گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار شیرین نذیر با عنوان «بهار و زمستانی که گذشت» در گالری طراحان آزاد برگزار شد. نذیر در گفتگو با هنرآنلاین با بیان اینکه ۲۱ اثر در این مجموعه به نمایش درآمد که همگی با نخ بر روی پارچه به وجود آمده‌اند گفت: پدر من رنگرزی نخ انجام می‌داد و به همین دلیل از کودکی علاقه زیادی به نخ داشتم. از همان زمان کار‌های هنری می‌کردم و بعد که وارد رشته نقاشی در دانشگاه شدم در یکی از مجموعه‌های خود به شکل محدود با نخ روی نقاشی‌ها کار کردم. چند سال بعد در نمایشگاه گروهی فراخوان نسل نو؛ دو اثر نمایش دادم که کاملاً پوشیده از نخ بود و دیگر همه کارم با دوخت شکل گرفته بود. وقتی کرونا شیوع پیدا کرد کار‌هایم کاملاً معطوف به نخ و دوختن شد و مجموعه فعلی شکل گرفت.
نذیر ادامه داد: کار کردن با نخ و سوزن آرامش و سکوتی دارد که جور دیگری برایم به دست نمی‌آمد. به ویژه در دوران کرونا این کار برایم مثل یک درمان بود. کار‌های اولیه من کاملاً شهودی بود و بدون هیچ طرح اولیه شروع به دوختن می‌کردم و اصلاً نمی‌دانستم که چه چیزی قرار است به وجود بیاید. فکر می‌کنم بهترین متریال را انتخاب کردم که توانست به من کمک کند.
او با بیان اینکه کار کردن با نخ خیلی سخت‌تر از کار با رنگ است، افزود: من سعی کردم خیلی راحت با نخ کار کنم و به ویژه در کار‌های آخر برایم خیلی راحت‌تر شد. می‌خواستم به راحت‌ترین برخورد با نخ برسم تا آن سختی دوختن از بین برود. مسأله مهمی که در این میان وجود دارد این است که قصد داشتم دوخت را از حالت صنایع دستی خارج کنم. از هیچ دوخت سنتی و شناخته شده‌ای استفاده نکردم و به سمت دوخت‌های مناطق مختلف ایران نرفتم. فقط این متریال را انتخاب کردم تا آن سکوت درونی خود را نشان دهم. شاید در کار‌های بعدی این متریال را هم کنار بگذارم و به سراغ مواد طبیعی‌تر بروم. نمی‌خواهم خودم را محدود کنم و هرچه به دست بیاورم با همان کار می‌کنم.
نذیر درباره موضوع کار‌هایش گفت: از کودکی همیشه گیاهان و رشد کردن آن‌ها مورد توجهم بود. زیبایی‌هایی در اطراف ما وجود دارد که گاهی آن‌ها را نمی‌بینیم ولی من آن‌ها را در کارم می‌آورم. ممکن است عده‌ای بگویند این کار‌ها دکوراتیو است ولی من فکر می‌کنم باید زیبایی را نشان دهیم. حتی در این نمایشگاه افرادی پس از دیدن کار‌ها می‌گفتند از دیدن آن‌ها شاد شدند و ناراحتیشان از بین رفته است.
این هنرمند افزود: در این کار‌ها موضوع آفرینش برایم مهم بوده و انسان نیز به عنوان آفریننده، چیز‌هایی در زمین می‌آفریند. روند آفرینش در تابلو‌ها دیده می‌شود و همه چیز در کار‌هایم رشد می‌کند.
او درباره تکنیک دوخت نخ بر روی نخ گفت: می‌خواستم بعضی کار‌ها معلق باشد و زمانی که دیدم نخ‌های زیرین سفت و محکم می‌شود توانستم روی آن‌ها را دوباره بدوزم. این تجربه را در طول کار به دست آوردم و توانستم کار‌های معلق بسازم و حتی با این تکنیک مجسمه ساختم. به این ترتیب دیگر پارچه را دخیل نمی‌کنم و کار در فضا آزاد است.