سرویس سینمایی هنرآنلاین: روز سهشنبه، هونگ سانگسو کارگردان مؤلف کرهای با تازهترین فیلم خود "زنی که فرار کرد" (The Woman Who Ran) و یکی از 18 فیلم بخش مسابقه بینالملل، به جشنواره فیلم برلین بازگشت.
این بیست و چهارمین فیلم بلند داستانی سانگسو و هفتمین فیلم او با بازی کیم مین-هی، منبع الهام و شریک زندگیاش است. سانگسو و مین-هی به همراه سئو یانگ-هوا دیگر بازیگر "زنی که فرار کرد" در مراسم اولین نمایش جهانی این فیلم در برلیناله شرکت کردند.
"زنی که فرار کرد" بعد از "شب و روز" (2008)، "هائهوون دختر هیچکس" (2013) و "تنها در ساحل در شب" (2017) (که جایزه خرس نقرهای بازیگر زن جشنواره را برای مین-هی به همراه داشت)، چهارمین فیلم سانگسو است که در بخش مسابقه بینالملل جشنواره برلین رقابت میکند. کارگردان 59 ساله متولد سئول، اولین بار در 1997 با اولین فیلم خود "روزی که یک خوک در چاه افتاد" به برلیناله دعوت شد.
"زنی که فرار کرد"
درام 77 دقیقهای "زنی که فرار کرد" ماجرای زنی متأهل به نام گامهی (با بازی مین-هی) را به تصویر میکشد که همسرش در یک سفر کاری است. او ابتدا به دیدن دو دوست قدیمی میرود که بعد از ازدواج ارتباطش با آنها قطع شده بود و بعد بهطور تصادفی در یک سینما آشنایی قدیمی را میبیند که برایش باعث خوشحالی است.
سانگسو در نشست مطبوعاتی فیلم در برلین گفت هدفش این بود داستان زنانی را بگوید که میکوشند از زندگی روزمره خود فاصله بگیرند و چیزی خیلی متفاوت با آنچه دارند تجربه کنند. او توضیح داد: یکی از شخصیتها فرار میکند چون نمیخواهد بازداشت شود. یک شخصیت زن دیگر، از زندگی خود راضی نیست و میخواهد بگریزد.
سانگسو، ابهام را عنصر حیاتی سبک سینمایی خود دانست و گفت سعی کرد از کلیشههای فیلمهای کرهای پرهیز کند. او اشاره کرد: خیلی کم پیش میآید روی موضوعات عادی در جامعه کره تمرکز کنم. این مسئله برای من خیلی اهمیت دارد چون در غیر این صورت خیلی سخت میشود یک فیلم خوب ساخت. از آن دست فیلمسازانی نیستم که خودخواسته کار کنم. در عوض، همه گزینهها را روی میز میگذارم و یکی را که ذهنم را درگیر کرده است، انتخاب میکنم.
مین-هی نیز در نشست مطبوعاتی گفت: اعتقاد دارم تا وقتی به فیلمنامه وفادار باشم میتوانم نقش شخصیتی را که به من پیشنهاد شده است، بهخوبی بازی کنم. کل فیلمنامه را میخوانم و تفسیرم از شخصیت را در نقشآفرینی خود منعکس میکنم. اگر این تفسیر اشتباه باشد، او (سانگسو) به من کمک میکند از مسیر دور نشوم.
سانگسو و مین-هی در چند سال اخیر به خاطر آنچه اساساً یک رابطه خارج از ازدواج است، بهدفعات تیتر رسانههای کرهای بودهاند. سانگسو در نوامبر 2016، بعد از آن که ارتباطش با مین-هی علنی شد، درخواست طلاق از همسرش را داد که 30 سال با او زندگی کرده بود. هرچند، همسر سانگسو این درخواست را رد کرد و دادگاه خانواده در سئول نیز سال گذشته با درخواست سانگسو مخالفت کرد. در کره جنوبی، تنها کسی میتواند به لحاظ قانونی درخواست طلاق بدهد که همسرش به او خیانت کرده باشد. سانگسو پرونده خود را به دیوان عالی نبرد و از این رو همچنان ازنظر قانونی از زنش جدا نشده است، هرچند آنها سالهاست از هم جدا زندگی میکنند.
"هاهاها" (2010)، "در کشوری دیگر" (2012)، "سانهی ما" (2013)، "الان درست، بعداً غلط" (2015)، "خودت و مال خودت" (2016)، "روز بعد" (2017)، "دوربین کلر" (2017) و "هتل کنار رودخانه" (2019) از دیگر ساختههای کارگردان پرکار و معروف کرهای است که از او بهعنوان وودی آلن کره یاد میشود.
