سرویس سینمایی هنرآنلاین: آخرین روز از برنامه "دو قدم تا سیمرغ" میزبان عوامل چهار فیلم سینمایی بود.
فیلم سینمایی "لاتاری" آغازگر آخرین روز ویژه‌برنامه "دو قدم تا سیمرغ" شد و محمدحسین مهدویان کارگردان، سید محمود رضوی تهیه‌کننده، هادی حجازی فر و امیرحسین هاشمی بازیگران این اثر برای معرفی فیلم خود در پردیس سینمایی ملت حضور یافتند.
محمدحسین مهدویان که در دو تجربه پیشین خود فیلم‌هایی در ژانر سیاسی و دفاع مقدس کارکرده بود، درباره تازه‌ترین اثر خود گفت: شاید بیشترین سؤالی که از من پرسیده می‌شود این است که چرا درباره دهه‌هایی فیلم می‌سازم که متعلق به زمان خودم نیست و تجربه شخصی ندارم. اگر این پرسش درست باشد پس‌کاری که الان می‌کنم طبیعی‌تر است چون به‌هرحال "لاتاری" هم موضوعی بود که دوست داشتم کارکنم.
وی افزود: کار من فیلم ساختن است و هر موضوعی که بتوان به بهانه آن علاقه‌مند سینما را درگیر کرد باید انجام دهم. موضوع این فیلم هم برایم جذاب بود و تصمیم گرفتم تجربه متفاوتی را داشته باشم. "لاتاری" در روایت و شکل فیلم‌سازی برای من تجربه تازه‌ای بود ولی از نظر خودم مؤلفه‌هایی که پیش از این در همه آثارم داشتم را در این فیلم هم لحاظ کردم.
مهدویان درباره محتوای این اثر توضیح داد: قصه "لاتاری" درباره غیرت است و چیزی از همه تصوراتی که درباره این واژه داریم در فیلم نهفته شده است. قهرمانان فیلم دنبال اعاده حیثیت هستند و تلاش می‌کنند راه درست را انتخاب کنند.
در ادامه تهیه‌کننده این فیلم نیز درباره حضورش در این پروژه بیان کرد: قصه و کارگردان دلیل حضور من در این پروژه بود. من یک تجربه خیلی خوب با مهدویان داشتم و وقتی این پروژه پیش آمد برای من هم جذاب بود که با این اثر همکاری کنم. البته قرار بود این پروژه به کارگردانی مهدویان اما به تهیه‌کنندگی دیگری کلید بخورد که این اتفاق نیفتاد و زمانی که او با من طرح موضوع کرد استقبال کردم.
مهدویان درباره مشکلاتی که هنگام دریافت پروانه ساخت تجربه کرده بود گفت: "لاتاری" موضوع ملتهبی دارد و دوستان شورای پروانه ساخت نگرانی‌هایی داشتند که قابل درک بود. ما هم در طی جلسات مختلف صحبت‌هایی کردیم تا به درک متقابل برسیم. به نظر من خیلی از مشکلاتی که برای فیلم‌ها پیش می‌آید با تعامل حل می‌شود اما زمان‌بر است و باید صبر و تحمل به خرج داد تا با گفتگو و تعامل مسئله را حل کرد.
سپس امیرحسین هاشمی درباره بازی‌اش گفت: من تاکنون در 3 فیلم با مهدویان همکاری داشتم و به نظرم شیوه کارش مثل گذشته بود و من از همه‌شان لذت بردم. من معتقدم به‌جز من همه از این همکاری خاطره خوبی دارند چون رهبری مهدویان برای همه خوشایند است که به‌زودی نتیجه‌اش را در "لاتاری" شاهد خواهیم بود.
هادی حجازی فر نیز در ادامه درباره حضور خود گفت: من کارم را با حسین مهدویان شروع کردم و شاید به همین دلیل سر پروژه‌های دیگر که می‌روم به مشکل می‌خورم. او اجازه می‌دهد خودت را با تفکرت وارد فیلم کنی و روی همان ذهنیت با تو بحث می‌کند. درواقع به‌نوعی برخورد می‌کند که انگار تویی که کاراکتر را پیش می‌بری ولی همه می‌دانیم که در واقع دارد مدیریت می‌کند. من به عنوان بازیگر در این همکاری احساس هویت می‌کنم ولی گاهی در برخی پروژه‌ها احساس بیهودگی و افسردگی دارم چون این مقوله وجود نداشت. به هر حال بازیگر باید بپذیرد فیلم برای کارگردان است و آخرین تصمیم‌گیرنده اوست.
