سرویس سینمایی هنرآنلاین: برت رینولدز، یکی از محبوب‌ترین بازیگران مرد هالیوود در دهه 1970 و اوایل دهه 1980 و بازیگر فیلم‌هایی چون "نجات‌یافتگان" ("رهایی")، "اسموکی و راهزن"، "طولانی‌ترین یارد" و "نیمه خشن" درگذشت. نماینده او تأیید کرد رینولدز پنجشنبه در جوپیتر در فلوریدا از دنیا رفت. او 82 ساله بود.
رینولدز در 1998 برای بازی در فیلم "شب‌های عشرت" به کارگردانی پل تامس اندرسن نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد مکمل شد و برای همین فیلم جایزه گلدن گلوب دریافت کرد و نامزد جایزه بفتا هم بود. او قرار بود در "روزی روزگاری هالیوود" تازه‌ترین ساخته کوئنتین تارانتینو بازی کند.
به گزارش ورایتی، جذابیت رینولدز در ظاهر مردانه پست مدرن او بود که نوعی خودآگاهی شیطنت‌آمیز در زیر آن نهفته بود. رینولدز در فیلم‌های کمدی همین‌طور فیلم‌های اکشن از این ویژگی به شکلی خوب استفاده می‌کرد. او در دهه 1970 برای مدتی پولسازترین بازیگر آمریکا بود، اما بعد بازی در انبوهی از فیلم‌های بد، از محبوبیتش کاسته شد.
رینولدز در اوایل دهه 1970 یک بازیگر باتجربه تلویزیون و سینما بود که حضور سرگرم‌کننده‌اش در تاک شوهای آخر شب باعث کنجکاوی تهیه‌کنندگان هالیوودی شد. بنابراین اولین تجربه حضورش در نقش اصلی یک فیلم با بازی در "نجات‌یافتگان" به کارگردانی جان بورمن رقم خورد که یکی از محبوب‌ترین و تحسین‌شده‌ترین فیلم‌های سال 1972 از کار درآمد (چند بازیگر مهم دیگر از جمله مارلون براندو نقشی را که بعداً به رینولدز رسید، رد کرده بودند). همان سال، وودی آلن در فیلم "هر چه همیشه می‌خواستید درباره سکس بدانید" یک نقش کوتاه کمدی به رینولدز داد.
او جایگاه خود را به عنوان یک ستاره در حال ظهور در سینما با بازی در درام فوتبال در زندان "طولانی‌ترین یارد" محکم کرد. رینولدز در 1977 در کنار سالی فیلد و جکی گلیسن در کمدی "اسموکی و راهزن" بازی کرد که یکی از موفق‌ترین فیلم‌های کارنامه‌اش بود و به شکلی اجتناب‌ناپذیر چند دنباله به همراه داشت. او همان سال در کمدی بسیار موفق "نیمه خشن" ظاهر شد.
رینولدز در 1976 با فیلم اکشن "تمساح" برای اولین بار روی صندلی کارگردانی نشست و در 1978 کمدی سیاه "پایان" را کارگردانی و در آن بازی کرد. موزیکال "بالاخره عشق" به کارگردانی پیتر باگدانوویچ، "بانوی خوش‌شانس" (استنلی دانن) و "نیکل‌اودیون" (باگدانوویچ) از فیلم‌های بسیار ناموفق رینولدز در آن سال‌ها بودند. او در دهه 1970 در فیلم‌هایی چون "فیلم صامت" به کارگردانی مل بروکس و "کلک" ساخته رابرت آلدریچ نیز بازی کرد.
او این دهه را با فیلم اکشن "هوپر" و کمدی شهری "شروع دوباره" با موفقیت به پایان رساند و دهه 1980 را با یک دنباله محبوب "اسموکی و راهزن" شروع کرد. رینولدز در چند سال بعد در فیلم‌های پرفروشی چون "بهترین فاحشه‌خانه کوچک در تگزاس"، "بهترین دوستان" و "هیجان در شهر"، همین‌طور فیلم‌های تماشاگرپسند مانند "ماشین شارکی" (که کارگردان آن هم بود) و "مسیر کانن‌بال" مقابل دوربین رفت.
