به گزارش هنرآنلاین، فیلم "به دنیا آمدن" ساخته محسن عبدالوهاب عصر یکشنبه 19 خرداد پس از اکران عمومی با حضور محسن عبدالوهاب کارگردان و نویسنده، هدایت هاشمی و رضا مرتضوی بازیگر در فرهنگسرای ارسباران نقد و بررسی شد.
در این نشست جاهد کارشناس سینما موضوع بچه دارشدن و به دنیا آوردن بچه و سقط جنین را خط این فیلم دانست. وی پرداختن به ظرفیت دنیا برای ازدیاد جمعیت، مقوله کاهش رشد جمعیت در ایران، دغدغه وضعیت اقتصادی، تربیت و پرورش کودک، مشکلات تک فرزندی، بلوغ زودرس، آسیب پذیری قشر هنرمند و فرهنگی طبقه متوسط جامعه، مشکلات درآمدی، ترس از آینده فرزند دارشدن را از مفاهیم این فیلم توصیف کرد.
محسن عبدالوهاب وجود تفاوت نگاه‌ها، نگرش‌ها و تضادها در طبقه متوسط جامعه را در تصمیم‌گیری‌های متفاوت افراد موثر دانست. وی موضوع بچه دوم را در این فیلم ناخواسته عنوان کرد که به واسطه احساسات مادری و اعتقاد دینی زن حتی با مخالفت‌های پدر برای سقط جنین مبارزه شد. زن با تصمیم گیری هوشمندانه و هدایت زندگی خانواده و پناه بردن به خانواده پدری در کنار حس آرامش و موافقت آنها برای حفظ جنین و تصمیم به مهاجرت از تهران به زادگاه پدری درشهریزد با جلوگیری از هم پاشیدگی خانواده و کاهش مشاجرات بیشتر تداوم خانواده را در مسیر آرامش رقم زد.
هدایت هاشمی اظهار داشت: این فیلم قبل از فیلم "فروشنده" اصغر فرهادی ساخته شده است و توجه به قشر متوسط که به مسایل فرهنگی علاقه مند هستند از دغدغه‌های کارگردان این فیلم است. من چهل ساله بودم که در این فیلم بازی کردم در اوج نابسامانی و ناامیدی زندگی شخصی و پس از آن توانستم دوباره به زندگی عادی برگردم. گاهی برخی آثار سینمایی دارای پتانسیل و انرژی تاثیر‌گذار هستندکه گاهی زندگی افراد را تغییر می‌دهند.
هاشمی در ادامه افزود: قشر متوسط جامعه ما اکثرا تصمیم به بچه‌دارشدن ندارند و جمعیت ما رو به سالمندی می‌رود و افزایش روند بی ثباتی جمعیت فعال، رشد جمعیت بی سواد، تک فرزندی، مهاجرت جمعیت به خارج از کشور، بحران فرهنگی جامعه امروز است که با رشد وسیعی نیز همراه است و نیازمند نگاه جامعه شناسی و کلان از سوی برنامه ریزان است.
از نگاه بارز فیلم پرداختن به قشر متفکر و متوسط جامعه است آیا تفکر حاکم در فیلم به مسئولیت پذیری امر بچه‌دار شدن با مشکلات جامعه امروز است یا به تفکر دینی می‌پردازد؟ این سوال یکی از تماشاگران فیلم بود و عبدالوهاب در پاسخ به این سوال یادآورشد : اساسا جامعه ما در مجموع به سوی جامعه صنعتی پیش می‌رود که رشد منفی جمعیت را در پی دارد و فرزندان به واسطه علاقه والدین به دنیا می‌آیند و در مقایسه با جوامع سنتی بیشتر مصرف کننده هستند و به سوی تنهایی و انزوا پیش می‌روند و در نهایت علاقه و عشق زن و مرد راه بچه‌دار شدن خواهد بود. اگر در فیلم سقط جنین انجام می شد زندگی زن و مرد پایدار نمی‌ماند و تا پایان عمر احساس گناه، بی علاقگی بر زندگی آنها حاکم می‌شد. همانطور که در سینمای جهان دیده می شود در جوامع پیشرفته هم اعتقادات دینی برای سقط جنین حاکم است.
جاهد در ادامه خاطرنشان کرد: در همه جای دنیا متاسفانه مسایل پوپولیستی و فیلم‌هایی از این دست طرفداران بیشتری دارد و فیلم‌هایی که به نوعی مشکلات جامعه را واکاوی می‌کنند محجور می‌مانند. وی ریتم فیلم را یک دست دانست که توانسته با مخاطب ارتباط خوبی برقرار کند و جدایی از هرگونه ابهام در فیلم با بازی روان بازیگران و موضوعی جهانی و نگاه به مسایل اقتصادی، مالی، معنویت، توکل به خدا که در مجموع توانسته رضایت مخاطب را جلب کند.
رضا مرتضوی اظهارداشت : با اینکه مجرد هستم بازی در این فیلم برایم تجربه جالبی بود و به نظرمن فیلم تاثیر گذاری بود و ای کاش بیشتر دیده می‌شد. وی در خصوص تجربیات آهنگسازی خود برای فیلم‌های سینما و تلویزیون نیز صحبت کرد.