سرویس تجسمی هنرآنلاین: مجسمه‌های قدرت‌الله عاقلی در نمایشگاه "عجایب الخلایق" از دل جامعه امروز بیرون آمده‌اند و به شدت آشنا هستند. مجسمه‌های عاقلی، انسان‌هایی هستند که در برابر مسایل جامعه و جهان بی‌تفاوتند، با نگاه خوشبینانه نظاره‌گرند، کنش‌گر نیستند و به کنش‌گری آنان امیدی نیست.
مجسمه‌های عاقلی، به صورت فردی و نه گروهی ساخته شده‌اند، مصداقی از جامعه ذره‌ای امروز ماست که افراد و انسان‌ها به عنوان ذره‌های منفرد به دنبال رفع نیازها و کسب منافع و مصالح شخصی و خصوصی آنی هستند و در چنین جامعه‌ای از کنش‌گری برای مصالح و منافع جامعه خبری نیست. هیچ‌گاه نمی‌شود گفت که جامعه‌ای به طور مطلق ذره‌ای است یا نیست، ذره‌ای بودن جامعه نسبی است اما در شرایط سیاسی، اجتماعی و اقتصادی گوناگون جامعه ذره‌ای شدت و ضعف پیدا می‌کند، چنانکه در تاریخ کشورمان در دوره‌هایی مشخصه‌های جامعه ذره‌ای تقویت شده است. انسان‌هایی که در قالب مجسمه‌های عاقلی می‌بینیم، نمونه‌هایی از انسان‌های جامعه کالایی شده و گسترش و نفوذ هنجارهای بازاری و سوداگر به جنبه‌هایی از زندگی است که روزگاری هنجارهای دیگری برای آن تعریف شده بود.
احساس و اندیشه انسان‌ها در مجسمه‌های عاقلی در چارچوب‌ها و مکعب‌هایی محدود و محصور شده، مکعب‌ها و چارچوب‌هایی که ساخته رفتارهای خودشان است و راه را برای کنش‌گری اجتماعی می‌بندد. انسان‌های خودمداری که روابط و رفتارهای‌شان بر مبنای مصالح و منافع شخصی شکل می‌گیرد و شرایط اجتماعی متاثر از آنهاست. افراد مجسمه‌های عاقلی هر چند به صورت منفرد ارائه شده‌اند اما هر یک مستقل و مجزا می‌توانند رفتارهای اجتماعی هر فرد را که بیش از آنکه بر خاستگاه روانشناسی فردی تاکید داشته باشد، تاثیر از مشخصه‌های جامعه را بیان کند، در واقع انسان ذره‌ای و جامعه ذره‌ای محصول جامعه نابسامان است و به تحلیل جامعه‌شناسانه نیاز دارد. یکی از مجسمه‌های این نمایشگاه انسانی است که گویی فاتحانه و قدرتمند روی شیر غران به عنوان مظهر قدرت -البته در جنگل- ایستاده و دست راست خود را بالا برده است. این تنها مجسمه‌ای است که نشانه‌ای از تحرک و حرکت در آن دیده می‌شود اما این انسان هم در قالب‌هایی که بر تن و جان و اندیشه دارد گرفتار است، قالب‌هایی خود بر خود تنیده است. مثل انسانی که در برج‌های بلند شهر تهران می‌نشیند و تهران تیره و تار و آلوده را نظاره می‌کند. کنش‌گری چنین جامعه‌ای بیشتر در "مبارزه از زیر لحاف" خلاصه می‌شود، مبارزه‌ای که به یاری شبکه‌های اجتماعی گسترده و پررنگ شده است اما بخش مهمی از همین مبارزه از زیر لحاف هم در جامعه ذره‌ای منافع و مصالح شخصی را دنبال می‌کند.
پدیده‌ها و رفتارها زمانی عجیب‌اند که یا از منشا آن بعید و ناخوشایند باشد یا نادر و اندک باشد، عنوان نمایشگاه عاقلی با نگاه نخست با آثار و رویکرد نمایشگاه تناسب دارد اما سیل فراوان چنین رفتارهای اجتماعی از انسان امروز جامعه ما متاسفانه دیگر عجایب نیست.