سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار خسرو حسنزاده با عنوان "وارهول نجاتم داد" در گالری ایرانشهر برپاست. حسنزاده در گفتوگو با هنرآنلاین درباره مجموعه جدید خود گفت: در آثار قبلی من نمادهای ایرانی مانند کشتیگیران، خوانندگان و چهرههای مورد توجه مردم دیده میشد. اما انتخاب وارهول برای این مجموعه به دلیل یک حس شخصی بود.
حسنزاده افزود: زمانی که اروپا زندگی میکردم به تأثیرات وارهول در آثار خود فکر میکردم. یکی از تشابهات ما این است که من هم تکنیک چاپ را در آثار خود به کار میبرم. از سوی دیگر احساس میکنم جامعه ایرانی هر روز به سمت مصرفی شدن حرکت میکند و از این جهت تشابه زیادی با دهه 60 میلادی دارد که وارهول کالاهای مصرفی را وارد آثار خود کرد. ورود وارهول و نمادهای مصرفگرایی به آثار من به شکل هوشمندانه اشاره به این دارد که نمادهای ملی و مذهبی در جامعه ما در حال تبدیل شدن به کالاهای مصرفی هستند.
او با اشاره به لایت باکسهای خود ادامه داد: وارهول همیشه آیکونهای دیگر را وارد کار خود میکرد اما حالا خودش سوژه آثار من شده است. من از سالها پیش مجموعهای با نام "سفارش پذیرفته میشود" را کار کردم که شبیه حجله درگذشتگان است. ابتدا با پرتره خودم شروع شد و پس از آن چهرههایی مانند خوانندگان، تختی و... را وارد کار کردم. ساخت این جعبهها مانند این است که دنیای آن شخص را میسازم. در این مجموعه هم دنیای وارهول را ساختم و آیکونهای آثار او مانند مرلین مونرو، کوکاکولا، قوطی سوپ و... را وارد کارم کردم.
حسنزاده ادامه داد: قصد نداشتم به شکل مستقیم عناصر ایرانی را به کار وارهول اضافه کنم تا آنها را به دنیای خود نزدیک کنم، اما تمام دنیای ذهنی او را به شکل و شمایلی که خودم میخواستم نشان دادم. اثری که چهره مرلین مونرو بر روی کاشیهای آبی آمده است در اوایل این مجموعه شکل گرفت و دوست داشتم بدانم چهره مرلین مونرو روی کاشی چگونه دیده میشود. این چهره با همان شکل و رنگ موجود در کار وارهول روی کاشی آمده است و شاید نقطه اشتراکی بین فرهنگ ما و آنها به وجود آورده باشد.
این هنرمند با بیان اینکه کار چاپی همیشه ادیشن دارد، افزود: شیوه کار وارهول این بود که تعداد زیادی ادیشن کاملا یکسان از یک طرح تولید میکرد و به عنوان مثال 250 مرلین مونروی کاملا یکسان را به نمایش میگذاشت. اما ادیشن کارهای من محدود است و در عین شباهتی که با هم دارند در هر کدام جزییات متفاوتی وجود دارد که آنها را منحصربهفرد میکند.
او با اشاره به 500 پوستری که در نمایشگاه به فروش میرسد گفت: تکثیرپذیر بودن اثر چاپی باعث میشود بتوان تعداد زیادی ادیشن از یک اثر تولید کرد تا افراد علاقهمند بتوانند با قیمت پایینتری اثر مورد نظر خود را خریداری کنند. این مجموعه نیز با همین هدف فراهم شد و برخلاف سایر کارهایم هیچ تفاوتی میان نسخههای چاپی آن وجود ندارد.
حسنزاده با بیان اینکه شیوه کار او با وارهول تفاوت زیادی دارد افزود: من خیلی مراقبت کردم که از استایل وارهول دور نشوم. اما در کار من حرف اول را کلاژ میزند. با استفاده از کلاژ توانستم در آثارم عمق میدان و پرسپکتیو ایجاد کنم و همین باعث تفاوت کارم با وارهول و ایجاد تازگی در آنها میشود.
حسنزاده افزود: خوشحالم که این نمایشگاه در ایران برگزار شد چون برای جوانان جذاب بود. دوست داشتم آنها ببینند که میتوان در هر شرایطی کار کرد و فقط باید زحمت بیشتری کشید. ایده وارهول خیلی ناگهانی وارد ذهنم شد و یک سال مرا مشغول کرد، اما برای مجموعه بعدی ایدهای درباره خیایان لالهزار که زمانی یک محل فرهنگی بود دارم.
نمایشگاه آثار خسرو حسنزاده با عنوان "وارهول نجاتم داد" تا 5 مردادماه در گالری ایرانشهر برپاست. این گالری در خیابان کریمخان زند، خیابان شهید عضدی، خیابان سپند، پلاک 69 قرار دارد.