواهد بود. این فیلم تولید مشترک هنگ کنگ و چین است.
"روزهای بهتر" با اقتباس از رمان چینی محبوب "در جوانی او، در زیبایی او" نوشته جو یوئکسی ساخته شده است و داستان یک دختر دبیرستانی که در مدرسه با زورگویی روبروست و پسری جزو اراذل و اوباش خیابانی را روایت میکندکه زندگی هم را تغییر میدهند. فیلم رؤیاها و آرزوهای آنها برای آیندهشان و این که هر کدام چطور به شیوه خود از دیگری محافظت میکند، بررسی میکند.
"روزهای بهتر" قرار بود در جشنواره فیلم برلین 2019 روی پرده برود، اما کارگردان فیلم با فشار مقامات چینی مجبور شد آن را از جشنواره خارج کند. بعد قرار شد در ژوئن همان سال در چین اکران شود، اما اکران فیلم به خاطر مضمون آن که تلفیقی از رمانس، جنایت و قلدری است، لغو شد.
"روزهای بهتر" درنهایت از 25 اکتبر پارسال در چین و از 8 نوامبر در آمریکا، بریتانیا و کانادا اکران شد و در دنیا حدود 227 میلیون دلار فروخت. منتقدان سینما نیز از فیلم استقبال کردند. فیلم در سی و نهمین دوره جوایز فیلم هنگ کنگ برنده هشت جایزه شامل بهترین فیلم، کارگردان و فیلمنامه شد و در جوایز جامعه منتقدان فیلم هنگ کنگ نیز جایزه فیلم پیشنهادی را برد.
هنگ کنگ از سال 1959 تا سال پیش 38 بار در رقابت اسکار شرکت کرد و دو بار نامزد شد: "فانوس سرخ را بلند کن" به کارگردانی ژانگ ییمو در 1991 و "وداع با محبوبم" ساخته چن کایگه در 1993. در 2013 نیز فیلم "استادبزرگ" به کارگردانی وونگ کار وای به فهرست کوتاه راه پیدا کرد.
"آگنس یوی" (Agnes Joy) به کارگردانی سیلیا هاکسدوتیر به نمایندگی از ایسلند به آکادمی علوم و هنرهای سینمایی معرفی شد.
فیلم درباره زنی به نام رانویگ است که از یک سو گرفتار شغلی است که از آن نفرت دارد و از سوی دیگر ازدواجی که در حال فروپاشی است؛ از آن بدتر دائم با آگنس دختر شورشی خود سر و کله میزند و نمیتواند این احتمال را بپذیرد که دخترش بالاخره بزرگ میشود و او را پشت سر میگذارد، اما وقتی یک همسایه جدید از راه میرسد، رانویگ و خانواده با چالش تازهای روبرو میشوند که از کنترل آنها خارج است.
"آگنس یوی" بهتازگی برنده شش جایزه ادا شامل بهترین فیلم و بهترین فیلمنامه شد. این جوایز هر سال توسط آکادمی فیلم و تلویزیون ایسلند اعطاء میشود و مهمترین جایزه سینمایی و تلویزیونی این کشور است.
ایسلند از 1980 تا سال گذشته 40 بار فیلم به آکادمی معرفی کرد و در 1991 با فیلم "بچههای طبیعت" به کارگردانی فریدریک تور فریدریکسون نامزد شد.
"کلیدهای شکسته" (Broken Keys) اولین فیلم بلند جیمی کیروز، نماینده لبنان در نود و سومین دوره جوایز اسکار خواهد بود. این فیلم قرار بود اولین بار در دنیا اوایل امسال در جشنواره فیلم کن به نمایش درآید که جشنواره به خاطر شیوع ویروس کرونا برگزار نشد.
داستان "کلیدهای شکسته" در 2014 در محلهای روی میدهد که تحت کنترل داعش است و قصه یک موزیسین جوان را روایت میکند که میخواهد پیانوی خود را تعمیر کند، که توسط تروریستها در جایی که موسیقی ممنوع است خراب شده است.
