سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه عکس‌های یاسمین اشکبوس با عنوان "چیزی شبیه یک رویا" در گالری ایوان برپاست. اشکبوس در این مجموعه به عکاسی از اسب‌های در حال دویدن پرداخته است و در تصاویری سیاه و سفید، بیننده را با حرکات سبک آنها همراه می‌کند. او برای عکاسی از سوژه‌های در حال حرکت از تکنیک bulb photography استفاده کرده و تصاویری غیرمعمول ایجاد کرده است که با درهم رفتن فرم‌ها و لکه‌ها، نمایی مانند تاش قلم در عکس‌ها به چشم می‌آید و مخاطب گمان می‌کند با تابلوی نقاشی مواجه شده است.
اشکبوس درباره نحوه شکل‌گیری این مجموعه گفت: به خاطر علاقه‌ای که به اسب دارم گاهی به باشگاه سوارکاری یا تماشای مسابقات اسب‌دوانی می‌روم و این عکس‌ها نیز در جریان تماشای یک مسابقه سوارکاری ثبت شدند. برای عکس گرفتن از این صحنه‌ها تکنیکی را به کار بردم که حرکت را ثبت می‌کند و پروسه دویدن در آن دیده می‌شود.
او با اشاره به اینکه تعداد اسب‌ها در هرکدام از تصاویر متفاوت است گفت: در بعضی از عکس‌ها فقط یک اسب دیده می‌شود اما علاقه داشتم که تجمع اسب‌ها را نیز در عکس‌هایم بیاورم. ولی در باشگاه اسب سواری چنین امکانی وجود ندارد و اسب‌ها مانند حضور در طبیعت حرکت دسته جمعی ندارند. بنابراین با استفاده از فتوشاپ تصاویر را ترکیب کردم تا تجمعی از اسب‌ها را در کادر به وجود بیاورم. در این تصاویر به نظر می‌رسد چندین اسب وجود دارند، اما در واقع لایه‌های مختلف از تصویر یک اسب با هم ترکیب شده و این تصاویر را شکل داده‌اند. البته به جز این هیچ استفاده دیگری از فوتوشاپ نکردم و هر آنچه در عکس‌ها دیده می‌شود حاصل تکنیک عکسبرداری است.
اشکبوس درباره حذف رنگ از این عکس‌ها گفت: دوست داشتم سوژه بیشتر خودش را نشان دهد و به همین دلیل عکس‌ها را سیاه و سفید کردم. اگر این تصاویر رنگی بودند آن جلوه‌ای که باعث شود مخاطب به سرعت سوژه را دریابد وجود نداشت. از سوی دیگر هر کدام از اسب‌ها رنگ‌های متفاوتی دارند و اگر به رنگ طبیعی در عکس‌ها دیده می‌شدند میان آثار نمایشگاه هماهنگی و یکدستی وجود نداشت.
او درباره سفید بودن زمینه و حذف هر عنصر اضافه‌ای از تصویر گفت: زمینه سفید عکس‌ها به دلیل همان تکنیکی است که استفاده کرده‌ام. چون دیافراگم دوربین نور خیلی زیادی را از خود عبور می‌دهد، در نتیجه فقط اجسام خیلی تیره در آن ثبت می‌شوند و بقیه اجزا که رنگ روشن‌تری دارند سفید می‌شوند. میزان نور باعث می‌شود شما جزییات، زمینه پیست سوارکاری و... را نبینید و فقط سوژه اصلی دیده شود.
اشکبوس درباره اینکه چرا این عکس‌ها شبیه نقاشی به نظر می‌رسند گفت: نمایشگاه عکس در کشور ما مخاطب کمی دارد و خود من هم با وجود اینکه علاقه زیادی به عکاسی دارم بیشتر جذب نمایشگاه‌های نقاشی و مجسمه می‌شوم. بنابراین فکر کردم اگر بخواهم نمایشگاه عکس برگزار کنم باید یک وجه تمایز با سایر نمایشگاه‌های عکس داشته باشد تا بتواند مخاطب را جذب کند. معمولا در عکس‌ها تصاویر واقعی ثبت می‌شوند و دخل و تصرف زیادی در آنها نمی‌شود، ولی من می‌خواستم عکس‌هایم با تصویری که کاملا مطابق با واقعیت عکاسی شده است، تفاوت داشته باشد. از طرف دیگر سلیقه شخصی من این است که وقتی وارد نمایشگاه می‌شوم با تصاویری مواجه شوم که یک موضوع داشته باشد و نه اینکه عکس‌هایی با تکنیک‌های مختلف از سوژه‌های متفاوت در آن دیده شود. دوست دارم مجموعه عکس نیز مثل یک مجموعه نقاشی یک سوژه را پیگیری کند.
او درباره داشتن نگاه شخصی در عکاسی گفت: افراد زیادی از حیوانات عکاسی می‌کنند اما اغلب آنها سوژه را به همان شکلی که در واقعیت دیده می‌شود، ثبت می‌کنند. من این سبک را برای خودم در نظر گرفتم و سعی می‌کنم به شکلی از حیوانات عکس بیندازم که شخص دیگری نتواند آن‌طور به سوژه نگاه کند. اصولا به عکاسی از سوژه‌های متحرک علاقه دارم و پیش از این هم به ثبت حرکات ماهی، پرنده و... با این تکنیک پرداخته بودم، اما نتیجه‌ای که در مجموعه‌های قبلی به دست آوردم کاملا متفاوت با این مجموعه اسب‌ها است.