سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی علی معمری با عنوان "رش" در گالری اُ برپاست. معمری در گفتوگو با هنرآنلاین درباره شکلگیری این مجموعه گفت: این پروژه از ۵ سال پیش شکل گرفت اما از دو سال قبل که کارگاه خود را به طبیعت و همان منطقهای که مناظر کارم در آن هست انتقال دادم، توانستم بیشتر کار کنم و آثار را به پایان برسانم. در این چند سال آثار فیگوراتیو و طبیعت را با هم پیش میبردم اما در نهایت تصمیم گرفتم مجموعه طبیعت را به سرانجام برسانم.
معمری ادامه داد: لوکیشن کارم روستای پدریام بود که نوستالژی و خاطرات زیادی از آن دارم، اما وقتی که تصمیم گرفتم کارگاه خود را به دل طبیعت ببرم، آن زیست طبیعی که در فضا داشتم تاثیر زیادی در کارهایم به وجود آورد. ابتدا من هم مانند بسیاری از افراد جذب زیباییهای فضا شدم، اما بعد از مدتی متوجه تخریبهای زیست محیطی منطقه شدم. این مسئله تأثیرات زیادی بر من داشت و تصمیم گرفتم که آنها را پررنگتر کنم. بنابراین به صورت کاملاً هدفمند به دنبال این مسئله رفتم که دغدغههای زیست محیطی را در تابلوهایم به تصویر بکشم.
این هنرمند افزود: شاید طبیعتهای من آنطور که انتظار میرود، زیبا نباشند. مسئله این است که زیبایی و جذابیت مناظر برایم دغدغه نبوده بلکه برعکس دوست داشتم تخریب انسان در طبیعت را به تصویر بکشم. در تابلوهای منظره من نشانی از طبیعت زیبای بهاری و پاییزی نیست بلکه فضای تیره و نازیبایی را نمایش دادم که در تضاد با آن چیزی است که اغلب از نقاشی منظره انتظار میرود.
معمری ادامه داد: در آثار خود به طبیعت بکری که انسان به آن دسترسی ندارد و یا طبیعتی که کاملا توسط انسان تخریب شده است نپرداختم، بلکه آنچه برایم مهم بود طبیعتی است که قبلاً تخریب شده و رها شده و پس از مدتها طبیعت مجالی پیدا کرده که دوباره خود را احیا کند. بنابراین در هیچکدام از آثارم انسان و حضور او دیده نمیشود، اما مخاطب میتواند حس کند که این فضای طبیعی قبلا توسط انسان تخریب شده بوده و حالا دوباره خودش را ساخته است.
او با بیان اینکه هیچکدام از نقاشیها را عیناً مطابق طبیعت کار نکرده است، افزود: زمان گرگومیش برایم مهم بود زیرا این زمان کوتاه ایهام بسیاری دارد و با آن مفهومی که میخواستم به آن بپردازم هماهنگی زیادی داشت. در زمان گرگومیش شما تصویر واضحی در اختیار ندارید و همه چیز مبهم است. در مناظری که من کار کردهام نیز تفاوت تخریب و احیای دوباره طبیعت چندان آشکار نیست. در لحظات گرگومیش به مدت چند دقیقه طبیعت را نگاه میکردم و کشف و دریافتی که از آن داشتم را بعداً در کارگاه روی تابلو منتقل میکردم.
او درباره چیدمان موجود در گالری نیز گفت: اصلیترین هدف از چیدمان این بود که دغدغه محیطزیستی را به تصویر بکشم. در روستا دائما با تودههایی از زباله مواجه بودم که نشانه تخریب طبیعت توسط انسان هستند. این حجم مربع بزرگ که در گالری دیده میشود، در ابعاد کوچک در کنار رودخانهها وجود دارد و از زبالهها، قطعات پلاستیک و شاخههایی شکلگرفته که رود با خود آورده است. در واقع این چیدمان حاصل کار ما در طبیعت است و همه ما در ساخت آن سهیم هستیم و حالا نمونهای از آن در گالری قرار گرفته است.
معمری افزود: زمانی که در طبیعت قرار میگیرید میتوانید قاب دوربین خود را بر روی زیباییها متمرکز کنید، اما کافیست چند درجه دوربین را بچرخانید تا با منجلابی از تخریب طبیعت و زباله مواجه شوید. یعنی از یک زیبایی کامل، ناگهان به بنبست تلخ تخریبی که توسط انسان به وجود آمده است میرسید؛ بنابراین آن قاب زیبا هیچ وقت برای من مسئله نبود و تصمیم گرفتم که آن زشتی را به تصویر بکشم.
او درباره کمتوجهی هنرمندان به مسائل محیطزیستی گفت: این موضوع نیاز به نهادینه شدن در ذات هنرمند دارد. حتی شاید هنرمندی به فراخور اتفاقات و موضوعیتی که در یک زمان وجود دارد به سراغ مفاهیم محیطزیستی برود و آثاری هنری در این زمینه خلق کند، اما به دلیل اینکه این مسئله از درون او نشأت نگرفته است قطعاً تأثیرگذاری ندارد و تاریخ مصرف آن کوتاه است. عدهای از هنرمندان به مسایل سیاسی و اجتماعی بیشتر توجه میکنند اما برای من مسئله تخریب محیطزیست بیشتر اهمیت دارد.
نمایشگاه نقاشی علی معمری تا 16 تیر در گالری اُ به نشانی خیابان سنایی، خیابان شاهین (خدری)، پلاک ۱۸، طبقه اول برپاست.