ایده ساخت این فیلم حدود شش سال پیش به ذهن کیروز 32 ساله رسید، زمانی که دانشجوی دانشگاه کلمبیا در نیویورک بود. او که خودش نوازنده پیانو است، در 2015 با الهام از اتفاقات تراژیک، فیلم کوتاه داستانی" نوکتورن در سیاهی" را ساخت که بسیار با استقبال روبرو شد و چند جایزه مهم ازجمله جایزه بهترین فیلم داستانی در جوایز آکادمی برای دانشجویان فیلمساز 2016، جایزه فیلم دانشجویی بفتا در 2017 و جایزه دانشجویی انجمن کارگردانان آمریکا را برد و در هشتاد و نهمین دوره جوایز اسکار به فهرست اول نامزدهای بخش بهترین فیلم کوتاه زنده راه پیدا کرد.
"کلیدهای شکسته"
پس از موفقیتهای این فیلم کوتاه بود که کیروز تصمیم گرفت آن را به یک فیلم بلند تبدیل کند که نتیجه آن "کلیدهای شکسته" است. فیلمنامه او در 2019 یکی از شش فیلمنامه برتر فهرست سالانه Black List Lab در لس آنجلس بود.
او برای فیلمبرداری به موصل در عراق رفت تا تصویری واقعی از جنگ و تخریب ترسیم کند. فیلمنامه کیروز حتی توجه گابریل یارد آهنگساز لبنانی-فرانسوی ("بیمار انگلیسی") را جلب کرد و یارد موسیقی فیلم را ساخت. طارق یعقوب (که نقش اصلی فیلم کوتاه را بازی کرد) نقش اصلی "کلیدهای شکسته" را بازی کرده است.
"کلیدهای شکسته" هفدهمین فیلمی است که لبنان از 1978 تاکنون به اسکار فرستاده است. این کشور برای "توهین" (2017) به کارگردانی زیاد دویری و "کفرناحوم" (2018) نادین لبکی نامزد جایزه بهترین فیلم بلند بینالمللی شد.
"زندگی یک نمایش است" (Zindagi Tamasha) به کارگردانی سرمد خوست به نمایندگی از پاکستان در رقابت اسکار شرکت میکند. این فیلم اولین بار در 2019 در جشنواره فیلم بوسان نمایش داده شد و جایزه پنجرهای به سینمای آسیا را برد.
"زندگی یک نمایش است"
داستان درباره یک مرد مسلمان سالخورده و محترم است که رقص او در عروسی پسر دوستش، در شبکههای اجتماعی مورد توجه قرار میگیرد و زندگی آرام او را به هم میزند. "زندگی یک نمایش است" دومین فیلم بلند خوست بعد از فیلم زندگینامهای "مانتو" در 2015 است.
پاکستان اولین بار در 1959 در رقابت اسکار شرکت کرد. "زندگی یک نمایش است" تنها دهمین نماینده این کشور در جوایز آکادمی علوم و هنرهای سینمایی در تمام این سالهاست. پاکستان هنوز نامزد اسکار نشده است.
کمدی خانوادگی "آلاِلی" (Alelí) ساخته لتیسیا خورخه نماینده اروگوئه در اسکار خواهد بود. این فیلم در چند جشنواره بینالمللی ازجمله شیکاگو، تورینو و ریودوژانیرو و میامی روی پرده رفته است.
"آلاِلی" درباره سه برادر و خواهر است که بعد از مرگ پدرشان درباره فروش خانه پدری بحث میکنند. نام فیلم از حروف اول اسم این سه نفر آلبا، ارنستو و لیلیان گرفته شده است.
"آلاِلی"
اروگوئه اولین بار در 1992 در شصت و پنجمین دوره جوایز اسکار با فیلم "جایی در دنیا" شرکت کرد و نماینده این کشور نامزد جایزه بهترین فیلم بلند بینالمللی نیز شد، اما چون به تشخیص آکادمی، بیشتر عوامل فیلم اروگوئهای نبودند، از رأیگیری نهایی خارج شد. این در حالی بود که تصمیم در مورد شایسته نبودن یک فیلم برای حضور در بخش فیلم بلند بینالمللی عموماً پیش از نامزد شدن یک فیلم اتخاذ میشود. "آلاِلی" بیستمین فیلمی است که اروگوئه تا تاکنون به آکادمی معرفی کرده است.
علی افتخاری