بلیک ادواردز در 1983 نقش اصلی بازسازی آمریکایی "مردی که زنان را دوست داشت" را به او سپرد، اما شکست فیلم‌هایی مانند "استروکر ایس"، "مسیر کانن‌بال 2"، "یک پلیس اجاره کن" و "التهاب"، دوران کاری او در سراشیبی قرار داد. رینولدز در این مسیر تعدادی از نقش‌هایی را که می‌توانست او را از این وضعیت خارج کند، رد کرد. نمونه آن نقش یک فضانورد سابق در فیلم "مهرورزی" که برای جک نیکلسن یک اسکار به همراه آورد.
رینولدز به تلویزیون برگشت و بیشتر در سریال‌های وسترن ظاهر شد. او سریال خودش "سایه شب" (1994-1990) را تهیه کرد که یک جایزه‌امی و یک نامزدی دیگر برایش به همراه داشت.
برت رینولدز با نام اصلی برتن لیان رینولدز جونیر متولد 11 فوریه 1936 در لنسینگ در ایالت مشیگان آمریکا بود. او با بورسیه فوتبال دو سال در دانشگاه فلوریدا تحصیل کرد، اما بعد از جراحت زانو در یک تصادف رانندگی، چشم‌انداز نویدبخش حضورش در دنیای فوتبال تاریک شد. رینولدز توجه خود را متوجه بازیگری کرد و به نیویورک رفت، جایی که بعد از چند سال تلاش توانست در 1956 در "آقای رابرتز" با بازی چارلتن هستن نقشی به دست بیاورد.
رینولدز با نمایش " Look We’ve Come Through " که عمری کوتاه داشت، برای اولین بار در برادوی روی صحنه رفت و بعد در برنامه‌های تلویزیونی مانند "آلفرد هیچکاک تقدیم می‌کند"، "جاده 66"، "پری میسن" و "منطقه گرگ و میش" ظاهر شد. او از این طریق از اواخر دهه 1950 و در دهه 1960 حضور جدی‌تری در تلویزیون داشت و در 1961 با بازی در "بچه فرشته" و " Armored Command" وارد دنیای سینما شد، اما فیلم‌های او در این دهه مانند "ناواهو جو"، "100 تفنگ" و "سام ویسکی" چندان آرزوهای او را برآورده نکردند، وضعیتی که چند سال بعد با بازی در فیلم جنجالی و خشن "نجات‌یافتگان" تغییر کرد.
رینولدز در اواخر دهه 1980 و در دهه 1990 تلاش کرد به جایگاه سابق خود برگردد، اما بازیگری که زمانی بیش از یک میلیون دلار دستمزد دریافت می‌کرد، به جایی رسید که مثلاً برای بازی در فیلم "استریپ‌تیز" (1996) تنها 100 هزار دلار گرفت. رینولدز در اواخر این دهه با بازی در نقش یک کارگردان در فیلم "شب‌های عشرت" مورد توجه منتقدان قرار گرفت و در حالی که خیلی‌ها او را برای حضور در این فیلم برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد مکمل می‌دانستند، با اخراج مدیر برنامه‌هایش به خاطر پیدا کردن نقش و عملاً دوری از این نقش محبوب در محافل عمومی، شانس خود را برای گرفتن اسکار به صفر رساند.
رینولدز بعد از شکست در جوایز اسکار همچنان در پروژه‌های نه چندان مهم مانند "خدمه" و "سرباز جهانی 3" ظاهر شد. او در اکشن " Driven" به کارگردانی رنی هارلین با بازی سیلوستر استالونه بازی کرد و در 2005 در بازسازی "طولانی‌ترین یارد" با بازی آدام سندلر مقابل دوربین رفت. او در این مدت در تلویزیون نیز فعال بود. انجمن بدلکاران سینما در 2015 با اعطای جایزه ریچارد "دایموند" فارنس‌ورث از رینولدز تقدیر کرد.
علی افتخاری