گروه رادیو و تلویزیون خبرگزاری هنر ایران: مستور یکی از بهترین نویسندگان معاصر ادبیات ایران است که خیلی چهره‌ای رسانه‌ای نیست و کمتر تن به گفتوگو می‌دهد. حضور او در «اکنون» فرصت مغتنمی بود تا طرفدارانش او را بهتر بشناسند و با روحیه و طرز تفکر او بیشتر آشنا شوند.
معمولا نویسندگان آدم‌هایی خاص با ویژگی‌های منحصربه‌فرد هستند. آنها بیشتر پشت کلمه‌ها و کتاب‌هایشان زندگی می‌کنند و کمتر حاضر می‌شوند این خلوت خودخواسته را به هم بزنند. زمانی که تصمیم می‌گیرند مقابل دوربین بنشینند و گفتوگو کنند، شگفتی‌هایی با خودشان به همراه می‌آورند.
این شگفتی در مورد مصطفی مستور به صراحت، صداقت و جسارت او در مورد صحبت از خودش و کتاب‌هایش برمی‌گردد. او در طول گفت‌و‌گویش با «صحت» بدون ترس و واهمه‌ای از قضاوت شدن، در نهایت خلوص، حرف‌هایش را بدون نگرانی زد. گفتوگو با مستور، یکی از بهترین برنامه‌های «اکنون» محسوب می‌شود که طرفداران ادبیات با رضایت به تماشایش می‌نشینند.
مستور در همان ابتدای گفتوگو تعارف را کنار می‌گذارد و می‌گوید آدم‌های فرهیخته خسته‌اش می‌کنند و او عاشق صفا و سادگی پیرمرد و پیرزن‌های بی‌سواد است. مستور در طول گفتوگو نشان می‌دهد دنبال گرفتن اداهای روشنفکرانه نیست و نمی‌خواهد تصویر نویسنده‌ای روشنفکر و فرهیخته را از خودش به نمایش بگذارد.
نویسنده «روی ماه خداوند را ببوس» نظرش را خیلی صریح اعلام می‌کند که با درس خواندن و کار کردن مخالف است چون تمام اضطراب‌ها و استرس‌ها از این دو عامل است. اگر از نگاه کلیشه‌ای دوری کنیم می‌بینیم بیراه نمی‌گوید.
اوج صداقت مستور زمانی است که می‌گوید از رسیدن کتاب معروفش «روی ماه خداوند را ببوس» به چاپ نود و نهم ذوق‌زده نیست. رسیدن به چنین عددی در بازار کتاب ایران برای هر نویسنده‌ای مثل یک رویا می‌ماند ولی مستور از این اتفاق خوشحال نیست و اذعان می‌کند که در مقطعی تصمیم گرفته جلوی چاپ کتاب را بگیرد. او حتی اعتراف می‌کند که اگر به عقب برمی‌گشت این کتاب را چاپ نمی‌کرد!
مستور در جای دیگری از گفتوگو خیلی صادقه اعتراف می‌کند که موسیقی مبتذل گوش می‌کند و آن را مایه خجالت نمی‌داند. شاید اگر آدم‌های دیگری بودند با ژستی روشنفکرانه، نام چند خواننده بزرگ تاریخ موسیقی را کنار هم ردیف می‌کردند اما مستور با صحبت‌هایش نشان می‌دهد از این ادا و اطوارها عبور کرده و هیچ ابایی از نشان دادن خود واقعی‌اش ندارد.
حسن ختام این گفتوگو گریه و اشک مستور هنگام خواندن بخشی از کتاب «بهترین شکل ممکن» است. او هنگام خواندن کتاب چنان از خود بیخود می‌شود و خود را در میان شخصیت‌های داستان می‌بیند که نمی‌تواند جلوی اشک ریختن‌هایش را بگیرد.
مصطفی مستور در گفتوگو با سروش صحت، بخشی از شخصیتش را به مخاطبان آثارش نشان داد و شاید پس از تماشای این گفتوگو بهتر بتوان فهمید که چرا کتاب‌های این نویسنده تا این اندازه خاص و خواندنی هستند. این کتاب‌ها از درون آدمی خاص و بااصالت می‌آیند که خودش را از بسیاری قید و بندها رها کرده است.
انتهای پیام