گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی تارا بهبهانی با عنوان «زمان‌های بی‌بازگشت» در گالری گلستان برگزار شد. بهبهانی در گفت و گو با هنر آنلاین با بیان اینکه در پنجمین نمایشگاه انفرادی خود ۱۸ تابلوی رنگ روغن را به نمایش گذاشته است گفت: سبک کاری من نوعی سورئالیسم است که یک بازنمایی دوباره از کاشی‌ها و لعاب آنهاست. کاشی‌ها در تاریخ هنر ایران نقش مهمی دارند و با یادآوری تاریخ باشکوه ایران این کاشی کاری‌ها نیز تداعی می‌شود. زمانی در مساجد، ابنیه و خانه‌ها کاشی‌های رنگین وجود داشت اما در معماری مدرن و شهرسازی بی‌هویت معاصر این کاشی‌ها به ندرت دیده می‌شود و سلیقه عمومی از آن‌ها دور شده است.

بهبهانی افزود: من سعی کردم نقوش کاشی را در آثارم به کار ببرم ولی آن‌ها را ساده‌تر و هماهنگ با سلیقه مردم امروز کنم. بسیاری از مردم فرصت سفر و دیدن بنا‌های قدیمی و کاشی‌ها را ندارند و شاید تصویر این کاشی‌ها در آثار من تلنگری باشد و برای آن‌ها کاشی‌های قدیمی و بنا‌های تاریخی را تداعی کند. حتی برای کسانی که قبلاً در این مکان‌ها حضور داشته‌اند دیدن این تابلو‌ها می‌تواند خاطرات گذشته را زنده کرده و بازگشتی به آن زمان برای ما ایجاد کند.

او درباره نقوشی که در آثارش به کار می‌برد گفت: وقتی قصد شروع یک تابلو را دارم با یک نقشه مشخص از دوره‌هایی مثل ایلخانی، صفویه، قاجار و... شروع می‌کنم. ولی وقتی شروع به اضافه کردن و تلفیق نقوش با فرم‌های دیگر می‌کنم ممکن است تا حدی آن فرم‌ها تغییر کند. سعی می‌کنم به فرم اصلی و نقوش کاشی‌ها پایدار بمانم اما با توجه به جزییات فراوان آن‌ها که از حوصله نسل جدید خارج است تا حد ممکن آن‌ها را ساده می‌کنم.

بهبهانی با اشاره به دوره‌های مختلف کاری خود گفت: زمانی کار‌هایم انتزاعی تغزلی بود و بعد احساس کردم لازم است فرم‌هایی به آن اضافه شود که معنای مشخصی به بیننده منتقل کند. کاشی‌های ایرانی همیشه در پس ذهنم بود و احساس کردم آنچه می‌خواهم بازگو کنم را می‌توانم با این فرم‌ها تلفیق کنم. زنان در تاریخ ایران حضور پر رنگی داشتند اما همیشه پشت مردان بودند و دیده نشدند، به همین دلیل هیچ سند تاریخی از کار‌های هنری زنان ایران موجود نیست. حتی شاید نقوش کاشی‌ها را زنان کشیده باشند یا آن‌ها را لعاب داده باشند. من می‌خواستم بگویم این سابقه فرهنگی جزئی از وجود زنان است اما به دلایل مختلف مطرح نشده‌اند.

او درباره استفاده از رنگ در آثارش گفت: در هنر سنتی ما رنگ بسیار زیاد بوده است و من هم سعی کردم آن رنگ‌ها را به همان درخشندگی روی کار‌هایم بیاورم. ما در زندگی و خانه خود معمولاً سراغ رنگ‌های خاکستری و قهوه‌ای می‌رویم، اما به حضور رنگ‌ها احتیاج داریم. ما به اندازه کافی در یک دنیای خاکستری با مشکلات ناگوار مواجه هستیم و شاید با دیدن یک تابلوی رنگین حالمان بهتر شود.

بهبهانی درباره تفاوت نقوش کاشی در دوره‌های مختلف گفت: با نگاه اجمالی به تاریخ هنر هیچ روند مشخصی برای دوره‌های مختلف نمی‌توان تعریف کرد. به عنوان مثال در سفال‌های سیلک از نقوش ساده تا پیچیده دیده می‌شود. اما پر نقش و نگارترین کاشی‌ها را در دوره قاجار داشتیم و لعاب آن‌ها بی‌نظیر است. در دوره‌های مختلف فراز و فرود زیادی وجود داشته اما مشخص است که افرادی با حداقل امکانات آثار بدیعی ساختند که ماندگار شده است. در قدرت، ذوق و سلیقه و پشتکاری که داشتند شکی نیست و ما هنوز راه زیادی داریم که به آنچه در گذشته ما بوده است برسیم.