گروه رادیو و تلویزیون خبرگزاری هنرآنلاین: «بازپرس» را حسین تراب‌نژاد بر اساس پژوهش دو ساله در پرونده‌های واقعی نوشته و احمد معظمی آن را کارگردانی کرده است. معظمی که در چند سال گذشته و با ساخت آثاری که بهترین آن را می توان «خانه امن» دانست، نشان داده که خوب بلد است فیلم هایی در ژانر امنیتی، پلیسی و این بار حقوقی و قضایی بسازد.
در سال های اخیر مردم رغبت بیشتری به کارهایی با موضوعات امنیتی و حقوقی و قضایی پیدا کرده اند. بدون شک، یک دلیل آن به این موضوع بر می‌گردد که پیش از این ساخت سریال‌هایی با این موضوعات کمتر بوده و اگر هم کاری تولید شده اصولا جدی و قوی نبوده است، اما در چند سال گذشته ساخت سریال‌هایی مانند «گاندو 1 و 2» و «خانه امن» بسیار مورد استقبال قرار گرفت، به ویژه گاندو. حالا سریال بازپرس نیز با پرداخت به یک پرونده واقعی اقتصادی، در اصل و نهایت کار به موضوعی امنیتی پرداخته است.
پرداخت به پرونده های حقوقی و قضایی آن هم در قالب فیلم و سریال، به ویژه اگر برگرفته از واقعیت باشد، نه تنها باعث روشنگری بیشتر مردم می شود، بلکه باعث می شود تا شفافیت بیشتری نیز در رابطه با پرونده هایی که ذهن مردم را درگیر کرده، صورت بگیرد. بنابراین ساخت آثاری با موضوعات ویژه امنیتی و همچنین حقوقی و قضایی نه تنها یک کار جذاب خواهد بود بلکه در ابعاد اجتماعی و همچنین اعتمادسازی بیشتر، بسیار مهم و ضروری است.
سریال در ابتدا و با ریتم کندی که داشت نتوانست آنطور که باید و شاید با مخاطب ارتباط برقرار کند، اما رفته رفته جذاب تر شد و در قسمت های بعدی توانست تا حدی زیادی مخاطب را با خود همراه کند.
اینکه پای همسر صدرا نیز توسط یک خیریه به پرونده کشیده می شود نیز یکی دیگر از جذابیت های داستان و فیلمنامه است که باعث می شود تا مخاطب با اشتیاق و هیجان بیشتری ماجرا را پیگیری کند. زیرا برخلاف سریالی مانند گاندو بازپرس نتوانسته آنطور که باید و شاید هیجان زیادی را به مخاطب تزریق کند.
اما یکی دیگر از نقاط ضعفِ کار، دیالوگ هاست که در جایی شعاری می شود و در جایی به دل مخاطب نمی نشیند. شعار الزاما بد نیست اما نباید به گونه ای باشد که مخاطب را پس بزند، بلکه با درایت می توان همان حرف ها را در قالب دیالوگ های جذاب تری و یا حتی در جاهای بهتری بیان کرد.
هر چند که در سال های اخیر مخاطب نشان داده که کارهایی مانند گاندو و بازپرس را دوست دارد، اما یادمان نرود که در هر کاری زیاده روی جواب نمی دهد، به خصوص در تکرار ژانر سریال ها. بنابراین اگر می بینیم کاری با استقبال روبرو می شود نباید تمام توجه خود را به آن دسته از ژانرها معطوف کنیم و از دیگر کارها مانند خانوادگی، اجتماعی، تاریخی، دفاع مقدسی و .... غافل شویم.