سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار ابوالفضل هارونی با عنوان "اتاق مشرف به تالار" در گالری این‌جا برپاست. هارونی در گفت‌وگو با هنرآنلاین با اشاره به اینکه این مجموعه در مدت یک سال آماده شده است گفت: دغدغه من موضوع هویت در فرهنگ و هنر ایران است. در آثار قبلی خود به معماری توجه داشتم و مسئله هویت ابتدا در این بخش توجهم را جلب کرد، اما در مجموعه فعلی به موضوع نگارگری پرداخته‌ام زیرا نگارگری جلوه‌ای از رنگ‌شناسی و زیبایی‌شناسی ایرانی است.
هارونی ادامه داد: موضوع نگارگری و معماری به طور دقیق مسئله موردنظر من نیست، بلکه مسئله هویت برایم اهمیت دارد و از طریق این موضوعات قصد داشتم به سوالاتی که در این زمینه برایم پیش آمده بود پاسخ دهم.
هارونی افزود: در مجموعه فعلی بخش‌های کوچکی از نگارگری‌ها را انتخاب کرده‌ام که برای مخاطب قابل‌درک باشد. نگارگری اصولاً دارای جزئیات فراوانی است اما انسان امروز عادت به دیدن این‌همه جزئیات ندارد و به تصاویری صریح و ساده بیشتر توجه می‌کند. بنابراین من هم بخش‌هایی از نگارگری‌ها که این ویژگی سادگی را دارند انتخاب کردم و این فرم‌ها را به تصویر کشیدم. هدف من بیشتر ارتباط برقرار کردن این تصاویر با بیننده است و دوست داشتم این آثار برای معمار، دیزاینر و هر کسی که آنها را می‌بیند تأثیرگذار باشد.
او در زمینه انتخاب رنگ نیز گفت: رنگ‌هایی از نگارگری‌ها را استفاده کردم که به رنگ‌شناسی انسان امروزی و سلیقه او نزدیک‌تر است. رنگ‌هایی که در این آثار استفاده کرده‌ام تا حد زیادی منطبق با همان نگارگری‌ها است و شاید در بعضی از کارها تا حدودی رنگ‌ها را تغییر داده‌ام.
هارونی ادامه داد: انتخاب قطعاتی مانند پله، کف‌پوش و... بیشتر تحت تأثیر فضای معماری بود که قبلاً به آن می‌پرداختم. پرسپکتیوی که در این آثار استفاده کرده‌ام در بیشتر موارد پرسپکتیو ایزومتریک است و پرسپکتیوی را به کار برده‌ام که تفاوت چندانی با شیوه رایج در نگارگری ندارد. کارهایم جنبه معرفی نگارگری‌ها به بیننده را دارد و می‌خواستم خیلی راحت و سریع این اشیا و فرم‌ها را به مخاطب نشان دهم. در انتخاب تصاویر نگارگری پایبندی به مکاتب نگارگری و هنرمندان خاصی نداشتم، اما وقتی تصویری را انتخاب می‌کردم تا حد زیادی به آن وفادار بودم و تنها در جزئیات بسیار کوچکی تغییر ایجاد می‌کردم.
این هنرمند درباره بعضی از کارها که به سادگی زیادی رسیده است گفت: در یکی از آثار این مجموعه یک کادر کرم‌رنگ دیده می‌شود که برگرفته از کادرهایی است که در کتاب‌آرایی‌ها متن را در آن می‌نوشتند و من نگاه فرمی به آن داشتم. اطراف این کادر نیز با رنگ‌هایی پوشیده شده است که در تصاویر شاهنامه شاه‌طهماسبی بسیار مورد استفاده قرار گرفته‌اند.
او با اشاره به اینکه متریال آثارش مداد رنگی و ورق طلا بوده است گفت: انتخاب مداد رنگی بیشتر جنبه شخصی دارد زیرا از کارکردن با متریال خشک لذت می‌برم و آن بافت نویزی که مداد رنگی ایجاد می‌کند را دوست دارم. اگرچه کار با مداد رنگی زمان زیادی به طول می‌کشد اما این بافت را با هر متریالی نمی‌توانم به دست بیاورم. البته این بافت ملایم و یکدستی که در آثارم دیده می‌شود تنها حاصل کار با مداد رنگی نیست، زیرا وقتی با مداد رنگی کار می‌کنید نقاط تیره‌ای در کار ایجاد می‌شود و این یکدستی به وجود نمی‌آید. بنابراین من مدتی بیشتر از آنچه را که صرف نقاشی کرده‌ام، صرف این می‌کنم که با پاک‌کن خمیری قسمت‌های تیره‌تر را حذف کنم تا سطح یکدستی ایجاد شود.
او که در سال ۹۷ از تقدیرشدگان سالانه دامون‌فر بود ادامه داد: در کارهای قبلی خود که به معماری می‌پرداختنم یک برداشت عینی از معماری شهر داشتم و هر آنچه را که می‌دیدم به شکلی ساده به تصویر درمی‌آوردم. اما در آثار جدید که به نگارگری توجه کرده‌ام به مبانی اولیه هنرهای تجسمی مانند فرم، رنگ و پرسپکتیو می‌پردازم و در فرم‌های ساده و رنگ‌ها به دنبال هویت می‌گردم.