هنرآنلاین: زندگی بالا و پایین بسیار دارد، نه می‌توان به بالا دلخوش بود و نه از پایین نالید. زندگی را باید همین‌گونه که هست باور کرد و پذیرفت. سرنوشت همه از پیش تعیین شده است، اما هیچ‌کس سرنوشت خود را از پیش نمی‌داند، اگر می‌دانست شاید برای لحظه‌ای هم نمی‌توانست آرام به حیات خود ادامه دهد. آخر سرنوشت هر موجودی مرگ است، نانوشتی که هرگز نمی‌توان نوشت!

بسیاری از آدمیان در گمنامی به دنیا می‌آیند و در گمنامی می‌میرند،‌ گروهی نیز گمنام می‌آیند و بنام می‌روند، عده‌ای نیز باید بنام باشند،‌ اما گمنام می‌مانند، زندگی می‌کنند و از دنیا دل می‌کنند. یکی از این افراد، فرامرز قهرمانی‌فر خالق عکس‌های سه بعدی است. او در حوزه‌های فیلمسازی، گرافیک و به خصوص عکاسی دارای توانی بالقوه بود که هنر خود را به تماشا گذاشت. قهرمانی‌فر با وجود آنکه در عرصه هنر بسیار فعال بود و جوایز مختلفی گرفته بود، اما گمنام ماند و گمنام مرد. آخرین موفقیتی که پیش از مرگ به دست آورد، دریافت مدال طلای مسابقه عکاسی سه بعدی هالیوود از انجمن عکاسی آمریکا "پی.اس.ای"بود. جایزه‌ای مهم که کمتر از آن گفتند و نوشتند.

قهرمانی‌فر اولین فیلم ویدیویی سه بعدی را سال 1376 ساخت. توانایی او در تکنیک سه بعدی را کسی نمی‌تواند انکار کند، زیرا همه به آن اقرار دارند. تولید تصاویر و پوسترهای سه بعدی، تولید عینک‌های سه بعدی، محصولات و لوح فشرده تصاویر سه بعدی، ثبت اولین عکس‌های سه بعدی از حرم مطهر امام رضا (ع)، راه‌اندازی سینمای سه بعدی در تهران و شیراز،‌ تدریس استریوگرافی و حضور در نمایشگاه‌های مختلف در جهان، گوشه‌ای از سوابق درخشان فرامرز قهرمانی‌فر عکاس و پیشکسوت تکنیک سه بعدی در ایران است.

GHAHRAMANI-FAR

این هنرمند ارزشمند، دور از هیاهو و جنجال 13 آذرماه امسال بر اثر تومور مغزی از دنیا رفت و کارهایش ناتمام ماند. آثار به جا مانده از قهرمانی‌فر، نشان دهنده توانایی وی در عرصه فیلم‌سازی، عکاسی و تکنیک سه بعدی است. او آن قدر بنام بود که گمنام نمیرد، اما مرد. جای آن داشت تا در مراسم و یادبودهای مختلف یاد و نام او را زنده نگه داشت و راه تمام شده‌اش را ادامه داد. متاسفانه برای درگذشت این هنرمند توانا، هیچ مسوولی پیام تسلیتی صادر نکرد و کمتر هنرمندی برایش اشک ریخت. فرامرز قهرمانی‌فر، فقط به کار خود و اعتلای کشورش فکر کرد، اگر می‌خواست برای نام و نان زندگی کند، برایش آسان بود، اما وی زندگی در سایه را به شهرت ترجیح داد. یادش و نامش گرامی باد.