سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی فابریزیو آنتونیوایبا با عنوان "گل‌هایی از باغ درون" در گالری سایه، نمایشگاه آثار گارنیک درهاکوپیان با نام "تصاویر دوگانگی" در گالری آریا، نمایشگاه نقاشی نسرین قره‌داغی با عنوان "زمهریر" در گالری این/جا و نمایشگاه آثار هادی هزاوه‌ای با نام "آونگ" در گالری پروژه‌های آران، سوژه‌های این هفته گالری‌گردی هنرآنلاین هستند.
شخصیت‌های کاغذی
نمایشگاه نقاشی فابریزیو آنتونیوایبا با عنوان "گل‌هایی از باغ درون" در گالری سایه برپاست. آنتونیوایبا هنرمند بلژیکی است که دانش‌آموخته هنر و معماری داخلی است و به عنوان مدرس تاریخ هنر مشغول فعالیت است. آثار نمایشگاه "گل‌هایی از باغ درون" متشکل از سه مجموعه به نام‌های "افسانه سیاه"، "هویت زنانه" و "گل‌ها" است که برای اولین بار در گالری سایه به نمایش درمی‌آید.
آثار آنتونیوایبا همگی کارهایی روی کاغذ هستند که هم ابزار و متریال ساده در خلق آن‌ها به کار رفته است و هم تصاویری ساده و بی‌آلایش را نمایش می‌دهند. او با حرکت‌های آزاد و راحت قلم، رنگ‌ها را روی کاغذ گذاشته و فیگورها و پرتره‌هایی را به وجود آورده است که اگرچه هیچ ساخت‌وساز و شبیه‌سازی در آن‌ها وجود ندارد، اما احساسات انسانی به‌خوبی در آن‌ها به چشم می‌آید.
او در بخشی از آثار خود به تاریخ و شخصیت‌های تاریخی مانند شاه و ملکه پرداخته است و همان پرتره‌های ساده و ابتدایی را با تاجی که مانند نقاشی‌های کودکانه با چند مثلث به وجود آمده است، تبدیل به اشخاصی والامقام کرده است. همه شخصیت‌ها به تنهایی روی زمینه قرار گرفته‌اند و در اطراف آن‌ها عنصر دیگری به جز گل یا ستاره دیده نمی‌شود. این پیکره‌ها که با خطوط محیطی و بدون پر شدن فضای داخلی با رنگ، به وجود آمده‌اند، با زمینه تصویر ارتباط کامل دارد. اگرچه آثار از سه مجموعه مختلف انتخاب شده‌اند اما ارتباط میان آن‌ها بسیار زیاد است و کارها شباهت‌های فراوانی با یکدیگر دارند.
نمایشگاه "گل‌هایی از باغ درون" تا 9 بهمن در گالری سایه برپاست. این گالری در خیابان کریم‌خان، خیابان سنایی، خیابان سیزدهم، شماره 21 قرار دارد.
لطافت بافت سخت
نمایشگاه آثار گارنیک درهاکوپیان با نام "تصاویر دوگانگی" در گالری آریا برپاست. آثاری که در این مجموعه به نمایش درآمده است نقاشی‌هایی از دو دوره آثار این هنرمند است که طی سال‌های ۱۳۵۴ تا ۱۳۶۹ خلق شده‌اند. بخشی از نقاشی‌های درهاکوپیان آثاری با موضوع طبیعت بی‌جان هستند. سوژه‌ای تکرار شونده در تاریخ هنر که بعضی از هنرمندان با افزودن ویژگی‌های شخصی، تلاش می‌کنند آثاری متفاوت را از این سوژه تکراری به دست آورند.
درهاکوپیان نیز از این دسته هنرمندان است که عشق خود به نقاشی طبیعت بی‌جان را در تابلوهای پر شور و نشاط خود نشان می‌دهد. او انواع اشیاء دم‌دستی و میوه‌ها و گیاهان را در کنار هم می‌چیند و فضایی منسجم و به‌هم‌پیوسته را به وجود می‌آورد، اما نحوه ترسیم فرم‌ها و رنگ‌ها و بافت‌هایی که به کار برده است باعث می‌شود تصاویر خاصی به وجود آید که برای مخاطب آثارش قابل شناسایی است.