مهدویان در ادامه این گفتگو به تازه‌ترین تجربه خود درزمینهٔ متفاوت اشاره کرد و افزود: "لاتاری" در تمام تجربه‌های من تا امروز اولین فیلمی است که محصول محض خیال است و زمینه مستندی ندارد. البته تحقیقات اجتماعی بر آن صورت گرفته ولی به واقعه مشخصی اشاره ندارد. فیلم‌سازی به نظر من مرز بین واقعیت و خیال است و من در همه کارها این نگاه را حفظ کرده‌ام. این فیلم به لحاظ ویژگی عاطفی و حسی با آثار قبلی فرق دارد و طعم دوگانه‌ای نسبت به کارهای گذشته‌ام احساس کردم. "لاتاری" تا اینجا برای خود من فیلم جذابی است امیدوارم مردم هم دوست داشته باشند.
وی همچنین درباره تقابل بازیگری ساعد سهیلی و زیبا کرمعلی توضیح داد: ساعد سهیلی بازیگر خوبی است و یکی از ویژگی‌هایش این است که بازی‌ای شبیه به زندگی دارد. خصلتی که در هادی حجازی فر هم وجود دارد، ولی در تقابل این دو بازیگر باید بگویم که هر دو از دو فضای متفاوت هستند و از همان ابتدا تصمیم داشتیم از بازیگر چهره در مقابل یک بازیگر دختر با ویژگی سنی کودک استفاده کنیم که البته در سینما کم داریم. احساس می‌کنم هر دو خیلی خوب از پس نقش برآمدند و امیدوارم درنتیجه مردم هم دوست داشته باشند.
رضوی با اشاره به اینکه این فیلم در تهران و امارات و قطر فیلمبرداری شد، درباره اکران فیلم توضیح داد: من امسال دو فیلم "لاتاری" و "دارکوب" را دارم که هر دو گزینه‌های خوبی برای اکران هستند و باید ببینیم بعد از جشنواره چه اتفاقاتی می‌افتد.
مهدویان نیز اظهار کرد: بزرگ‌ترین مانع من برای فیلم‌سازی این است که از فیلم ساختن بترسم ولی حضور مؤثر تهیه‌کننده این ترس را کنار زد تا فیلم آبرومند، استاندارد و خوبی بسازیم. البته همکاری باقی دوستان گروه را نباید نادیده گرفت به نظر من تک‌تک عوامل اگر از کار لذت نبرند نتیجه نمی‌گیریم، مشارکت همه باعث زیباتر شدن فیلم می‌شود.
یکدیگر را قضاوت نکنیم
دومین نشست معرفی فیلم‌ها در روز پایانی به فیلم سینمایی "سوءتفاهم" اختصاص داشت و با حضور احمدرضا معتمدی کارگردان، جلیل شعبانی تهیه کننده، پژمان جمشیدی و مریلا زارعی بازیگران فیلم برگزار شد.
کارگردان این فیلم با اشاره به اینکه نگاه فلسفی در تمامی آثارش به چشم می‌خورد، بیان کرد: این اثر دومین فیلم پست‌مدرن من است و با توجه به فیلم‌های بسیاری که دراین‌باره دیدم و مطالعاتی که داشتم امروز معتقدم ما در جهان بینامتنی زندگی می‌کنیم یعنی در فضایی بین مجاز و واقعیت به سر می‌بریم.
وی افزود: کار هنر این است که محتوا را به فرم تبدیل می‌کند. در این فیلم به فرمی رسیدیم که در ژانرهای مختلف سینما قابل تعریف است. قصه ماجرای گروگان‌گیری است ولی به‌تدریج دچار توهم می‌شویم که کجای قصه واقعی و کجای آن مجاز است. با آغاز درگیری بین کاراکترها ترکیب پیچیدگیِ در عین سادگی محض را احساس می‌کنید. البته قصه سرراست است و روایتی جنایی همراه با کنش طنزآلود و عاشقانه دارد.
