سرویس سینمایی هنرآنلاین: فیلم 188 دقیقه‌ای "درخت گلابی وحشی" (The Wild Pear Tree) به کارگردانی نوری بیلگه جیلان به نمایندگی از ترکیه در جوایز اسکار 2019 رقابت می‌کند. این فیلم اولین بار در دنیا ماه مه پیش در بخش مسابقه هفتاد و یکمین جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد.
هشتمین فیلم بلند سینمایی جیلان درباره سینان نویسنده‌ای بلندپرواز (با بازی آیدین دو دمیرکل) است که به دهکده زادگاه خود در یکی از مناطق روستایی در ترکیه بازمی‌گردد با این امید که پول کافی برای انتشار کتاب خود را فراهم کند، اما بدهی پدرش دامن او را می‌گیرد و...
ترکیه از 1989 تا سال پیش 24 بار در رقابت اسکار فیلم خارجی‌زبان شرکت کرد، اما تاکنون نامزد دریافت این جایزه نشده است. سال 2008 فیلم "سه میمون" به کارگردانی جیلان به فهرست کوتاه راه پیدا کرد، اما در نهایت نامزد نشد.
جیلان 59 ساله یکی از فیلمسازان محبوب جشنواره کن است و تا پیش از این جوایز بسیاری در این جشنواره دریافت کرده است. "خواب زمستانی" فیلم قبلی او در 2014 جایزه نخل طلایی جشنواره را گرفت و از سوی فدراسیون بین‌المللی منتقدان فیلم نیز به‌عنوان برنده جایزه فیپرشی فیلم برتر بخش مسابقه اصلی معرفی شد.
"روزی روزگاری در آناتولی" دیگر ساخته جیلان در 2011 در کن به‌طور مشترک با "پسری با دوچرخه" برادران داردن جایزه بزرگ را دریافت کرد. جیلان سال 2008 هم با "سه میمون" برنده جایزه بهترین کارگردان جشنواره کن شد و سال 2006 با "اقلیم‌ها" جایزه فیپرشی را گرفت. "دوردست" ساخته او نیز در 2002 برنده جایزه بزرگ کن شد. "قصبه" و "ابرهای ماه مه" از دیگر ساخته‌های این فیلمساز متولد استانبول است.
در روزهای گذشته پنج کشور استونی، سوئیس، رومانی، اسلواکی و بلاروس نیز نمایندگان خود در اسکار را به آکادمی علوم و هنرهای سینمایی معرفی کرده‌اند.
استونی با فیلم "می خواهی بخواه نمی خواهی نخواه" (Take It or Leave It) به کارگردانی لینا تریسکینا-وانهاتالو در این رقابت حضور دارد. در پنج سال گذشته برای سومین بار است که فیلمی به تهیه‌کنندگی ایو فلت را به اسکار می‌فرستد. در سال 2014 فیلم "نارنگی‌ها" به تهیه‌کنندگی او و به کارگردانی زازا اوروشادزه تنها نامزدی اسکار این کشور در جوایز بهترین فیلم خارجی‌زبان را کسب کرد. استونی تا سال گذشته 15 بار در رقابت اسکار شرکت کرد.
فیلم "می خواهی بخواه نمی خواهی نخواه" مضامینی چون مسئولیت، پدری تنها و نابرابری‌های اقتصادی را مورد توجه قرار می‌دهد. داستان درباره یک کارگر ساختمانی 30 ساله است که دوست‌دختر سابقش که شش ماه او را ندیده بود به او می‌گوید باردار است و می‌خواهد بچه را سقط کند، مگر خودش مسئولیت بزرگ کردن بچه را به عهده بگیرد.
سوئیس با مستند "الدورادو" (Eldorado) به کارگردانی مارکوس ایمهوف تولید مشترک سوئیس و آلمان در بخش فیلم خارجی‌زبان جوایز اسکار 2019 رقابت می‌کند.
