سرویس تجسمی هنرآنلاین: آخرین نمایشگاه گالری ژاله در فصل تابستان این روزها با ارائه آثاری از حمید زارع و الناز صباغ‌پور برپاشده است. این اولین نمایشگاه این دو هنرمند جوان است که هر کدام بنا بر رویکردهای خود مواجهه‌ای نقاشانه با انسان و درونیاتش داشته‌اند. درونیاتی که امروز ظاهر آن نمودی مشخص و شکلی همه‌گیر دارد.
حمید زارع در این نمایشگاه 4 اثر و الناز صباغ‌پور سه اثر دو لته ارائه کرده‌اند. در آثار زارع چهره‌ای فراواقعی از انسان به تصویر در آمده است که در آن برخی از سمبول‌های کهن و اسطوره‌ای در قالبی دکوراتیو، تولید معنا می‌کنند. او با استفاده از رنگ‌های براق که جلوه‌ای لوکس دارند به نوعی نقد خود به انسان معاصر را به تصویر کشیده است.
از سویی صباغ‌پور نیز با تکیه بر دو تصویر ثابت از زن و سگ که هر کدام بر روی یک لت بوم در کنار هم به تصویر در آمده‌اند به دنبال کشف انسان مورد نظر خویش می‌گردد. او با ردی برجسته از خون این دو تابلو را به یکدیگر پیوند داده و تفسیر مخاطب را منوط به پیوند زیر متن هر دو تابلو کرده است.
فاطمه ژاله مدیر گالری ژاله در رابطه با برگزاری این نمایشگاه به هنر آنلاین گفت:در هنر معاصر بخصوص در شاخه هنرهای تجسمی نوعی تصویرگری جدید مطرح است که این تصویرگری بطور دقیق و کاملا اصیل برآمده از ذهنیت خود هنرمند نیست، بلکه پیشتر می توان این تصاویر را در رسانه های تصویری دیگر و یا حتی در کتب تاریخ هنر یافت و در واقع این تصاویر به نوعی اقتباسی و عاریتی است و این ایده هنرمند برای خلق ارتباطی جدید بین این تصاویر اقتباسی و مخاطب است که اهمیت پیدا می کند .
او ادامه داد:در دوران معاصر هنرمند در زمانه ایی که رسانه های تصویری زیادی وجود دارد دست به انتخاب تصاویر می زند و اثر هنری بطور کامل برآمده از تخیل و خیال هنرمند نیست بلکه بخش زیادی از آن به دنیای واقعی تعلق دارد و با این نگاه تعبیر از هنر خلق اثر جدید نیست بلکه نگاه جدید و ایده نو برای خلق رابطه میان نگاه ذهنی مخاطب و دنیای پیرامونی هنرمند است که اهمیت پیدا میکند
مدیر گالری ژاله اظهار داشت:در نمایشگاه بی جنبنده حمید زارع و الناز صباغ پور بطور محسوس سعی کرده اند به نوعی بین تصاویر حاضر آماده موجود در دنیای واقعی و پیرامونی خود ارتباطی جدید برقرار کنند و مفهومی جدید خلق کنند.
حمید زارع درباره آثار خود که در این نمایشگاه عرضه شده است به هنرآنلاین گفت: موضوع آثار من و خانم صباغ‌پور انسان است و به نوعی در آن‌ها به چالش کشیدن انسان معاصر لحاظ شده و از این جهت هم‌خوانی‌هایی نسبت به یکدیگر دارند. ما مدت زمان بسیاری است که یکدیگر را می‌شناسیم و احساس‌مان این بود که فضای آثارمان به یکدیگر شباهت دارد و بعد تصمیم گرفتیم که نمایشگاهی با یکدیگر برگزار کنیم.
او ادامه داد: شدت و ضعف مضمون در آثار من متفاوت است و می‌توانم درباره هر کدام از این آثار به صورت جداگانه‌ای سخن بگویم. اما این که آثار شکلی دکوراتیو دارند، شاید مبنای مشخصی ندارد و برخی مسائل به شکل ناخودآگاه در آثار من به وجود می‌آیند؛ به عنوان مثال دست همواره یکی از سوژه‌هایی است که در آثارم تکرار می‌شود. دست‌هایی که می‌خواهد مدد برساند اما نمی‌توانند. این دست در جایی تاج قدرت را به شخص دیگری می‌دهد در تابلویی دیگر این دست آویزان است و کاری از آن ساخته نیست، ولی در نهایت من همواره احساس می‌کنم که این دست باید در هر اثر وجود داشته باشد تا کار من تکمیل شود.