شعبانی تهیه‌کننده نیز در ادامه گفت: من در یک سفر با آقای معتمدی آشنا شدم و گفتگوهای خوبی باهم داشتیم تا اینکه در جشنواره بخش بین‌الملل سال گذشته بار دیگر یکدیگر را ملاقات کرده و سر صحبت باز شد و پروژه‌شان را مطرح کردند. او نظرش بر این بود که کار صرفاً فلسفی نباشد به همین خاطر حین نگارش فیلمنامه احساسمان این بود که ماجرایی اتفاق بیفتد تا بتواند تماشاگران زیادی را به دنیای خود بیاورد. این قصه رگه‌هایی از طنز، جنایی و ملودرام دارد و من خودم علاقه‌مند شدم و انگیزه پیدا کردم تا مطالعات بیشتری در زمینه های فلسفی داشته باشم. خوشحالم که توانستیم مفهومی را در لایه‌های زیرین فیلم در قالب داستانی جذاب ارائه دهیم.
پژمان جمشیدی نیز درباره حضور خود گفت: پیچیدگی‌های این فیلمنامه برای من خیلی جذاب بود و همان شب اول، فیلمنامه را کامل مطالعه کردم حتی برخی مواقع مجبور می‌شدم دوباره بخوانم. جذابیتش این بود که من را وادار به پیگیری می‌کرد و خوشحالم که این نقش به من پیشنهاد شد. در همین تعداد حضور سینمایی‌ام این کار را بیش از بقیه نقش‌هایم دوست دارم. اگرچه نقش کاملاً جدی بود اما شیطنت‌هایی در آن لحاظ کردم. همیشه دوست داشتم در فیلمی جدی حضور داشته باشم و این بهترین بستر برای تجربه کردن من بود.
معتمدی در ادامه اضافه کرد: موقعیت طنز در بطن قصه به‌صورت نهفته وجود دارد و این امکان فراهم بود تا بازیگرانی حضور داشته باشند که توانایی ایفای نقش چند وجهی را دارند. مریلا زارعی هم به همین خاطر انتخاب شد نقش او هم وجه رومنس، کمیک و جنایی معمایی داشت که همه را درست ایفا کرد. نقش او همانی بود که فضای فیلم را بین مجاز و واقعیت معلق نگه می‌داشت و او با ظرافت از پسش برآمد. نقش‌های این اثر کار راحتی برای بازیگر نبود. به دلیل اینکه زمان کافی برای تمرین نداشتیم، گاهی با دوربین روی دست 60 برداشت می‌گرفتیم و همه همراهی می‌کردند.
وی افزود: من از وقتی کارهای پژمان جمشیدی را دیدم گفتم به نظر من برای سینما بهتر از فوتبال آفریده شده است. او خیلی راحت نقش را برای خود می‌کند و گویا نسبت فطری با لنز دارد. حضور همه بازیگران کنار هم ترکیب خوبی را شکل داد. باید جای بقیه بازیگران را خالی کرد. کار هانیه توسلی را حتماً ببینید چون به نظر من اولین کمدی موفق او خواهد بود.
مریلا زارعی نیز در ادامه گفت: به‌عنوان یک مخاطب معتقدم کار متفاوتی در سینما ساخته شده است. تمام قصه‌هایی که امسال خواندم برای من جذاب نبود اما این نقش چالش تازه‌ای را برای من به وجود آورد. ضمن اینکه بازی بازیگران همیشه در فیلم‌های آقای معتمدی خاص است. من در این کار چالش‌ها و پیچیدگی نقش‌ها را باهم داشتم و بعد از "درباره الی" دومین تجربه من درباره کار گروهی بازیگر است. گویا همه محصول لحظه‌ای هستند که سکانس دنبال می‌کند و تلاششان رسیدن به هدف است.