این فیلم که نگاهی به بحران پناهندگی در سراسر دنیا دارد، اولین بار در دنیا فوریه پیش در بخش خارج از مسابقه شصت و هشتمین جشنواره فیلم برلین روی پرده رفت. "الدورادو" سفرهای پرمخاطره پناهجویان برای رسیدن به اروپا را به تصویر می‌کشد و همزمان ایمهوف با جووانا برخورد می‌کند، یک کودک پناهجو که خانواده‌اش در دوران جنگ جهانی دوم سرپرستی او را به عهده گرفتند.
"الدورادو"
فیلم در برلین در بخش جایزه فیلم عفو بین‌الملل تقدیر شد و بعدها در جشنواره‌های مختلف مانند ورشو و هنگ کنگ روی پرده رفت. "الدورادو" تا پیش از این در سوئیس، آلمان و اتریش اکران شده و در فرانسه و مجارستان نیز روی پرده می‌رود.
ایمهوف پیش از این در 1982 برای فیلم داستانی " The Boot Is Full" نامزد اسکار شد. آن فیلم در 1981 در جشنواره برلین جایزه خرس نقره‌ای را برد. فیلم او به موضوع پناهجویانی می‌پردازد که در جنگ جهانی دوم در سوئیس مستقر شدند و از آن به‌عنوان یک نقطه عطف در اشاره دوباره به نقش این کشور در دوران جنگ یاد می‌شود. "بیش از عسل" آخرین فیلم ایمهوف، مستندی است که نگاهی عمیق به کلونی‌های زنبور عسل در سراسر دنیا دارد و یکی از موفق‌ترین مستندهای سوئیسی تاکنون است.
رومانی فیلم "برای من مهم نیست که تاریخ از ما به‌عنوان بربرها یاد کند" (I Do Not Care If We Go Down in History as Barbarians) به کارگردانی رادو ژوده را به نمایندگی از خود به آکادمی علوم و هنرهای سینمایی معرفی کرده است. این فیلم امسال جایزه بزرگ یا گوی بلورین پنجاه و سومین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم کارلووی واری در جمهوری چک را از خود کرد.
"برای من مهم نیست که تاریخ از ما به‌عنوان بربرها یاد کند"
فیلم جدید ژوده 41 ساله تولید مشترک رومانی، جمهوری چک، فرانسه، بلغارستان، آلمان است. داستان در دوران معاصر در رومانی روی می‌دهد و درباره هنرمندی است که در قالب یک اینستالیشن هنری، پاک‌سازی قومی توسط ارتش رومانی در 1941 را بازسازی می‌کند.
"شادترین دختر دنیا" اولین فیلم بلند داستانی ژوده در 2008 جایزه فیلمسازان NHK / ساندنس را گرفت و در جشنواره برلین در بخش فورم جایزه سینماهای هنری CICAE را از آن خود کرد. "همه در خانواده ما" دومین فیلم او نیز در 2012 در بخش فورم برلیناله نمایش داده شد و بعداً در جشنواره فیلم سارایوو برنده جایزه قلب شد.
ژوده در 2015 با سومین فیلم خود، درام تاریخی و سیاه‌وسفید "آفرین!" در جشنواره برلین به‌طور مشترک برنده جایزه خرس نقره‌ای بهترین کارگردانی شد و فیلم او نماینده رومانی در بخش فیلم خارجی‌زبان جوایز اسکار بود. "آفرین!" در جشنواره لوکارنو نیز جایزه ویژه داوران را از آن خود کرد.
"برای من مهم نیست که تاریخ از ما به‌عنوان بربرها یاد کند" سی و چهارمین فیلمی است که رومانی به اسکار می‌فرستد، این کشور هنوز نامزد اسکار نشده است.