"قصههای بد"
روز گذشته همچنین "قصههای بد" (Bad Tales) به کارگردانی دامیانو دینوچنتزو و فابیو دینوچنتزو کارگردانان ایتالیایی برای اولین بار در بخش مسابقه بینالملل برلیناله روی پرده رفت. الیو جرمانو، باربارا کیکرلی، ایلیانا استیماتینی دامبرا، لینو موزلا و گابریل مونتزی از بازیگران این فیلم 98 دقیقهای هستند که تولید مشترک ایتالیا و سوئیس است.
"قصههای بد" دومین فیلم بلند داستانی برادران دوقلوی 32 ساله اهل رم بعد از "گریه پسر" است که در 2018 در بخش پانوراما جشنواره برلین نمایش داده شد و بعدها در جشنوارههای زیادی روی پرده رفت. برادران دینوچنتزو فیلمنامه "قصههای بد" را در 19 سالگی نوشتند. فیلم جدید آنها یک داستان پریان تاریک درباره اجتماعی کوچک از خانوادههایی است که با بچههای خود در حومه جنوبی رم زندگی میکنند.
"هرگز، بهندرت، گاهی اوقات، همیشه"
فیلم آمریکایی "هرگز، بهندرت، گاهی اوقات، همیشه" (Never Rarely Sometimes Always) ساخته الایزا هیتمن کارگردان 41 ساله آمریکایی نیز بهعنوان یکی دیگر از رقبای جایزه خرس طلایی در بخش مسابقه بینالملل نمایش درآمد. هیتمن و دو ستاره فیلمش، سیدنی فلنیگن و تالیا رایدر در مراسم اولین نمایش بینالمللی فیلم در برلیناله حضور داشتند.
"هرگز، بهندرت، گاهی اوقات، همیشه" که یک فیلم درام با موضع سقط جنین است و با الهام از یک داستان واقعی تراژیک ساخته شده، اولین بار در دنیا ماه پیش در جشنواره فیلم ساندنس روی پرده رفت و با استقبال روبرو شد. این فیلم همچنین در ساندنس جایزه ویژه داوران بخش مسابقه فیلمهای داستانی آمریکایی را از آن خود کرد.
فیلم درباره دو دختر نوجوان، اوتمن (با بازی فلنیگن)، 17 ساله، و دختر عمویش اسکایلر (رایدر) در ناحیهای روستایی در پنسیلوانیا است که بعد از بارداری ناخواسته اوتمن، در جستجوی کمک پزشکی به نیویورک سیتی سفر میکنند. "هرگز، بهندرت، گاهی اوقات، همیشه" با الهام از ماجرای ساویتا هالاپپاناوار یک زن هندی ساکن ایرلند ساخته شد که مسئولان بیمارستان گالوی با این استدلال که پاسخ مثبت به درخواست سقط جنین او مغایر با قوانین ایرلند است، با خواسته وی مخالفت کردند. هالاپپاناوار در اثر عفونت ناشی از سقط جنین درگذشت و مرگ او با واکنشهای گسترده همراه بود که درنهایت در 2018 باعث تغییر قانون ممنوعیت سقط جنین در این کشور شد.
"هرگز، بهندرت، گاهی اوقات، همیشه" سومین فیلم بلند داستانی هیتمنِ متولد نیویورک، بعد از دو فیلم "انگار عشق بود" در 2013 و "موشهای ساحلی" در 2017 است. آن دو فیلم نیز اولین بار در جشنواره ساندنس نمایش داده شدند و فیلم دوم جایزه کارگردانی بخش مسابقه فیلمهای داستانی این جشنواره را از آن خود کرد.
روز گذشته در عین حال، نشست مطبوعاتی سریال مستند "هیلاری" (Hillary) به کارگردانی نانت برستاین با حضور او و هیلاری کلینتون سیاستمدار آمریکایی برگزار شد. سریال 252 دقیقهای "هیلاری" در بخش نمایشهای ویژه برلیناله حضور دارد. "هیلاری" شامل لحظههایی از انتخابات سال 2016، فصلهایی از زندگی کلینتون و مصاحبههای اختصاصی با بیل کلینتون همسرش، دوستان و حتی دشمنان اوست.
"اسب سفید بالدار" ایرانی در بخش نسل
سهشنبه فیلم 20 دقیقهای "اسب سفید بالدار" به کارگردانی مهیار ماندگار نیز در بخش نسل 14plus جشنواره برلین نمایش داده شد. سپهر طهرانچى، حسن نجاریان، عسل شاکرى، محمد بشیر، مهرى آل آقا، آرش وزیرنظامى، هژیر مرادى بازیگران این فیلم کوتاه به تهیهکنندگى حمیدرضا زبیر هستند.
"اسب سفید بالدار"
"اسب سفید بالدار" درباره مردى است که در جستوجوی عشق دوران کودکیاش به زادگاه جنگزدهاش بازمیگردد، جایی که دخترک، بیست سال پیش از او خواسته بود اسب سفید بالدار بشود.
هفتادمین جشنواره فیلم برلین 20 فوریه تا 1 مارس (1 تا 11 اسفند) برگزار میشود.
علی افتخاری