به گزارش هنرآنلاین، داود حسنی در گفت‌‌وگو با ایسنا، با بیان این مطلب افزود: چوب‌هایی که در ساخت سازهای موسیقی ایرانی استفاده می‌کنیم، تهیه شده از درخت توت بوده که از دوام بالا و صدای خاص برخوردار است.
وی با بیان اینکه 15 سالی می‌شود که در زمینه‌ی ساخت آلات موسیقی ایرانی از جمله عود، تنبوک و سه تار در تبریز هستم، اظهار کرد: هنر ساختن سازهای ایرانی از پدربزرگم -که نجار بود- به من ارث رسیده است، با توجه به بازار ضعیف این صنعت در تبریز، بنده در ساخت سازهای ایرانی مشغول به کار هستم.
حسنی با اشاره به اینکه بازار کار سازهای ایرانی در کشور ما به ویژه در تبریز ضعیف است، افزود: با توجه به اینکه سازهای ایرانی در تبریز توسط هنرمندان، با قیمت مناسب، کیفیت بالا و چوب خوب ساخته می‌شود، به همین دلیل اکثر خرید این سازها، توسط هنرمندان خارجی از جمله کشورهای آلمان و ترکیه انجام می‌گیرد.
وی افزود: عمده مشکل اصلی سازنده‌های سازهای ایرانی، نبود رونق در بازار کار است و اگر بازار کار رونق داشته باشد، زمینه‌ای برای اشتغال جوانان هنرمند ایجاد می‌شود.
حسنی با بیان اینکه برخی از آموزشگاه‌های موسیقی در خصوص فروش سازها نقش دلال را ایفا می‌کنند، اعلام کرد: بنده سازی را با قیمت مناسب به آموزشگاه‌ها می‌فروشم ولی آنان همان ساز را با قیمت بالاتری به هنرجویان می‌فروشند و به نظرم هنرجویان برای خرید سازهای ایرانی با قیمت واقعی، باید به سازندگان اصلی آن مراجعه کنند.
وی با اشاره به اینکه برخی از استادان موسیقی به‌جای تهیه ساز سازندگان آذربایجانی از سایر استان‌ها ساز تهیه می‌کنند، اظهار کرد: برخی از استادان به دلیل مشخص نبودن نام سازنده ساز، آن را با قیمت گزاف به هنرجویان می‌فروشند، مثلاً از شهر اصفهان سازی را به قیمت ۳۰۰ هزار تومان خریداری کرده و در تبریز به قیمت یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان به فروش می‌رسانند! این اقدام ناپسند و بی‌انصافی در حق سازنده‌ها است و ضرورت دارد اساتید ارتباط مستقیمی بین هنرجو و سازنده‌ی ساز برقرار کنند.
سازنده آلات موسیقی ایرانی با تاکید بر اینکه مردم باید شناخت خود را در خصوص سازهای ایرانی و مختص منطقه خود ارتقا دهند، افزود: شناخت سازهایی مانند سه تار و عود در جامعه کم رنگ مانده است و در رسانه‌های ملی، حین اجرای موسیقی، تصویری ار آلات موسیقی پخش نمی شود و تنها صدای آن به گوش مخاطب می‌رسد که این امر موجب مغفول ماندن سازهای ایرانی شده است؛ در حالی که رسانه های غربی با تبلیغات گسترده، شناخت سازهایی مانند گیتار در بین جوانان را ترویج داد‌ه‌اند.
وی با بیان اینکه از مسئولان خواستار نهادینه کردن و ترویج فرهنگ برای شناخت سازهای موسیقی ایرانی در کشور هستیم، افزود: سازهای موسیقی ایرانی در جامعه مغفول مانده و در حال حاضر حتی جایگزینی برای استادان سازنده ساز وجود ندارد و باید شناخت این سازها در رسانه‌های ملی مطرح شود، به عنوان مثال در کشور باکو به قدری موسیقی اهمیت دارد که نقش سازهای سنتی روی پول آن کشور نقش بسته است.
حسنی با بیان اینکه باید اصالت سازهای ایرانی در کشور حفظ شود، اظهار کرد: به عنوان مثال سازی مانند عود که اصالتاً سازایرانی است ولی در حال حاضر با توجه به مرور زمان و گسترش آن در کشورهای عربی، مردم عرب آن را مختص کشور خود می‌دانند.