سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار محمدهادی فدوی با عنوان "اسبهای بیسوار" در آرتسنتر، نمایشگاه مجسمه و چیدمان محمد رسولینژاد با عنوان "در یک غروب تشنه تابستان" در گالری ثالث، نمایشگاه آثار ذبیحاله محمدی با عنوان "شهر ایران" در خانه هنرمندان و نمایشگاه مجسمههای مهری موسویمنفرد با نام "محبوس در زمان" در گالری سایه سوژههای این هفته گالریگردی هنرآنلاین هستند.
اسبهای برآمده از تاریخ
نمایشگاه آثار محمدهادی فدوی با عنوان "اسبهای بیسوار" در آرتسنتر برپاست. آثار فدوی برگرفته از سنت نقاشی ایرانی است و المانهایی در آن به کار میرود که پیش از این در سفالینههای کهن و مینیاتورهای ایرانی دیده شدهاند. اسب سوژه اصلی تابلوهای فدوی است اما این اسبها به شکلی مینیمال و ساده شده به تصویر کشیده میشوند. اسبهای مینیاتوری و شفاف درهم تنیده شدهاند و از ترکیب آنها فرمهای خاصی به وجود آمده است.
بافت در نقاشیهای فدوی نقش مهمی دارد و او رنگهای درخشان را بر روی زمینههایی پر نقش قرار داده که تنوع بافت آنها جذابیت بیشتری به تصویر بخشیده است. او در آثار خود از رنگهای ایرانی به کار رفته در مینیاتور و قالی الهام گرفته و رنگهایی مانند لاجوردی، اکر، قرمز لاکی، طلایی و... در آنها دیده میشود. فدوی در بعضی از تابلوها با استفاده از بافت و نحوه استفاده از رنگ، حالتی کهنه ایجاد کرده است که باعث میشود مخاطب نزدیکی بیشتری با مبدا سوژهها احساس کند.
فدوی دورههای نگارگری را با هنر معاصر ارتباط داده است و آنچه در نهایت به نمایش درآمده ترکیببندیهای مدرنی است که از ترکیب فرمهای نرم و منحنی به وجود آمدهاند. علاوه بر اسبها فرمهای گیاهی نیز در تابلوها به چشم میآید که باز هم برگرفته از فرهنگ و هنر ایرانی هستند. درخت سرو نمونه بارز این گیاهان است که حضور پر رنگی در آثار دارد و از سوی دیگر ریزنقشهایی که با استفاده از فرم بته جقه، برگ و... به وجود آمدهاند در کنار فرمهای هندسی، زمینه نقشها را به وجود آوردهاند.
نمایشگاه آثار محمدهادی فدوی تا 20 شهریور در آرتسنتر باغ به نشانی فرمانیه، بلوار اندرزگو، انتهای خیابان سلیمی شمالی، شماره 147، باغ انجمن خوشنویسان برپاست.
مرور خاطرات کودکی
نمایشگاه مجسمه و چیدمان محمد رسولینژاد با عنوان "در یک غروب تشنه تابستان" در گالری ثالث برپاست. آثاری که در این نمایشگاه ارائه شده است صندلیهای دستساز چوبی هستند که فرمهایی غیرمعمول دارند. در بیشتر آنها از خوشنویسی حروف فارسی استفاده شده و ترکیب حروف باعث ایجاد قسمت پشتی صندلی شده است. تکرار فرمها مانند یک قطعه سیاه مشق است که این بار به جای قرار گرفتن بر سطح کاغذ، به صورت سه بعدی دیده میشوند.
اما در این مجموعه توجه رسولینژاد به چیزی فراتر از ارائه صندلیها بوده است. او با چیدمان حجمهایی ساخته شده از گچ، تلاش کرده است برخوردی مفهومی با صندلیها داشته باشد. این حجمها اغلب دست و پای انسان هستند که یا به صورت تکی و پراکنده در اطراف صندلی قرار گرفتهاند و یا ترکیب آنها نشانه ارتباط میان آدمها است.
رسولینژاد بعضی از این صندلیها را بر روی کاشیهای آبی رنگی قرار داده است که یادآور حوضهای آبی رنگ خانههای قدیمی و یا جوی آب روان در میان باغهای ایرانی است. او در این مجموعه مروری دارد بر خاطرات گذشته و با استفاده از المانهای مختلف مانند خوشنویسی، کاشی و آدمهایی که زندگی خود را در کنار یکدیگر میگذرانند، روزگار گذشته را پاس داشته است.
نمایشگاه مجسمه و چیدمان محمد رسولینژاد تا 14 شهریور در گالری ثالث برپاست. گالری ثالث در خیابان کریمخان زند، بین ایرانشهر و ماهشهر شماره ١٤٨ قرار دارد.
