سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار آذرخش فراهانی در گالری آتبین، نمایشگاه آثار صادق نیک‌نهاد در گالری گلستان، نمایشگاه آثار علی ملک در گالری هما و نمایشگاه آثار سعید امدادیان در گالری هور سوژه‌های گالری گردی این هفته هنر آنلاین هستند.
شهر مغشوش و پر زرق و برق
نقاشی‌های آذرخش فراهانی در نمایشگاه "توهمات شهرنشینی" با بهره‌گیری از المان‌ها و روش‌های تصویرسازی، داستان مغشوشی را ارائه کرده است.
او با استفاده از رنگ‌های متنوع و با ازدیاد المان‌ها در هر تابلو، فضای مغشوشی را در دل یک فانتزی به وجود آورده است که از واقعیت به شدت فاصله دارد.
او در اثرش ناکجا آبادی را به تصویر کشیده است که بر اساس ساختاری غیرمنطقی در چیدمان رنگ و تصاویر بروز کرده است. چهره‌ها، المان‌ها، مکان‌ها و هر چیز دیگری در این تصاویر به صورت ناکامل ارائه شده است که این عدم تکامل معنای اصلی آن‌ها را زدوده و او در پس این تابلوها شهر بی‌هویتی را به تصویر می‌کشد که علیرغم زرق و برق فراوانی که دارد پر از اغتشاش، زشتی و شلوغی از لحاظ بصری است.
به نظر می‌رسد فراهانی به صورت خودخواسته‌ای تابلوهای خود را تا این اندازه شلوغ و از هرگونه قوام تصویری عقیم کرده است. او در این تصاویر قصد داشته تنها توهمی را به تصویر بکشد که شبیه یک خواب است و یا حتی نه شبیه بلکه خود خواب است، از این منظر تابلوهای او دیدنی هستند.
عکس‌های آبستره با حس و حال فلسفه شرق
محمدصادق نیک‌نهاد در نمایشگاه عکس‌هایش در گالری گلستان که چندی قبل مشابه آن‌ها را در موزه امام علی (ع) هم به نمایش در آورده بود به دنبال کشف تصویر برای برخی از معانی عمیق فلسفی به خصوص فلسفه شرق، تلاش کرده است.
آثار او که بیشتر شکل آبستره دارند به واسطه تضادهای رنگی که در هر اثر وجود دارند حامل حس‌ها و معانی متعددی هستند که وابستگی بسیاری به فرم دارند و این فرم است که در حقیقت در یک تضاد و درون هر اثر به تولید معنا دست می‌زند.
نیک نهاد به دنبال ایجاد حس شاعرانگی و لطافتی که در فلسفه شرق وجود دارد، فضای آثار خود را نیز لطیف کرده است به گونه‌ای که جلوه بسیاری از آثار او در برابر مخاطب ایجاد حس آرامش و نوعی سکون می‌کند.
او در عکس‌های خود با ایجاد هاشور به واسطه کم کردن سرعت شات دوربین، تصویری به دست داده است که چنان یک حصار، مخاطب را به سوی خود می‌کشد و او را مجبور به تامل در هر اثر می‌کند.
او با بردن فضای آثارش به سمت آبستراکت توانسته بستر گسترده‌ای را برای تاویل و تفسیر آثارش ایجاد کند هر چند گیرایی آثار نیک‌نهاد در شکل ظاهری هر اثر است.
بازنمایی تاریخ غیرواقعی ذهنی
علی ملک در نمایشگاه "خنده گربه نشسته" با خالی کردن بیشتر آثار از تزیین رنگ و المان، ما را مستقیم و بدون حاشیه با موضوعاتی مواجه می‌کند که در نگاه نخست واقعی جلوه می‌کنند اما با دقیق شدن بر روی هر اثر می‌توان متوجه خیالی بودن این تصاویر شد.
او در برخی از تابلوها المان‌هایی از طبیعت را به تصویر در آورده است. از سویی در برخی تابلوها نمادهای تصویری و یا خود تصاویر بیان کننده یک انقلاب یا مقطع تاریخی هستند و یا در سویی دیگر او اثری را به تصویر در آورده که مردی در حال مبارزه با چند شیر است.
در کنار این تصاویر کتابی با عنوان "تاریخ ایران" بر روی میزی فلزی ارائه شده است که بر روی همه خطوط و واژگان داخل آن با ماژیک سیاه خطی کشیده شده است و عملا هیچ کلمه‌ای به جز عنوان کتاب در این کتاب خالی نیست.
شاید با کنار هم چیدن تابلوها و کتاب بتوان این نتیجه را گرفت که هنرمند قصد داشته تصویر خود از تاریخ ایران را از جهان اسطوره‌ها تا تاریخ معاصر به تصویر کشد. اما در این سری طراحی‌ها که به قول هنرمند ماحصل ذهن‌گردی‌های اوست؛ هدف عینیت بخشیدن به تصاویری خیالی‌ست و هنرمند با تبحری که در فضاسازی دارد به آن‌ها جنبه‌ای بازنمایانه داده است. فاصله میان این خیالی‌سازی و واقع‌نمایی جایی‌ست که ملک آن را هدف اصلی نقاشی خودش می‌بیند. او در بیانیه این نمایشگاه می‌نویسد: "به این نتیجه رسیده‌ام که در هنر بیننده وجود ندارد، هیچکس ناظر واقعی اثر هنری نیست."
او در ادامه این متن به این مفهوم اشاره می‌کند که نهایتا اثر هنری ارتباط چندانی با درک بیننده بیرونی ندارد و تنها فهم خالقش را تکمیل می‌کند. دیگر آثار این هنرمند نیز در طی این سال‌ها به عینیت بخشیدن مفهوم عامه‌پسندی و رابطه‌اش با هنر نخبه معطوف بوده است.
تجسم طبیعت خیال‌انگیز و پر نشاط
سعید امدادیان نیز همانند برادران خود (یعقوب و داود) به کشیدن تصویر طبیعت شوق بسیاری نشان داده است. آثار او را می‌توان چکیده‌ای از آن چه دانست که برادرانش در آثار خود به نمایش گذاشته‌اند.
او در مرز میان واقعیت و خیال توانسته آثاری را رقم بزند که در عین آن که نشانه‌هایی از واقعیت نهفته در طبیعت را در دل خود دارد، خیال طبیعت و یا تصویر هنرمند از طبیعت را نیز در دل خود جای بدهد.
نقاشی‌های امدادیان بسیار ساده و فارغ از هرگونه پیچیدگی تصویری هستند به گونه‌ای که ساخت آن نیز سهل و ممتنع به نظر می‌آید اما در حقیقت می‌توان گفت اعجاز آثار او در ساخت متبحرانه اوست.
آثار او به واسطه رنگ‌هایی که انتخاب می‌کند به شدت پر نشاط هستند. او زاویه نگاه خود را هم گسترده است. از این جهان در هر تابلویی که او خلق کرده فضای فراخی را مشاهده می‌کنیم که میان زمین و آسمان در تعلیق است و شاید بتوان این نگاه را نتیجه زاویه نگاه او به جهان هستی دانست که به صورت ناخودآگاه در تابلوهای او جلوه می‌کنند.