سرویس سینمایی هنرآنلاین: فیلم سینمایی "موریانه" ساخته مسعود حاتمی روایتگر سفر تارا و پیمان است؛ زوجی جوان که در ابتدای مسیر زندگی خود قرار دارند و برای فروش ملکی قدیمی به زادگاه کودکی خود سفر میکنند. مریم مقدم، بهتاش صناعیها، سیاوش چراغیپور و خورشید چراغیپور در این فیلم به ایفای نقش پرداختهاند.
حاتمی در گفتوگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره وضعیت اکران این فیلم در داخل و حضور در جشنوارههای بینالمللی که آخرین آن در جشنوارهای در آمریکا بود، گفت: پخش فیلم در جشنوارههای بینالمللی همچنان ادامه دارد و منتظر مقصد بعدی هستیم. درباره اکران فیلم در داخل نیز پخشکننده معتقد است کمی صبر کنیم تا وضعیت جشنوارهها مشخص شوند بعد اقدام کنیم. علاقه دارم "موریانه" به شکل عمومی اکران شود و به دست مخاطب برسد. به دلیل کرونا علاقه به اکران فیزیکی ندارم، چون مخاطبان در شرایط سختی قرار میگیرند و کسی هم به دلیل این وضعیت از این نوع اکران استقبال نمیکند. بنابراین جدیتر به اکران آنلاین فکر میکنم و بهمحض این که نظر پخشکننده فیلم درباره اکران مساعد شود این کار را میکنم. البته که اکران آنلاین هم مشکلات خاص خودش را دارد و بهسرعت قاچاق میشود که باید برای آن فکری کرد.
او درباره سایر فعالیتهای خود و شروع کار جدید اظهار کرد: در حال حاضر در حال مذاکره با بازیگران هستم که اگر همهچیز خوب پیش برود فیلم کوتاهم را اواخر پاییز کلید خواهم زد. فیلم دو بازیگر اصلی دارد که برای بازیگر مرد آن شاید به سراغ بازیگران تئاتر و یا فیلم کوتاه بروم. لوکیشنهای فیلم نیز اتوبان تهران- قم و فرودگاه امام خمینی (ره) خواهد بود.
این کارگردان درباره موضوع فیلم توضیح داد: قصه اصلاً به کارهای قبلی من نزدیک نیست و حتی میتوانم بگویم از کارهای دیگرم بسیار فاصله دارد. مدلی از سینماست که خودم فکر نمیکردم به سراغ آن بروم، اما رفتم، چون قصه برگرفته از واقعیت است و روایت یک بدرقه است.
حاتمی در ادامه درباره حضور فیلم در جشنوارهها گفت: با توجه به شیوع کرونا اساساً خیلی جشنوارهها برای من جذابیت ندارند، چون حضور آنلاین جذابیتی ندارد. جشنواره زمانی اهمیت دارد که شما حضور فیزیکی داشته باشید و بتوانید با سایرین گپ و گفت داشته باشید و تبادل اطلاعات کنید. علاوه بر این جشنوارهها محلی برای آشنایی هستند، اما در این فضا همهچیز از بین رفته است. مفهوم جشنوارهها تغییر کرده و دیگر جایگاه سابق را ندارند. از این جهت، دیگر خیلی برایم اهمیت ندارد و تنها جنبهای که دارد فضا و ویترینی برای یافتن مخاطب است که به این بخش نیز خیلی فکر نمیکنم. آنچه این روزها برایم اهمیت دارد فیلم ساختن است. البته "موریانه" را در ایتالیا و امریکا اکران کردم که تجربه جالبی بود، در این اکرانهای آنلاین این فرصت برای من ایجاد شد تا بتوانم پیام مخاطبان را بیواسطه بخوانم و این بیواسطه بودن هم سریعتر بود و هم این که چون چهره به چهره نبود انگار مخاطب راحتتر میتوانست احساسات خود را بیان کند.
او همچنین در پاسخ به این پرسش که آیا کرونا و زندگی در این شرایط، روی دیدگاه او نیز اثر گذاشته است یا خیر، بیان کرد: قطعاً اثر خواهد گذاشت. نه به خاطر ویروس کرونا، بلکه تفاوت سبک زندگی که اتفاق میافتد و مفاهیم دیگری که به شکل دیگر در زندگی حضور پیدا میکنند، باعث میشود تا یکسری چیزها در زندگی بیارزش شوند و در نقطه مقابل، یکسری نکات ارزشمند شوند. این اتفاق برای من باعث میشود تا از زاویهای دیگر به زندگی و پیرامونم نگاه کنم و تصویری را خلق کنم که شاید کسی به آن دقت نکرده است و بگویم که از این زاویه نیز میشود به موضوع نگاه کرد. بخشی از مفاهیم زندگی برای من تغییر کرده است. بهطور مثال سالها بود که علاقهمند به عرصه هنرهای تجسمی بودم و این قرنطینه باعث شد تا هنرهای تجسمی را جدیتر پیش بگیرم و به مجسمهسازی، نقاشی و سفالگری بپردازم. برخی از دوستان من در مدت قرنطینه فیلمنامه نوشتند و من نیز از فرصت استفاده کردم و علاوه بر نگارش فیلمنامه، آن بخش را نیز تقویت کردم.
حاتمی ادامه داد: فضایی که امروز برای من و همکارانم در سینما ایجاد شده بیشتر شبیه یک مسابقه است که فیلم بسازیم و در جشنوارهها حضور داشته باشیم که این بخش در من از بین رفته و بیشتر به دنبال چرایی و چه چیزی را گفتن هستم. این که بیشتر فکر کنم که میخواهم چه کسی باشم و علاقهام به هنر و هنرمندانه فکر کردن به چه شکل است. درواقع نوعی خودشناسی برایم مهم شده و سعی میکنم در این مسیر حرکت کنم.