سرویس سینمایی هنرآنلاین: گیتی قاسمی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون این روزها علاوه بر حضور پررنگ در سینما، اولین نمایش خود را آماده میکند تا روی صحنه ببرد.
او در گفتوگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره فعالیتهای خود بیان کرد: فیلمهای سینمایی "کلمبوس" به کارگردانی هاتف علیمردانی و "آقای سانسور" را آماده اکران دارم. به زودی بازیام در فیلم "متری شش و نیم" سعید روستایی آغاز میشود. فیلم "جاندار" نیز برای حضور در جشنواره فیلم فجر آماده میشود. از سوی دیگر به تازگی قرار داد بازی در سریال "سالهای دور از خانه" به کارگردانی مجید صالحی را نیز بستهام.
این بازیگر درباره کمرنگ شدن حضورش در تلویزیون نیز اظهار کرد: سریال "نامه آخر" دانش اقباشاوی به قدری خوب بود که من را در انتخاب نقشهای بعدی دچار وسواس کرد. اگر پیشنهاد خوبی در سطح و اندازههای آن نقش داشته باشم میپذیرم. متاسفانه پیشنهادهایی که تاکنون داشتم چندان قابل توجه نبودند.
قاسمی در ادامه درباره نمایشی که قرار است به کارگردانی او روی صحنه برود، گفت: نمایش "خروج ممنوع" بازخوانی "دوزخ" ژان پل سارتر است که به شرط بازبینی از 20 آبان در تالار حافظ به مدت 20 شب به روی صحنه میرود. این نمایش داستان زندگی سه نفر است که هیچ ارتباطی با هم ندارند و هر سه از دنیا رفتهاند و بعد از مرگ در یک اتاق مجبور هستند منتظر شکنجه گر خود باشند چون گناهکارند. در "خروج ممنوع" نسیم ادبی، فرزانه سهیلی، رضا اخلاقی راد و اویس خلیلزاده به ایفای نقش میپردازند.
وی درباره دلایل انتخاب این نمایشنامه به عنوان اولین کار کارگردانی توضیح داد: یکی از دغدغههای خیلی مهم من مطالعه روی جهان پس از مرگ بوده است و 20 سال است که درگیر این موضوع هستم. تقریبا از زمان دانشجویی دوست داشتم که این نمایش را به روی صحنه ببرم و با این کار کارگردانی را شروع کنم. این که آدمها در زندگی پس از مرگ چطور تاوان گناهان خود را پس میدهند و تصورات ما از وقتی که میمیریم چگونه است، همواره دغدغه من بود. سارتر این مسئله خیلی خوب به رشته تحریر درآورد که برایم جذاب است.
بازیگر "سد معبر" ادامه داد: خوشبختانه شرایط کار به گونهای فراهم شد که بتوانم کارگردانی کنم. از طرفی برایم مهم است که کارم حرفی برای گفتن داشته باشد و مخاطب را پس از دیدن به تفکر وادار کند. به نظرم کاری باید روی صحنه برود که ذهن مخاطب را ساعتها پس از اجرا درگیر خود کند.
قاسمی در ادامه درباره شرایط تئاتر امروز نیز بیان کرد: متاسفانه امروز کار کردن بسیار سخت شده است. خصوصیسازی تئاتر بیشتر از این که کمک کند ضربه میزند. اگر دولت دوباره پشت بچههای تئاتر قرار نگیرد بسیار ضربه خواهیم خورد. خصوصیسازی برای یک قشر خاص است. چون کسانی وارد این عرصه شدند که سررشتهای از آن ندارند و تنها شاید پول داشته باشند. در واقع آنها مخاطب حرفهای تئاتر نیستند و همین موجب میشود کار بقیه را نیز خراب کنند. دغدغه یافتن سالن، گرانی آن، کاسبی کردن عدهای و دور شدن از آن فضای اصلی یکی از مشکلات عمده ما برای این کار بود.