وی ادامه داد: ویژگی‌هایی که کارگردان اشاره کرد کاملاً درست است. ما گاهی در تحلیل و پردازش دچار سرگیجه می‌شدیم و او وقت می‌گذاشت تا ما را توجیه کند که دقیقاً چکار باید انجام دهیم. احساس می‌کنم نرمشی که روی پرده خواهم دید به این دلیل است که در اجرا خیلی به خودمان سخت گرفتیم تا لطیف بازی کنیم. یکی از پارتنرهای من آقای مهدی فخیم‌زاده بود که سال‌ها ایشان را به چشم کارگردان می‌دیدم و این مسئله ابتدای کار همبازی شدن را برای من سخت کرده بود. هرچند که تجربه بی‌نظیری را در این پروژه با ایشان داشتم.
وی افزود: من با خیلی از بازیگران کارکردم و هیچ‌کس را قضاوت نمی‌کنم اما گاهی نقش‌ها مناسب یک بازیگر خاص است در این کار هم از همان ابتدا که فیلمنامه را خواندم به نقش دستیار که رسیدم فقط پژمان جمشیدی به ذهنم می‌آمد. او بداهه‌پرداز خیلی خوبی است و به همه انرژی می‌دهد.
شعبانی همچنین درباره فراهم کردن شرایط اکران این اثر گفت: این روزها فیلم‌هایی که مورد استقبال قرار می‌گیرد آثاری هستند که قبلاً تجربه‌شده‌اند گویا تهیه‌کننده‌ها دیگر حاضر به ریسک کردن نیستند اما گاهی لازم است ذائقه مخاطب را تغییر دهیم به این معنی که با خلق فضاهای جدید امکان انتخاب کردن را برای مخاطب فراهم کنیم. اگر کمدی هم می‌سازیم بتوانیم در قالب شوخی مفاهیم عمیق بگنجانیم.
جمشیدی در ادامه گفت: همیشه برای لحظه تلاش کردم و خوشبختانه آینده هم خوب بود. در "سوءتفاهم" سخت‌ترین نقشی است که تا الان داشتم. کمدی همیشه به من پیشنهاد می‌شود اما دنبال این نیستم در ژانر خاصی باشم چون دغدغه من این نیست که فیلم می‌فروشد یا نه. دلم می‌خواهد نقش خوب بازی کنم. نقش‌های جدی در تئاتر زیاد بازی کردم اما در سینما این اولین تجربه من بود. برای من جشنواره اهمیت دارد و خوشحال می‌شوم فیلم‌هایم در این رویداد باشد. خوشبختانه تا الان دو بار این حس را تجربه کردم.
زارعی در تکمیل این صحبت بیان کرد: جشنواره فجر برای ما مهم است فارغ از همه حاشیه‌هایش یادمان باشد ما یک خانواده کوچک هستیم. برخی سال‌ها داوریم برخی سال‌ها داوری می‌شویم. همه خودمانیم اما گاهی می‌شنویم که همکاران با استدلال‌های عجیب می‌خواهند شان جشنواره را پایین بیاورند یا ارزش‌گذاری کنند، بهتر است همدیگر را قضاوت نکنیم.
وی ادامه داد: مردم جشنواره را دوست دارند و این از روزهای قبل از جشنواره که همه در پی تهیه بلیت هستند مشخص است. همه قرار است باهم کار کنیم پس به یکدیگر احترام بگذاریم. جبران زحمات هنرمند را مردم می‌دهند و سیمرغ یک نشانه است.
معتمدی نیز گفت: فیلم من سال گذشته در جشنواره رد شد. محرومیت از جشن ملی مثل این است که شناسنامه ملی شما را باطل می‌کنند. بهتر است اگر فیلمی هم به بخش مسابقه نمی‌رود این شرایط را داشته باشد که در بخش‌های جنبی مشارکت کند.
اما پس از صحبت‌های معتمدی و گروهش و همچنین رونمایی از اقلام تبلیغی فیلم "سوءتفاهم" نوبت به معرفی فیلم بعدی رسید.