نکته مهم در این آثار اهمیت عنصر خط است. همه عناصر با خطوط محیطی تیره و چشمگیر ترسیم شده‌اند که تفکیک میان فرم‌های گاه همرنگ را آسان می‌کند. درعین‌حال همه عناصر به فرم‌های ساده و هندسی خلاصه شده‌اند و به همراه رنگ‌های تخت و بدون سایه‌روشن، طبیعت بی‌جانی تخت را به وجود می‌آورند.
اما یکی از نکاتی که باعث می‌شود این آثار ویژگی‌های بصری خاصی داشته باشند متریال به کار رفته در تابلوها است. درهاکوپیان با استفاده از سیمان سطوحی سخت را به وجود می‌آورد که همه فرم‌های روی آن حاصل از شیارهایی هستند که بر سطح سیمان ایجاد شده است. این بافت سرد و خشک وقتی رنگ‌های درخشان و زنده روی آن قرار می‌گیرد تغییر ماهیت می‌دهد و بافتی لطیف و هموار را نشان می‌دهد.
دسته دیگری از آثار درهاکوپیان از این فضای فیگوراتیو دور شده و به انتزاع نزدیک می‌شود. این بار سطح سیمانی با انبوهی از خطوط منحنی پر شده است که در هم تنیده شده و سطوح کوچک و بزرگی را به وجود آورده‌اند که با رنگ‌های متنوع پوشیده شده است. در بعضی از این آثار، میان فرم‌های نامشخص می‌توان عناصری مانند چهره یا فیگور انسان را دید که به شکلی نامشخص در میان فرم‌ها پنهان شده‌اند. اما درهاکوپیان در تعداد دیگری از آثار به استفاده از حروف الفبا پرداخته است و خط نستعلیق را با شکستن و پراکندن میان سطوح زمینه پراکنده است.
نمایشگاه آثار گارنیک درهاکوپیان تا 4 بهمن در گالری آریا به آدرس خیابان ولیعصر، بالاتر از سه راه دکتر بهشتی، کوی زرین، پلاک 10 برقرار است.
کورسوی امید
نمایشگاه نقاشی نسرین قره‌داغی با عنوان "زمهریر" در گالری این/جا برپاست. در این مجموعه شاهد حضور اشیایی هستیم که به تنهایی در زمینه سیاه قرارگرفته‌اند و به دور از محیط و اشیاء پیرامون خود، حضوری مستقل و چشمگیر دارند. همه اشیائی که برای نقاشی شدن انتخاب شده‌اند ویژگی مشترکی دارند. آن‌ها شمعدان‌هایی فلزی یا شیشه‌ای هستند که اغلب بدون وجود شمعی که روشن‌کننده اطراف باشد، دیده می‌شوند و به این ترتیب کارکرد اصلی خود را از دست داده‌اند.
سیاهی محیط و بی‌رنگی خود اشیاء یادآور حضور در فضایی تاریک است که در آن چشم به سختی می‌تواند اشیاء اطراف را تشخیص دهد، اما پس از گذشت چند لحظه و عادت کردن به محیط، می‌توان هاله‌ای از آن‌ها را دید.
قره‌داغی این اشیاء را کاملا آزاد و رها به تصویر کشیده و بیش از آنکه بازنمایی دقیق آن‌ها اهمیت داشته باشد، حضور آن‌ها در این تاریکی و نحوه به چشم آمدن‌شان مهم است. این اشیاء که با خطوط نامطمئن و رنگ‌پریده بر زمینه سیاه تصویر شده‌اند، اهمیت وجود نور را بیان می‌کنند. نوری هرچند اندک که اگر وجود نداشته باشد، این اشیاء که خود وسیله‌ای برای تولید نور هستند، دیده نمی‌شوند.