این هنرمند نقاش گفت: وجود برخی جزئیات و رنگ‌های طلایی در آثارم و تکرار آن نیز ممکن است شکلی دکوراتیو به آن‌ها ببخشد. من و خانم صباغ‌پور زمانی که با یکدیگر سخن می‌گفتیم به این مسئله بسیار فکر کردیم که امروز انسان معاصر به شدت تلاش میکند با عناصر و یا وسایل لوکس خودش را مطرح کند. آن گونه که در واقعیت یک سری المان‌های قدیمی مثل مجسمه‌ها یا کلاهخود یا المان‌های رومی در برخی از فروشگاه‌ها، اجناسی لوکس به نظر می‌آیند و انسان‌ها برای تعریف شخصیت خود به سراغ این وسایل می‌روند.
زارع گفت: این رفتار به نوعی در این آثار با یک بزرگ نمایی به چالش کشیده شده است. در حقیقت این گرایش به بزرگ نمایی کاراکترها را از انسانیت به دور میکند. آدم‌ها در این تابلوها شبیه نوعی مجسمه سنگی هستند و به گونه‌ای نیست که صاحب رگ و خون باشند. در واقع خود آدم‌ها هم تزیینی هستند.
او اظهار داشت: در آثار من دایره یک پایه اصلی است. به این واسطه داستان در آثارم پویا شده است و ادامه دارد اما این دایره‌های قصه‌گو، میان یک سری مربع‌ها گیر کرده‌اند. این مربع‌ها می‌تواند مربع‌های منطقی باشد که چهارچوب می‌سازند و من می‌خواهم این چهارچوب‌ها را کنار بزنیم.
آثاری با دغدغه‌های زنانه
الناز صباغ‌پور نیز درباره آثارش در نمایشگاه "بی جنبنده" به هنرآنلاین گفت: من چون زن هستم ناخواسته جنبه‌هایی از نگاه زنانه در اثر من وجود دارد. در حقیقت دغدغه‌هایی که من دارم در کارم بروز پیدا میکند. محوریت آثارم براساس دغدغه‌های زنانه شکل گرفته است.
او ادامه داد: من زمانی که مشغول نقاشی کشیدن بودم احساس می‌کردم که نوعی سانسور در آثارم وجود دارد. این فیلترها وجوه مختلفی داشت. شاید بخشی از این سانسور به واسطه این که من زن هستم اتفاق می‌افتد. حتی خودم هم در حین کار خودم را سانسور می‌کردم.
این هنرمند گفت: بخشی از این سانسور به دلیل آن بود که من احساس می‌کردم بسیاری از نقاشی‌هایم را نمی‌توانم نمایش بدهم و همواره مجبور به ایجاد تغییراتی در آثارم بودم. از جایی به بعد خود این سانسور برای من دغدغه شد و من حتی در آثار قبلی خود به نوعی زنانی را در پشت پارچه‌هایی از حریر پنهان کرده بودم. از سویی من در آثارم سگ را اضافه کردم. اگرچه سگ هم جنبه حفاظت دارد و از سویی نماد مالیخولیا است، اما در نگاهی عمیق‌تر دیدم ما با حیوانات هم مشکل داریم و آن‌ها را نیز سانسور می‌کنیم.
صباغ‌پور گفت: من در مجموعه قبلی خود زنی را به تصویر در آورده بودم که دنیای درون و بیرونش با یکدیگر قاطی شده بود و سگ نگهبانی داشت که در همه فضاها این سگ را با خود می‌برد. در این آثار قصد داشتم شخصیتی به آن سگ هم بدهم و از آن حالت سگ بودنش خارج بشود.
او اظهار داشت: بعد از این یک نکته جالب توجهم را جلب کرد و آن شخصیت‌سازی است که مردم برای خودشان می‌سازند. در حقیقت آن‌ها با عینک زدن، گذاشتن هدفن‌های بزرگ بر روی گوش‌شان یا مسائل مختلف دیگر برای خودشان شخصیت می‌سازند. من این موضوعات را وارد آثارم کردم تا به نوعی شخصیتی بدلی را به سگ بدهم.
لازم به یادآوری است، حمید زارع متولد ۱۳۶۹ و فارغ‌التحصیل رشته کارشناسی نقاشی بوده که در رزومه کاری او تاکنون تعدادی نمایشگاه گروهی دیده می‌شود و الناز صباغ‌پور نیز متولد ۱۳۶۵ و فارغ‌التحصیل کارشناسی رشته نقاشی و کارشناسی ارشد پژوهش هنر است.
علاقمندان می‌توانند برای تماشای نمایشگاه "بی‌جنبنده" همه روزه تا ۵ مهر از ساعت ۴ بعد از ظهر تا ۹ شب به گالری ژاله واقع در خیابان کریم‌خان زند، خیابان ایرانشهر، کوچه نوشهر، پلاک ۳ مراجعه نمایند.