"دارکوب" را ببینید
بهروز شعیبی کارگردان فیلم سینمایی "دارکوب" در کنار تهیه‌کننده و طراح صحنه در این برنامه حاضر شد و درباره مضمون تازه‌ترین اثر سینمایی خود گفت: فضای فیلم به مسائل و معضلات اجتماعی به‌خصوص زنان می‌پردازد که بخشی به حس مادری و بخشی به تخریب‌هایی که زنان در بعد مادری احساس می‌کنند اشاره دارد اما در اصل معضل و آسیب‌هایی مطرح می‌شود که شدت و ضعف آن به‌طور نسبی در هر خانواده‌ای متغیر است. شخصیت محوری داستان حول زندگی یک خانم است ولی در لایه‌های زیرین آن مباحث مورد توجه زیادی دارد.
سید محمود رضوی که همکاری‌های متعددی با این کارگردان داشته است، گفت: تاکنون یک سریال و 2 فیلم تلویزیونی و 3 کار سینمایی مشترک با بهروز شعیبی انجام دادیم و دلیلش هم اخلاق خوب آقای شعیبی است که آدم را جذب می‌کند و نمی‌گذارد به دیگری فکر کنید. روایت این کار به‌نوعی در ادامه "دهلیز" است چون از لحاظ تم اجتماعی و مضمونی به همان، سینما شباهت دارد.
شعیبی درباره مؤلفه‌های فیلم خود توضیح داد: در سینما مضمون و فضاسازی باهم آمیخته است و ترکیب این دو جذابیت کار را بالا می‌برد. ما در "پرده‌نشین" می‌توانستیم با هر فضایی کار را روایت کنیم اما به دید بصری فکر کردیم و در پی آن بودیم تا روایت را در شرایطی غیر از خانه و آپارتمان بیان کنیم و خوشبختانه جواب داد. در این کار هم بخش قابل‌توجهی به فضاسازی اختصاص دارد که آیدین ظریف عهده‌دار آن بود که من در "سیانور" با او همکاری داشتم.
ظریف در ادامه این نکته اظهار کرد: "دارکوب" به لحاظ فضای روایت خیلی متفاوت از "سیانور" است اما حساسیت‌های کارگردان و تهیه‌کننده سر جایش بود و تلاش کردیم با لحاظ کردن همه این‌ها و نیاز متن، فضای درستی را طراحی کنیم.
شعیبی نیز گفت: در "دارکوب" تلاش ما با توجه به روایت این بود که خودمان دیده نشویم و در خدمت قصه باشیم. شاید در "سیانور" به خاطر ابعاد سینمایی و محتوا تصاویر ما بیشتر باشد اما در اینجا تمام فضاسازی‌های معمول که به چشم نمی‌آید همه ساخته شده است.
وی افزود: در مورد بازیگران هم سعی کردم افراد را در نقش‌هایی بگذارم که پیش از این در آن ظاهر نشده و برایشان متفاوت است. خوشبختانه با تعداد زیادی بازیگر کارکردیم که نقششان هراندازه‌ای که بود اما باورپذیر ایفایش کردند. در فیلم دختربچه‌ای حضور دارد که به لحاظ حساسیت بازی مثل دهلیز از میان بیش از 100 گزینه انتخاب شد.
شعیبی در ادامه گفت: "دارکوب" به دلیل ساختاری که دارد، دوست دارم در فضای سینمایی باشد و بین اهالی سینما و کارشناسان بیشتر دیده شود. اما مهم‌تر از همه امیدوارم تأثیرگذار باشد. این فیلم برای سنین 13 تا 30 سال به‌خصوص دختران ماست که با مسائل ناگفته‌ای روبه‌رو هستند. موضوع فیلم مهم است و روی آن بسیار تحقیق‌شده و به نظر من سن کمتر از 13 سال، نقطه مشترکی با فیلم شاید پیدا نکنند.
این کارگردان در پایان اشاره کرد: "سیانور" به من آموزش داد که به جشنواره و اتفاقاتش امیدوار نباشم ولی امیدوارم "دارکوب" به‌اندازه "سیانور" نادیده گرفته نشود.
عین زندگی باید پیش رفت
ویژه برنامه "دو قدم تا سیمرغ" با معرفی فیلم سینمایی "کار کثیف" به کار خود پایان داد و خسرو معصومی کارگردان، عباس نصیری سرمایه گذار، غزل معصومی دستیار کارگردان، پیام احمدی نیا، مهران نائل، پدرام شریفی و شاهرخ فروتنیان بازیگران این فیلم به معرفی آخرین فعالیت سینمایی خود پرداختند.
