گروه سینما وتئاتر هنرآنلاین، میثم معراجی بعد از سالها حضور موثر در بدنه تولید سینمای ایران ( این اواخر می‌توانید نام او را بعنوان مدیر تولید در آثاری چون « شب طلایی» ساخته یوسف حاتمی‌کیا و « خشکسالی و دروغ» ساخته پدرام علیزاده ببینید) در اولین تجربه کارگردانی‌اش به سراغ پروژه جاه‌‌طلبانه‌ای رفته است که جهان فانتزیِ حاکم بر آن و فضاسازی دشواری که تلفیق انیمیشن و دنیای واقع را اجتناب ناپذیر جلوه می‌دهد، تولید و به ثمر نشستن آن را برای هر کارگردان حرفه‌ای و کارکشته دیگری نیز به چالشی بزرگ مبدل می‌کرد.
اما خوشبختانه آگاهی فیلمساز از امکانات موجود سینمای ایران که تبلور آن را می‌توان در استفاده مناسب او از جلوه‌های ویژه و خلق کاراکتری دوست داشتنی که با شمایل و رنگ آمیزی دلپذیرش توانسته ارتباط خوبی با کودکان برقرار نماید ( آن هم در سینمایی که مهمترین شخصیتهای کودکانه‌اش را عمدتا کاراکترهای عروسکی تشکیل داده‌اند) باعث شده که سریال « فوفو مسافری از کامادو » بتواند با اتکا به داستانها و ماجراهای کودکانه‌‌ای که بیش از هر چیز تخیل مخاطبش را نشانه رفته است، یکی از معدود آثار موفق این سالها باشد که زبانی از جنس دنیای خود کودکان با آنها ارتباط برقرار می‌کند.
استفاده از فضای سرخوشانه و پر از رنگ‌آمیزی شادی که اتمسفر قسمتهای مختلف مجموعه را به دنیای ذهنی مخاطبش نزدیک کرده ، در کنار موسیقی شاد و روزآمدی که متناسب با زمزمه‌های این روزهای کودکان به فانتزی و شادیهای ذهنی آنان مجال بروز می‌دهد، باعث شده که اولین تجربه کارگردانی میثم معراجی نتیجه قابل قبولی برای او و مخاطبش به همراه داشته باشد.
حضور یک موجود فضایی در اتاق یک پسر بچه نوجوان که توانایی زیادی در برآورده کردن آرزوها و خواسته‌های او و دیگر دوستانش دارد زمینه ساز بوجود امدن موقعیتها و حوادث تخیلی و طنزآمیزی شده که با تکیه بر طراحی یک موجود خبیث و موجوداتی که برای دستگیری او از سیاره‌ای دیگر به کره زمین و خانه و زندگی کاراکترهای اصلی ما قدم می‌گذارند، باعث شکل گیری حوادث مفرحی می‌شوند که با دنیای ذهنی کودکان و مخاطبان اصلی سریال ارتباط خوبی برقرار می‌کنند.
شاید تولید آثاری همچون « فوفو مسافری از کامادو» بتواند جرقه‌ای امید بخش برای سینمایی باشد که همواره خودش را در چنبره مضامین اجتماعی و کمدی گرفتار کرده است.