اسلواکی با فیلم جاده‌ای "مترجم" (The Interpreter) به کارگردانی مارتین شولیک شانس خود را در جوایز اسکار امتحان می‌کند. این فیلم درباره مردی هشتاد ساله است که کتاب یک افسر سابق اس‌اس را پیدا می‌کند که در آن به جزئیات فعالیت‌های خود در اسلواکی در دوران جنگ جهانی دوم پرداخته است. او متوجه می‌شود پدر و مادرش توسط این افسر اعدام شده‌اند. او تصمیم می‌گیرد انتقام بگیرد، اما در عوض با پسر هفتاد ساله افسر نازی روبرو می‌شود که اطلاعات زیادی درباره پدرش ندارد. این دو مرد سالخورده در حالی که پسر افسر آلمانی نقش مترجم را ایفاء می‌کند راهی سفری به سراسر اسلواکی می‌شوند و در این راه به گذشته و هویت خود پی می‌برند.
"مترجم"
پیتر سیمونیشک بازیگر آلمانی که برای فیلم نامزد اسکار "تونی اردمان" شهرت دارد در فیلم نقش پسر افسر اس‌اس را بازی کرده است و ییری منزل کارگردان افسانه‌ای چک در نقش مرد هشتاد ساله ظاهر شده است. "مترجم" اولین بار در دنیا فوریه پیش در جشنواره فیلم برلین نمایش داده شد.
"مترجم" بیست و دومین فیلمی است که اسلواکی پس از جدایی از جمهوری چک در 1993 به اسکار می‌فرستد. هیچ‌کدام از فیلم‌های قبلی نامزد اسکار نشدند.
"قو بلورین" (Crystal Swan) اولین فیلم بلند داستانی داریا توک به نمایندگی از بلاروس در اسکار رقابت می‌کند. این فیلم اولین بار در دنیا در جشنواره فیلم کارلووی واری به نمایش درآمد. بعد از 22 سال برای اولین بار است که بلاروس به آکادمی فیلم معرفی می‌کند.
"قو بلورین" فیلم افتتاحیه بخش رقابتی "شرق غرب" جشنواره کارلووی واری بود. این فیلم درباره یک زن جوان بلاروسی (با بازی آلینا ناسیبولینا) در اواسط دهه 1990 است که دی‌جی هیپ-هاپ است و آرزو دارد برای رسیدن به شهرت به آمریکا مهاجرت کند.
"قو بلورین"
داریا توک متولد مینسک است و در نیویورک زندگی می‌کند. او پیش از ورود به دنیای سینما در دانشگاه هاروارد در رشته اقتصاد تحصیل کرد. "قو بلورین" تولید مشترک بلاروس، آمریکا، آلمان و روسیه است.
بلاروس آخرین بار در 1996 با درام هولوکاستی "از جهنم تا جهنم" در بخش اسکار فیلم خارجی‌زبان حضور داشت. این کشور در 1990 یک سال پیش از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی اعلام استقلال کرد.
آخرین مهلت معرفی فیلم‌های خارجی‌زبان به آکادمی اول اکتبر 2018 (9 مهر) است. رأی‌گیری برای انتخاب نامزدهای اسکار فیلم خارجی‌زبان در دو مرحله انجام می‌شود. ابتدا 9 فیلم به فهرست کوتاه راه پیدا می‌کنند و در نهایت پنج فیلم به‌عنوان نامزدهای نهایی معرفی می‌شوند که اسامی آن‌ها 22 ژانویه 2019 (2 بهمن) همراه نامزدهای دیگر بخش‌های جوایز اسکار اعلام خواهد شد. فیلم‌های ارائه‌شده باید در فاصله اول اکتبر 2017 تا 30 سپتامبر 2018 در کشور خود اکران عمومی شده باشند.
نود و یکمین دوره جوایز اسکار یکشنبه 24 فوریه 2019 (بامداد دوشنبه 6 اسفند به وقت ایران) برگزار می‌شود.
سال گذشته "یک زن شگفت‌انگیز" به کارگردانی سباستین للیو از شیلی برنده اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان شد.
علی افتخاری