خسرو معصومی درباره موضوع فیلم خود گفت: موضوع اصلی این اثر بر پایه مهاجرت و بیکاری است که به نوعی یک ساقی راوی آن است.
نصیری سرمایه گذار فیلم درباره این همکاری گفت: من دوستی دیرینه‌ای با آقای معصومی دارم ضمن اینکه محتوای غنی این فیلمنامه من را ترغیب کرد تا حتما در این پروژه شرکت داشته باشم.
شاهرخ فروتنیان درباره نقش خود افزود: من نقش یک پلیس را ایفا می‌کنم و این اولین همکاری من با خسرو معصومی است که پیش از این به دلایلی شکل نگرفت. این فیلمنامه نگاهی دارد به جامعه‌ای که مسایل ملتهب زیادی را تجربه می‌کند.
پیام احمدی نیا که نقش آرش را در این فیلم ایفا می‌کند بیان کرد: نقش من کاراکتری است که همه قصه از او شکل می‌گیرد. درکی که ابتدا از فیلمنامه داشتم چیز دیگری بود و می‌خواستم در بازی‌ام خیر و شر را به نمایش بگذارم. اما آقای معصومی بازی من را کلا عوض کرد و خیلی خوشحالم که در این کار تجربه‌های تازه‌ای کسب کردم.
مهران نائل نیز درباره نقش خود توضیح داد: من در این فیلم یکی از اعضای خانواده‌ای هستم که کار زیاد جالبی نمی‌کند و نسبت عجیبی با نقش پدرام شریفی دارد.
پدرام شریفی بازیگر نقش فرهاد در تکمیل این صحبت بیان کرد: این فیلم اگرچه شهری است اما همان سختی‌های همیشگی فیلم‌های قبلی آقای معصومی را دارد. نقش من اگرچه سخت بود اما تجربه جالبی را برایم رقم زد. 80 درصد این سختی به خاطر موقعیت خود کاراکتر بود و بقیه هم به خاطر شرایط سخت و سرد فیلمبرداری در زمستان ترکیه و شمال کشور. فرهاد در جامعه امروزی ما زندگی می‌کند و همیشه کارگردان من را به ایفای درست آن سفارش می‌کرد تا مردم باورش کنند و این حساسیت کار من را بالا می‌برد.
خسرو معصومی در ادامه این نشست بیان کرد: حدود یک سال و نیم پیش روی فیلمنامه کار کردم و با افراد زیادی که ساقی بودند صحبت کردم و به حقایق عجیبی رسیدم مثلا اینکه افرادی سراغ این کار می‌روند که اتفاقا تحصیلکرده و برای خود ارزش قائلند اما شرایط به آنها اجازه زندگی بهتر نمی‌دهد. گاهی چیزهایی تعریف می‌کردند که نمی‌توانستم در فیلم بیانش کنم.
شریفی بعد از این سخنان گفت: خیلی با آقای معصومی صحبت می‌کردم و چیزی که درباره نقش من همیشه می‌گفت این بود که خیلی از نقش خود دور نرو و خودت را در موقعیت بگذار. این رویکردش برای من خیلی جالب بود که اینگونه باید به نقش نزدیک شوم و واقعا کار سختی نبود که جوانان زیادی را این روزها در این حال پیدا کنم.
مهران نائل نیز اضافه کرد: کارگردان ما همه صحنه‌ها را حفظ بود و فقط قرار بود ما سر صحنه اجرایش کنیم. از همان فیلمنامه شخصیت من باورپذیر بود. گروهی که در این پروژه حضور داشتن به نظر من خیلی درست و سر جای خود بودند. تنها خواسته کارگردان از ما این بود که عین زندگی را جلوی دوربین بیاوریم.
خسرو معصومی در پایان گفت: فعلا برای اکران عمومی برنامه‌ای ندارم و منتظرم بازخوردها را در جشنواره ببینم و برای اکران تصمیم بگیرم.