نمایشگاه نقاشی نسرین قره‌داغی با عنوان "زمهریر" تا 4 بهمن‌ماه در گالری این/جا به نشانی نوفل‌لوشاتوی شرقى، کوچه پدرام، جنب شماره ٤، نماى آجرى، درب کوچک برپاست.
نشانی از تاریخ
نمایشگاه آثار هادی هزاوه‌ای با نام "آونگ" در گالری پروژه‌های آران برپاست. در این نمایشگاه آثار نقاشی و چیدمان به نمایش درآمده است و این هنرمندِ دور از وطن در آثار خود ارتباط عمیقش با خواستگاه خود را نمایش داده است. عنصر اصلی در تعداد زیادی از آثار هزاوه‌ای "آجر" است. نشانه‌ای از تاریخ، معماری و فرهنگ ایران که در طول قرن‌ها پیوندی عمیق با این سرزمین داشته و عنصری کاملا آشنا برای ساکنان آن است. اما هزاوه‌ای آجرها را به شکلی متفاوت به کار برده و آن‌ها را به خدمت گرفته تا منظری متفاوت را بیافریند.
هزاوه‌ای در تعدادی از آثارش چیدمانی از آجرها به وجود آورده و این عناصر همیشه ثابت و ایستا را به المان‌هایی پویا و متحرک تبدیل کرده است که در فضایی خالی و نامتعادل، سعی در نگه داشتن خود دارند. آجرهای یک شکل و یک اندازه، به‌گونه‌ای روی هم چیده شده‌اند که تعادل خود را حفظ کنند و ترکیب‌هایی نامتقارن را به وجود آورده‌اند که فضای منفی اطراف خود را هم به بازی گرفته و تحرکی در آن به وجود می‌آورند. بااین‌حال قطعاتِ تکرارشونده این آثار، نمی‌توانند از ماهیت اصلی خود دور شوند و همچنان عناصری سنگین و زمینی هستند که توسط هنرمند، سر به آسمان کشیده‌اند.
نکته قابل‌توجه در ارائه این آثار، هماهنگی تقریبی آن‌ها با محل نمایش است. ساختمان قدیمی گالری که آجر نقش مهمی در ساخت آن دارد و با وجود تغییرات اعمال شده در فضا، همچنان بخش‌هایی از آجرکاری‌ها در آن دیده می‌شود، ارتباطی ماهوی با آثار هزاوه‌ای دارد و آجرهای متحرک او را در تقابل با آجرهای ایستای فضا قرار می‌دهد.
اما جدا از آثار حجمی، آجرها در آثار دیگری نیز حضور دارند. آنجا که آجرچینی جناغی بناهای تاریخی ایران، به سطح بوم می‌آید و بافتی یکدست و منظم را ایجاد می‌کند، تابلویی مدرن به وجود می‌آید که ریشه در تاریخ دارد. این آجرچینی‌ها در آثار دیگری هم تکرار شده و هزاوه‌ای این بار از مواد دیگری برای کار خود بهره گرفته است. فرش‌های کهنه‌ای که به شکل قطعات مستطیل بریده شده و مرتب در کنار هم چیده شده‌اند، دیواری پر نقش و نگار را به وجود می‌آورند که پیوندی میان المان‌های متفاوت و درعین‌حال مرتبط با هم ایجاد می‌کند.
بخش دیگر آثار این نمایشگاه نقاشی‌هایی هستند که باز هم از الگوهای فرهنگی در آن‌ها استفاده شده است. نقوش جانوری که روی سفالینه‌ها و بناهای تاریخی دیده می‌شوند، این بار بر سطح کاغذ در ابعادی بزرگ‌تر دیده شده و حضوری مستقل یافته‌اند. در تعداد دیگری از تابلوها شاهد حضور فیگورهای انسانی هستیم اما این فیگورها نیز فرم‌هایی ساده شده دارند که میان داستان‌های تاریخی و اسطوره‌ای تا دنیای مدرن و معاصر، نوسان دارند.