سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه طراحی مجتبی یدالهی با عنوان "زیستن درون مرگ" در گالری سیحون برپاست. در این نمایشگاه 12 تابلو به نمایش درآمده است که روی مقوا طراحی شده‌اند. یدالهی در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره این مجموعه گفت: این مجموعه با توجه به مسئله جنگ شکل گرفت، زیرا همیشه برای من سوال بود که جنگ چگونه روی زندگی انسان تأثیر می‌گذارد و بشریت را تحت سلطه دارد. بنابراین کار روی این موضوع را آغاز کردم و درعین‌حال جنگ را به جغرافیای خاورمیانه محدود کردم. چون تاریخ این منطقه از ابتدای تمدن بشری آمیخته با جنگ بوده است.
یدالهی افزود: در نقاشی‌های قبلی من دیدگاه فرمی آثارم بین رئالیسم جادویی و سورئالیسم قرار داشت اما در این مجموعه به رئالیسم جادویی گرایش بیشتری پیدا کردم. در کار سورئال زمینه کار ناخودآگاه انسان است اما در رئالیسم جادویی زمینه امر واقع است. به نظرم این دیدگاه چاقویی برای برش زدن مسئله جنگ است و انسان از خود بیگانه را نمایش می‌دهد که در جنگ زندگی می‌کند، می‌خوابد، ازدواج می‌کند و انگار چنان به جنگ خو کرده است که برایش فرقی با طلوع خورشید ندارد.
او با اشاره به المان‌هایی که در بیشتر کارها تکرار شده است گفت: لوله‌ها، چشم‌ها، آدم‌های بی‌چهره، حیوانانی که حیوان نیستند و... در همه آثار دیده می‌شوند. در هنر رنسانس نیز این فضای پراکنده و مغشوش در آثار هرونیموس بوش دیده می‌شود، با این تفاوت که او بیشتر به جنبه الهیاتی می‌پرداخت و من به جنبه ماتریالیستی توجه دارم. به‌عنوان مثال پله‌ها در آثار بوش برای رستگاری بشر ساخته شده‌اند و با اینکه در آثارش تیرگی و جنون هست، پله‌ها راهی برای رسیدن روح بشر به رستگاری هستند. اما در آثار من همین پله‌ها برعکس عمل می‌کنند و انسان را از آسمان به زمین می‌آورند تا دقیق‌تر به اطراف خود نگاه کند و پاسخی برای سوالات خود پیدا کند.
یدالهی افزود: ابهام زیادی در آثار من وجود دارد و گاه مخاطب را سردرگم می‌کند. دلیل این موضوع آن است که هنر مدرن در ایران دست‌وپا شکسته است و مدرنیته به معنای واقعی آن در ایران وجود ندارد. به همین دلیل مسئله ابهام که در هنر مدرن وجود دارد برای مخاطب ایرانی چندان جا نیفتاده است.
او با اشاره به انتخاب راپید برای طراحی روی مقوا گفت: تنها متریالی که می‌تواند کنتراست را به این شکل ایجاد کند راپید است. در کار با زغال، مداد و... لطافتی وجود دارد که مناسب کار من نیست. بنابراین به دنبال ابزاری زمخت بودم که کنتراست زیادی بین نور و تیرگی داشته باشد و درعین‌حال بتواند به طراحی‌های قرون وسطی ارجاع دهد. این کارها شباهتی به طرح‌های کمدی الهی دانته دارند و از طریق این ارجاعات تاریخی قصد دارم بگویم این جنگ زمان و مکان ندارد و جزئی جدایی‌ناپذیر از زیست بشری شده است.
یدالهی افزود: یک کار 3 لت نیز با مرکب چینی کارکرده‌ام و این ماده را آگاهانه انتخاب کردم چون تاریخ مشخصی در نقاشی چینی دارد و زمینه فکری آن همان مسائل زمینی فلسفه کنفوسیوس و تائو است. نام این اثر "بازگشته از مرگ" است و به آدم‌هایی ارجاع می‌دهد که از جنگ بازمی‌گردند اما بخشی از وجود خود را جاگذاشته‌اند، و یا اگر هم کامل برمی‌گردند دچار دگردیسی شده‌اند. آدم‌ها در آثار من از چهره و هویت خود جدا شده‌اند و سردرگم و پریشان در فضای زاده جنگ زندگی می‌کنند. این از خود بیگانگی چنان تشدید شده است که انگار راهی برای برون‌رفت از آن وجود ندارد و برای مخاطب این سؤال را ایجاد می‌کند که چه طور می‌توانیم به آن هویت انسانی که در طول تاریخ گم کرده‌ایم، برگردیم.
نمایشگاه طراحی مجتبی یدالهی تا 10 مرداد در گالری سیحون به نشانی خیابان وزرا، خیابان چهارم، پلاک 1 برپاست و جلسه نقد و تحلیل آثار روز 8 مرداد ساعت 4 تا 6 در محل گالری برگزار می‌شود.