به گزارش هنرآنلاین، این مجله در معرفی غرفه ایران می‌نویسد: بار دیگر، متنی به منبع الهام غرفه‌ای ملی تبدیل شده است. در این مورد، غرفه ایران از شعری الهام گرفته که سروده شاعر معاصر پارسی "محمدرضا شفیعی کدکنی" است. سه هنرمند مدعو با این نیت در این دوره دوسالانه شرکت کرده‌اند که تصویری واحد و هم‌زمان متفاوت از تصور مرسومی که از هنر معاصر ایران وجود دارد و درکی دور را از نگاه‌های کلیشه‌ای ارائه دهند.
بنابراین، عنوان انتخابی برای غرفه "از بودن و سرودن" نیاز به "بودن و سرودن" را به تصویر می‌کشد و حقیقت خودش را از طریق هنر بیان می‌کند. ورودی غرفه به کار جوان‌ترین هنرمند، علی میرعظیمی متولد 1984 اختصاص یافته است. بعد از گذراندن و تجربه‌کردن روش‌های مختلف بیانی ازجمله سینما، فلسفه و هنرهای تجسمی، میرعظیمی اینستالیشنی را معرفی می‌کند که روی ایده "نما" و "نمای معکوس" و روی "عمق معکوس" کار می‌کند و با سوق دادن این ایده به‌سوی ناکاملی زبان و رویا، اینستالیشنی فعال خلق کرده است. ایده اصلی کارش مقایسه‌ای میان استعداد یادگیری زبان در کودک انسان و فنچ نابالغ است.
در این مطلب آمده است: "زندگی" اثر رضا لواسانی، اینستالیشنی است که این هنرمند در سال 2012 آن را آغاز کرده است. اثری که او با تمام ویژگی‌های مختلف و جزییات به مدت سه سال روی آن کرده است. این کار که با خمیرکاغذ خلق شده به لواسانی اجازه می‌دهد که بر مفهوم بازیافت در سطح نمادینش تاکید کند. ما مقابل میزی هستیم که به‌خوبی چیده شده و از طریق اشیایی ساده از زیبایی زندگی سخن می‌گوید و با نشان دادن معنی گذر زمان، تصویری شاعرانه از آن را منعکس می‌کند.
ویژه نامه "اسپوآرته دیجیتال" درباره اثر "سمیرا علیخانزاده" نوشته است : علیخانزاده (متولد 1967) است . وی در اثرش با یادآوری گذشته بازتابی از زمان آینده را نشان می‌دهد. عکس‌های خانوادگی در مرکز پژوهش و ماده اولیه اینستالیشن‌های او هستند. در مجموعه "جالباسی‌ها" علیخانزاده پرتره‌هایی را از پس‌زمینه عکس‌های قدیمی جدا کرده و آنها را روی توری سیمی که شکل لباسی زنانه را شبیه‌سازی می‌کند، قرار داده است. هدف این است که بیننده را به‌گونه‌ای هدایت کند که علاوه بر دیدن مشاهدات ساده عکس، روایتی دیداری را هم دنبال کند. ازنظر این هنرمند، تغییر دادن تصاویر، روشی را برای درک مفاهیم هویتی و خاطرات نشان می‌دهد.
گفتنی است،بینال هنر ونیز مهمترین رخداد هنرهای تجسمی در جهان تلقی شده و برخی به آن لقب المپیک هنر داده‌اند. این سازمان که قدیمی‌ترین دوسالانه جهان است، امسال در آستانه 116 سالگی، پنجاه و هشتمین دوره خود را برگزار می‌کند در هر دوره این دوسالانه، کشورهای جهان، مشارکت فعال داشته و غرفه خود را بر مبنای هنر معاصرشان به نمایش می‌گذارند. در کنار مشارکت ملی کشورها، رویدادهایی موازی نیز توسط هنرمندان و بنیادها و گالری‌ها در سطح شهر ونیز برگزار می‌شود.
شایان ذکر است، تاکنون پنجاه و شش دوره بینال ونیز برگزار شده که کشور ایران در هشت دوره آن شرکت داشته است. حضور ایران در این بینال دو دوره پیش از انقلاب اسلامی و شش دوره آن پس از انقلاب اسلامی بوده است. پنجاه و هشتمین بینال ونیز از اردیبهشت ماه در Fondaco Marcello شهر ونیز ایتالیا آغاز و تا سوم آذر (24 نوامبر ) در ونیز برپاست. این نمایشگاه به همت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با حمایت بانک آینده برگزار شده است.
