آثاری از رامبرانت در حراج بونامز / عکس

سرویس تجسمی هنرآنلاین: بونامز در 24 اکتبر برابر با دوم آبان ماه سال جاری حراجی از آثار کلاسیک و معاصر برپا می‌کند. در این حراج آثاری از نقاشان کلاسیک نظیر رامبرانت و جیووانی دومینیکو و همین طور هنرمندی معاصر با نام واین تیبو (1920) دیده می‌شود.

بیشترین آثار ارائه شده در بونامز 24 اکتبر پرینت‌هایی از آثار رامبرانت است. رامبرانت با نام کامل رمبراند هارمنزون وان راین از مهمترین نقاشان عصر طلایی هلند است. در حراج بونامز 24 اکتبر گراورهایی از این هنرمند به فروش می‌رسد. ذوق هنری رمبراند شیوه‌های گرافیک، از جمله چاپ دستی تیزابی را نیز دربرمی گیرد. در این هنر نیز او در میان سرآمدان قرار می‌گیرد و شانه به شانه آلبرشت دورر، استاد بزرگ و گراورساز اصیل می‌ساید.

گراور تیزابی که در نخستین سال‌های سده هفدهم تکمیل شده بود سریعا دنبال شد، چون در مقایسه با حکاکی، به مراتب سروسامان پذیرتر بود و درکشیدن طرح، آزادی بیشتری به هنرمند می‌داد. در گراورسازی تیزابی، یک لوح مسین را با لایه‌ای از موم یا روغن شفاف می‌پوشاندند و سپس طرح یا تصویر را با یک سوزن یا قلم گراورسازی یا هر ابزار نوک تیز دیگر روی آن می‌کشند و لایه روغنی مزبور را در نقاط پیوسته طرح یا تصویر از روی لوح مسین می‌زدایند ولی برشی در سطحش ایجاد نمی‌کنند. این لوح، آنگاه در ظرفی پُراسید فرو برده می‌شود؛ اسید، بخش‌های بی روغن شده فلز را می‌خورد و به بیان دیگر، همان کاری را انجام می‌دهد که قلم کنده کاری در شیوه حکاکی انجام می‌دهد. نرمی لایه روغن، به هنرمند گراورساز، در مقایسه با هنرمند حکاک چوب یا فلز که مستقیماً روی سطح مقاوم چوبی یا فلزی کار می‌کند، آزادی بیشتری می‌دهد. بدین ترتیب، پیش از اختراع لیتوگراف (درسده نوزدهم)، گراورسازی تیزابی، آسان‌ترین شیوه در هنرهای چاپی و شیوه‌ای بود که طراحی و چاپ ظریف‌ترین خط و رنگ را میسر می‌ساخت. اگر رمبراند هیچ‌گاه نقاشی نکرده بود باز به علت باسمه‌هایی که چاپ کرده بود هنرمندی نامدار می‌شد، همچنان که در دوران زندگی خود چنین بود. چاپ و فروش باسمه از منابع اصلی درآمدش بود و او غالباً در لوح‌های فلزیش تجدیدنظر می‌کرد تا بتواند ویرایش یا نسخه تازه‌ای از هر باسمه یا گراوور به بازار هنر برساند.

تصاویر از آثار ی که در بونامز ارائه خواهد شد، می‌بینید: