گروه تجسمی هنرآنلاین: موزه پیکاسو پاریس اتاق‌های خود را به‌طور بنیادی بازسازی کرده است تا نسل جوان‌تری را که به دلیل جنجال‌هایی درباره رفتار پیکاسو با زنان و استفاده از مصنوعات آفریقایی، از این هنرمند دوری می‌کنند، برای پنجاهمین سالگرد درگذشت پیکاسو به خود جلب کند.
نمایش مجموعه‌ای از شاهکار‌ها، نقاشی‌ها، طرح‌ها و سرامیک‌های پیکاسو این هفته آغاز می‌شود و این مجموعه با قطعات مهمی از نقاشان معاصر، از جمله هنرمندان زن سیاه‌پوست همراه است، تا بحث در مورد فمینیسم، استعمار و نژاد را باز کند.
در حالی که امسال موزه‌های سراسر جهان از نیویورک گرفته تا مالاگا و بخارست، نمایشگاه‌های پنجاهمین سالگرد خود را آماده می‌کنند، موزه پیکاسو پاریس تصمیم گرفت از جنجال‌های پیرامون این هنرمند که بیش از آثارش مورد توجه مخاطبان جوان قرار گرفته بود، دوری کند.
سیسیل دبری، رئیس موزه گفت: «ما می‌خواستیم موزه را باز کنیم، مخاطبان بیشتری را جذب کنیم و همه آن بحث‌ها را مطرح کنیم، درباره زنان، مسائل پسااستعماری و سیاست. آوردن هنرمندان جدید و معاصر نشان می‌دهد که ما پذیرای همه بحث‌ها در مورد پیکاسو هستیم و بدون اینکه ادعا کنیم همه پاسخ‌ها را داریم، درباره آن‌ها بحث می‌کنیم. »
یکی از اتاق‌های موزه با عنوان «سفر‌های خیالی» مجموعه شخصی پیکاسو از اشیاء آفریقایی را نمایش می‌دهد و چگونگی تصاحب چنین قطعاتی توسط هنرمندان آوانگارد اوایل قرن بیستم را بررسی می‌کند. سه‌گانه هنرمند نیجریه‌ای، اوبی اوکیگبو به نام «مناظر دوران کودکی من به یاد می‌آید» که داستان‌ها و آیین‌های اجدادی را بررسی می‌کند، بازتاب از دست دادن و آسیب‌های پس از جنگ بیافران است.
یک اتاق تاریک با عنوان «در زمان جنگ» به آثار پیکاسو در طول جنگ جهانی دوم می‌پردازد و در کنار آن‌ها قطعه‌ای از هنرمند آمریکایی میکالین توماس، از مجموعه او با عنوان «مقاومت» قرار دارد که تظاهرات حقوق مدنی و جنبش «زندگی سیاه پوستان مهم است» را بررسی می‌کند.
حرکت بحث‌برانگیز موزه برای همکاری با طراح مد بریتانیایی، پل اسمیت، قابل توجه است. طراحی مجدد اتاق‌ها و کنار گذاشتن پس‌زمینه استاندارد رسمی سفید برای نمایش آثار، مشارکت «های فشن» و دنیای هنر است. پس زمینه نامتجانس پل اسمیت می‌تواند جرقه تجدید نظر دائمی در مورد چگونگی نمایش آثار پیکاسو باشد، آن هم در یک عمارت قرن هفدهمی.
اسمیت اعتراف کرد که از بازسازی اتاق‌ها کاملاً ترسیده بود زیرا دانش آکادمیک کمی درباره استاد هنر مدرن داشت و می‌ترسید متهم به بی‌احترامی شود. یکی از اتاق‌ها پر از تاپ‌های ملوانی راه راه آویزان از سقف است که بازتابی از عکس‌های روبرت دویزنو از پیکاسو در خانه جنوب فرانسه است. در کنار آن، اثری از چری سامبا از جمهوری دموکراتیک کنگو آویزان شده است که در قسمت بالای آن از طرح راه راه به عنوان نمادی از دیدگاه هنرمندان غربی از آثار آفریقایی که الهام‌بخش کوبیسم هستند، استفاده می‌کند.
یکی دیگر از پس‌زمینه‌های اسمیت با استفاده از پوستر‌های نمایشگاه‌های پیکاسو در دهه ۱۹۶۰ چاپ شده است. اسمیت می‌گوید: «جعبه سفید» معمولی مدرنیستی که موزه‌ها در آن هنر مدرن را نشان می‌دهند دارای محدودیت‌هایی است، بنابراین من برعکس عمل کرده‌ام. من یک فضای نمایش ایجاد کرده‌ام برای نسل امروز که واقعاً صمیمی است. برای دنیای پاپ که اکنون در آن هستیم. همه چیز در تلفن‌های مردم به سرعت در دسترس است، بنابراین عمداً فضای نمایشگاه بسیار بصری است.
مجموعه منحصر به فرد موزه پیکاسو پاریس شامل بیش از ۵۰۰۰ اثر و ۲۰۰۰۰۰ مورد از استودیو و مجموعه شخصی این هنرمند است که توسط خانواده او به جای مالیات بر ارث در اختیار دولت فرانسه قرار گرفت.