سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار امید بازماندگان در گالری اُ برپاست. بازماندگان در گفت‌وگو با هنرآنلاین با بیان اینکه آثار این مجموعه در مدت دو سال به وجود آمده‌اند گفت: همیشه فضاها یا موضوعاتی را نقاشی می‌کنم که کاملاً به زندگی شخصی خودم ربط دارد. اصولاً دوست دارم چیزهایی که می‌کشم بیان‌کننده لحظه‌ها و احساسات آن زمان باشند. بنابراین تا زمانی که محیطی را نشناسم و به آن علاقه نداشته باشم آن را نقاشی نمی‌کنم. حس نقاشانه بودن تصویر برایم اهمیت بیشتری دارد و پروسه تولید کوتاه‌مدت یا بلندمدت نقاشی و تصویری که در پایان به وجود می‌آید برایم مسئله اصلی است و اینکه چه موضوع و سوژهای را انتخاب می‌کنم در مرحله دوم قرار دارد.

بازماندگان افزود: نقاشی کردن موضوعات ذهنی برایم دشوار است و دوست دارم چیزهایی که در واقعیت با آنها ارتباط دارم را نقاشی کنم. مناظری که می‌کشم هیچ لحظه خاصی مانند طلوع و غروب را نشان نمی‌دهند بلکه حسی از آن لحظه‌ای که دوست دارم را به تصویر می‌کشم و در مناظر شهری نیز خاطراتی که با محیط زندگی خود دارم را نقاشی می‌کنم. مناظر طبیعی، مناظر شهری یا فیگور انسان در تابلوهای مختلف دیده می‌شود و این سه موضوع برایم تفاوتی ندارند و قسمت‌های مختلف زندگی هستند که نقاشی‌ها را شکل می‌دهند.

او با اشاره به نورپردازی آثارش گفت: به دنبال این نیستم که کارهایم پیرو یکدیگر باشند و به عنوان مثال نورپردازی خاصی در آنها وجود داشته باشد. تابلوهای این مجموعه از میان تعداد زیادی تابلو انتخاب شده‌اند و آنها را با توجه به شباهت‌هایی که با هم داشتند در یک مجموعه قرار دادم. من به سایه بیشتر از نور بها می‌دهم زیرا سایه‌ای که در فضا می‌افتد باعث می‌شود نور دیده شود. به این نوع نورپردازی بیشتر علاقه دارم و اندوهی در همه کارهایم هست.

بازماندگان افزود: ممکن است برای نقاشی‌ها از عکس استفاده کنم اما تصویری که در نهایت ساخته می‌شود تفاوت زیادی با عکس اصلی دارد. مخاطب می‌تواند مناظر اطراف شیراز یا خانه افراد خاص را کاملاً شناسایی کند اما نقاشی من مطابق فضای واقعی نیست.

او با اشاره به آثار فیگوراتیو این مجموعه و نمایش زندگی آدم‌ها گفت: این آثار نمایش روزمرگی نیست بلکه لحظات ویژه‌ای از زندگی انسان را به تصویر می‌کشم. سعی می‌کنم تصویر باعث نشود که مخاطب برداشت خاصی از آن بکند و در واقع هر کلمه و تعریفی را از آن حذف می‌کنم. در نهایت مخاطب می‌تواند حس آشنایی را از این تابلوها دریافت کند اما این حس روزمرگی نیست.

این هنرمند ادامه داد: در نقاشی‌های منظره شاید کارم کمی انتزاعی شود اما در فیگورها به شباهت اهمیت می‌دهم، زیرا آن آدم‌ها برایم مهم بوده‌اند که وارد نقاشی شده‌اند. به همین دلیل نمی‌توانم آنها را مانند منظره‌ها خلاصه کنم و برایم مهم است که کاراکتر به خوبی دیده شود. همانند سنت کلاسیک نقاشی دوست دارم با کشیدن منظره یا آدم خاصی آنها را ثبت کنم.

 بازماندگان ادامه داد: بسیار پیش آمده است که تصویر، فضا و نوری را ببینم و احساس کنم که می‌خواهم آن را نقاشی کنم اما در طول کار ممکن است تصویر خوبی به دست نیاورم و آن را کنار بگذارم. این درگیری با نقاشی را بسیار دوست دارم و خراب شدن کارها و کلنجار رفتن با آن برایم جذاب است. با نقاشی به عنوان قالیبافی برخورد نمی‌کنم و از ابتدا نمی‌دانم که آخر کار چه می‌شود. نقاشی برایم چیزی است که احتمال خراب شدنش بیشتر از خوب شدن آن است و گمان می‌کنم این درگیری برای بیشتر نقاشان وجود دارد.

نمایشگاه نقاشی امید بازماندگان تا 16 تیر در گالری اُ به نشانی خیابان سنایی، خیابان شاهین (خدری)، پلاک ۱۸، طبقه اول برپاست.