سرویس سینمایی هنرآنلاین: حسین کندری با فیلم "اینجا کسی نمیمیرد" به شکل حرفهای وارد سینما شد. سال گذشته دومین ساختهاش "شنل" در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و حالا منتظر اکران این فیلم است.
او که این روزها مشغول نگارش سه فیلمنامه سینمایی است، در گفتوگو با خبرنگار هنرآنلاین دراینباره گفت: در حال حاضر سه فیلمنامه سینمایی در دست دارم که نگارش آخرین فیلمنامه بهزودی به پایان میرسد. این سه فیلمنامه فضاهای مختلفی دارند که نمیتوان باهم مقایسه کرد. البته هنوز مشخص نیست کدامیک از این آثار را جلوی دوربین میبرم.
کندری بیان کرد: تلاش میکنم اگر زمان اجازه دهد و قصه به مرحله ایده آل برسد، یکی از این سه فیلمنامه را جلوی دوربین ببرم و آن را به جشنواره فیلم فجر برسانم.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود درباره اکران فیلم سینمایی "شنل" عنوان کرد: پروانه نمایش این اثر سینمایی بهتازگی صادرشده است و برنامهریزی برای اکران آن در حال انجام است. البته هنوز زمان دقیق اکران مشخص نیست.
این کارگردان جوان درباره تغییراتی که در معاونت ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی درباره دریافت پروانه ساخت برای فیلم اولیها صورت گرفته است، بیان کرد: ما همه به خروجی فکر میکنیم درحالیکه به لحاظ صنعتی باید سرمایهگذاری وجود داشته باشد تا فیلمی به سرانجام برسد. اگر کارگردانی بتواند این موضوع را در نظر بگیرد و تهیهکننده را مجاب کند، سختگیری که شورا در ابتدا مدنظر داشت خیلی ملاک نیست. اگر اجازه بدهند سیستم منطقی سینما پیش برود خیلی بهتر است. من با حذف این شرایط موافقم درصورتیکه تهیهکنندگان حرفهای حضورداشته باشند و کارها به کیفیت مطلوب برسند.
کندری ادامه داد: قانونگذار با ارائه این شرایط هدفش این بود که خطا را کم کند و به حجمی از کیفیت برسد که فیلم بد در سینما ساخته نشود. به نظرم وقتی این ممیزیها برداشته شود، مسئولیت را باید شخص دیگری بر عهده بگیرد و اگر تهیهکننده باقدرتی حضورداشته باشد، نیازی به این ممیزیها و شرایط دیگر نیست. ولی اگر بنا به روابط این قوانین نادیده گرفته شود و موشکافی در کیفیت وجود نداشته باشد با آثار کم تأثیری مواجه میشویم که تنها علاقهمند به سینما تولید کرده است و سینما از این منظر آسیب میبیند.
وی در خصوص سرمایهگذارانی که به بازگشت سرمایه فکر میکنند و به این دلیل نظرات خود را به کارگردانان تحمیل میکنند، بیان کرد: همانطور که ما پزشک خوب داریم، پزشک بد هم داریم، همانطور که کارگردان خوب داریم بد هم داریم. در عرصه تهیه و سرمایهگذاری نیز به همین شکل است. ما تهیهکنندگان واجد شرایطی داریم که اگر از تجربه خود استفاده کنند اتفاقات خوبی را در سینما رقم میزنند. تهیهکنندگان ما با توجه به قابلیتهایشان کمتر این کار را میکنند و نقد به آنها نیز در این بخش وارد است. تهیهکننده میتواند صاحبنظر باشد و به خاطر تجربیاتی که دارد میزان حضورش میتواند به یک کارگردان جوان فیلم اولی بسیار کمک کند، اما هستند کسانی که این قابلیت را دارند و از آن بهره نمیبرند. در همه اقشار خوب و بد وجود دارد. ما در تهیهکنندگان و سرمایهگذارانمان پتانسیل بالایی داریم که اگر به کمک جوانان بیایند، کارهای بسیار خوب و با کیفیتی در سینما تولید خواهند شد.