سرویس تجسمی هنرآنلاین: دوسالانه ونیز که به دلیل شیوع ویروس کرونا، هفدهمین بی‌ینال معماری و پنجاه و نهمین دوسالانه ونیز را به تعویق انداخته است، یک گروه بزرگ هنری را برای سازماندهی نمایشگاهی درباره چگونگی شکل‌گیری وقایع تاریخی این رویداد هنری فراخوانده است تا نمایشگاهی با محوریت چگونگی پاسخ دوسالانه به لحظات هنری در قرن گذشته را بررسی کند.
این در حالی‌ست که ممکن است دوسالانه هنر ونیز تا سال 2022 به تعویق افتد ولی سازمان این بی‌ینال قصد دارد در اواخر تابستان، 125 سالگی این رویداد هنری را با نمایشگاهی در هر شش بخش هنر، معماری، سینما، رقص، موسیقی و تئاتر جشن بگیرد.
هر شش مدیر هنری این سازمان در این نمایشگاه که با عنوان "الهه ناراضی" (The Muses Disquieted) برگزار خواهد شد، همکاری می‌کنند. این نمایشگاه نگاهی دارد با تاریخ دوسالانه‌ها و جشنواره‌های ونیز که پر از خاطرات هنری هستند.
سسیلیا آلمانی که هدایت این نمایشگاه را بر عهده دارد، گفت: "این همکاری بینارشته‌ای در دوسالانه ونیز کاملاً جدید است. ما در این نمایشگاه به طور ویژه روی زمان‌هایی متمرکز خواهیم شد که این موسسه هنری لحظات خاصی را در تاریخ ایتالیا و جهان تجربه کرده است، خواه بحران‌هایی مانند جنگ و اعتراضات یا هنگامی که با معرفی زبان‌های جدید هنری، دوسالانه با تحولاتی روبرو شده است."
این نمایشگاه از 29 آگوست تا 8 دسامبر (8 تا 18 شهریورماه) در غرفه مرکزی جیاردینی دوسالانه ونیز در معرض دید عموم قرار خواهد گرفت. با توجه به ماهیت تفصیلی اسناد و میراث تاریخی بی‌ینال ونیز، هیچ تلاشی برای پخش آنلاین این نمایشگاه صورت نخواهد گرفت.
حدود 95 درصد این نمایشگاه از اسناد موجود در بایگانی دوسالانه هنرهای معاصر ونیز بیرون می‌آید. همچنین گروه بزرگی از بنیادهای ایتالیایی و همچنین تعداد از آثار مجموعه تیت مدرن و مجموعه پگی گوگنهایم برای بازدید در این نمایشگاه ارائه خواهند شد.
آلمانی می‌گوید، بایگانی این موسسه که در سال 1928 تأسیس شده است، به نوعی "تاریخ زندگی" است که شامل نامه‌ها، قراردادها، فیلم و تصاویر و همچنین نقاشی‌های هنرمندان و حتی هدایایی است که هنرمندان شرکت‌کننده به این رویداد ارائه داده‌اند.
عکسی از تعقیب دانشجویان توسط پلیس در هنگام تظاهرات علیه دوسالانه ونیز در سال 1968
غرفه بزرگ جیاردینی که مرکز اصلی بی‌ینال ونیز است به نمایشگرهایی مجهز شده‌اند که فضاهایی را به شکل اتاق طراحی می‌کنند. در یک بخش از این نمایشگاه به سال‌های ظهور فاشیسم بین سال‌های 1928 و 1945 پرداخته می‌شود و تمرکز بر آثار فوتوریست‌ها است. همچنین بخش از این نمایشگاه نگاهی دارد به "موسیقی منحط" برچسبی که آلمان‌ها در طول جنگ جهانی دوم بر آثار هنرمندانی همچون فلیکس مندلسون، گوستاو مالر و... زدند و یا جوایزی که جشنواره ونیز به فیلم تبلیغاتی "المپیا" لنی ریفنشتال اهدا کرد.
بخش‌های دیگر مرکزی این نمایشگاه شامل آثاری از دوران جنگ سرد است به ویژه نمایشگاهی برجسته از مجموعه پگی گوگنهایم که هنر مدرن را در زمانی که دوسالانه ونیز بسیار سنتی برگزار می‌شد، معرفی کرد. سپس این نمایشگاه به اعتراضات دانشجویی سال 1968 که به آستانه ونیز آورده شد، پیوند می‌‌خورد. این نمایشگاه در ادامه به تحولات ساختاری دهه 1970 و معرفی پست‌مدرنیسم ادامه می‌یابد و سرانجام با آغاز روند جهانی این رویداد و غرفه‌های تاریخی ستارگان همچون غرفه آلمانی، هانس هاکک در سال 1993 با "هنر مولد" و نمایشگاه 1999 هارالد سزمن، به بررسی هنر در دهه 1990 می‌پردازد.
غرفه آلمانی، هانس هاکک در بی‌ینال ونیز سال 1993
اما وقتی صحبت از برگزاری پنجاه و نهمین دوسالانه ونیز در سال 2022 می‌شود، سسیلیا آلمانی می‌گوید هنوز تصور اینکه جهان چگونه به این رویداد نگاه خواهد کرد، سخت است. او می گوید: "از آنجا که من در ژانویه برای این برگزاری این رویداد منصوب شدم، مجبور شدم سه بار برنامه‌های خود را تغییر دهم. در حال حاضر من نفس عمیقی می‌کشم و سعی می‌کنم به تغییرات جهان، خوب یا بد گوش کنم و از آنها یاد بگیرم."
روبرتو سیکوتو مدیر ارشد دوسالانه ونیز نیز در بیانیه‌ای درباره این نمایشگاه تاریخی اعلام کرد: "هر یک از مدیران هنری بخش‌های مختلف دوسالانه ونیز، رویدادهای تاریخی را که گمان می‌کردند به بهترین وجه نکات مهم بی‌ینال را در طول تاریخ نشان می‌دهد، ردیابی و انتخاب کرده‌اند و من می‌خواهم از همه آنها و کارمندان‌شان تشکر کنم که با وجود مشکلات فعلی و سایر وظایف‌شان در این زمینه کار کردند."