تصویری از داستانهای ایران
نمایشگاه آثار ذبیحاله محمدی، نقاش خودآموخته، با عنوان "شهر ایران" در خانه هنرمندان برپاست. محمدی با 77 سال سن، متعلق به نسلی است که اگرچه سواد چندانی نداشتند اما داستانهای شاهنامه، بخشی جداییناپذیر از زندگی آنها بوده و محفوظ داشتن بخش عظیمی از ادبیات کهن فارسی در ذهن آنها چیز عجیبی نیست.
او در نقاشیهای خود که اغلب با خودکار بر روی مقوا کشیده شدهاند به تصویرسازی داستانهای حماسی شاهنامه پرداخته و به سادگی آنچه در ذهن داشته را روی کاغذ آورده است. مانند بسیاری از نقاشان خودآموخته، آثار محمدی نیز بسیار ساده و بدوی هستند. او بدون توجه به آثار هنرمندان و یا آنچه در جامعه هنر امروز رواج دارد، شخصیتهای مورد نظر خود را به تصویر کشیده و بنابراین نقاشیهایی منحصر به فرد را به وجود آورده است.
در این آثار تاثیرپذیری از نقاشی قهوهخانهای و نقالی مشهود است و گاه در کنار شخصیتهای موجود در کادر، اشعار مربوط به داستان نیز نوشته شده است. اما محمدی تنها به داستانهای شاهنامه نپرداخته و موضوعات مذهبی و قصههای قرآنی هم در آثار او قابل مشاهده است.
یکی از نکات جالب در کار محمدی نحوه رنگآمیزی آثار است. او در بسیاری از کارها به جای آوردن سطوح رنگ بر روی فیگور انسان یا حیوان، خطوط رنگین موازی را در کنار یکدیگر قرار داده تا به این شکل سطح رنگینی به وجود آید. او نه تنها به تنوع سوژه علاقه دارد بلکه در ارائه آثار هم سعی کرده تنوع را رعایت کند و گاه به جای استفاده از کاغذ سفید، مقواهای سیاهی را به کار برده است که با خطوط روشن بر آنها نقاشی کرده است.
نمایشگاه آثار ذبیحاله محمدی تا 20 شهریور در خانه هنرمندان برپاست. علاقهمندان برای بازدید از این نمایشگاه میتوانند به نشانی خیابان طالقانی، خیابان موسوی شمالی(فرصت)، ضلع جنوبی باغ هنر،خانه هنرمندان ایران مراجعه کنند.
تجسمی از ترسهای کودکی
نمایشگاه مجسمههای مهری موسویمنفرد با نام "محبوس در زمان" در گالری سایه برپاست. مجسمههای موسوی منفرد با تکنیک پاپیه ماشه ساخته شده و برگرفته از داستانهای عامیانه و باورهای کهن ایرانی هستند. "غول بیابانی" و "آل" شخصیتهای اصلی بسیاری از داستانهای ایرانی هستند که در طول چندین دهه و شاید چند قرن، برای کودکان و حتی بزرگسالان ایرانی تکرار شده و جایگاه محکمی در ذهن آنها یافتهاند.
غول در افسانههای فرهنگهای مختلف دنیا حضور دارد و چهرههای مختلفی برای آن تصویر شده است، اما آل بیشتر در فرهنگ ایران و کشورهای اطراف آن شناخته شده و در باور عامه، موجودی است که به زن تازهزا آسیب میرساند. مجسمههای این نمایشگاه با چهرهها و حالات عجیب خود یادآور موجوداتی غیر واقعی و غریب هستند که این بار از متن افسانه و سطح کاغذ، به شکل سهبعدی درآمدهاند.
این موجودات گاه با چندین دست و پا یا بدون سر دیده میشوند و گاه از ترکیب چند موجود انسانگونه به وجود آمدهاند. بیشتر مجسمهها بدون اضافه شدن رنگ ساخته شدهاند اما آنجا که زیورهای رنگین به آنها اضافه شده است میتوان زنانی را متصور شد که از ترس آل در خود پیچیدهاند، و یا خود آل را دید که زیورها و نوزادان را از زنان به غنیمت گرفته است.
شیوه مورد استفاده موسوی منفرد برای ساخت این مجسمهها و خشونتی که از بافت خشک شده کاغذ به وجود آمده است به خوبی با موضوع مورد نظر هنرمند پیوند برقرار کرده و بیمکانی، آوارگی و خشونت موجود در این موجودات خیالی را به مخاطب منتقل میکند.
نمایشگاه آثار مهری موسوی منفرد تا 14 شهریورماه در گالری سایه برپاست. این گالری در خیابان کریمخان، خیابان سنایی، خیابان سیزدهم، شماره ۲۱ قرار دارد.