سرویس تجسمی هنرآنلاین: نوگل مظلومی طراح جوان درباره مضمون این نمایشگاه به خبرنگار هنرآنلاین گفت: ایده اصلی این نمایشگاه درباره مرگ است به همین دلیل زمان در این مجموعه برایم بسیار مه بود. از ابتدا کار را زمانبندی کردم تا اینکه در انتها به عدد هزار و سیصد و شصت ساعت و بیست و یک دقیقه رسیدم. این عدد برایم اهمیت داشت و به همین دلیل آن را به عنوان این نمایشگا انتخاب کردم.
این هنرمند درباره زاویه نگاهش به مرگ نیز گفت: من نوع نگاه خاصی به مرگ دارم و فکر نمیکنم که با مرگ از ما کاسته شود بلکه معتقدم انباشت وقایع و اطلاعات است که باعث مرگ ما می‌شود. مرگ در واقع در فواصلی از زندگی ایجاد می‌شود و همه چیز زندگی را نیز در بر میگیرد؛ به همین دلیل است که این آثار المانها و جزییات بسیاری دارند؛ به نظر من مرگ هم ما را به سمت نیستی میبرد و هم لایهلایه روی ما قرار میگیرد.
مظلومی ادامه داد: مرگ برای من مانند اتفاقی است که برای ستارهها می‌افتد، یک ستاره در طول حیات خود آنقدر انبساط مییابد که در نهایت متلاشی شده و افول میکند.
او درباره اینکه آیا در آثارش نماد‌پردازی خاصی درباره مرگ داشته است نیز توضیح داد: ترجیح دادهام که زیاد به سمت نماد‌پردازی نروم. نماد‌ها اثر را محدود میکنند و باعث میشوند که نوعی ترجمه لغت به لغت برای اثر به وجود آید. در واقع ترجیح میدهم که مخاطب، ایده من از مرگ را از کل اثرم برداشت کند تا به این ترتیب کارم لایههای عمیقتری داشته باشد.
این هنرمند طراح با بیان اینکه برای بیان ایده چندپارگی از همه چیز وام گرفته است افزود: در کارهای من فضا وجود دارد اما این فضا راه به جایی ندارد، آدم‌ها کامل نیستند و حتی نمیتوانند راه بروند. همچنین فضا‌ها بسیار محو شونده هستند و با مکانی مشخص مانند یک اتاق مواجه نیستیم. نکته دیگر اینکه بر اساس ایده من وقتی یک انسان میمیرد چندپاره می‌شود و این انکسار در خاطرات دیگران نیز ادامه دارد در واقع او در خاطرات ما از هم گسسته می‌شود و یا تصاویر جدید از او خلق می‌شود.
مظلومی درباره تاثیر تصویرسازی در این طراحیهای نیز اظهار کرد: من انیمیشن خواندهام و فکر میکنم تاثیرات این حوزه همچنان در فضا‌ها و نوع پرداخت من به موضوعات وجود دارد.
این هنرمن در استیتمنت نمایشگاهش آورده است: "مرگ بازگشت به تهی ست. چرا تهی را می‌پسندم؟ از آن جهت که ذهن ما فرای زندگی را متصور نیست. پیش و پس زندگی، آنجا که توان تصورش بر ما پوشیده است، تهی است. مرگ همان تهی بیکران است که زندگی در فواصلش ایجاد می‌شود. مرگ چیزی نیست که انجام یا واقع شود. مرگ از هرگونه فعلی عاریست. مرگ در حالی که از هرگونه فعلی عاریست تمامی افعال را نیز در برمی‌گیرد، زیرا که مرگ زندگی را در برگرفته است. در حقیقت آنچه که واقع می‌شود زندگیست. اینگونه، مرگ هم زندگی است و هم نیست."
نوگل مظلومی متولد ۱۳۶۷ است و مجموعه حاضر نخستین نمایشگاه انفرادی او محسوب می‌شود. مظلومی دیپلم گرافیک دارد و در مقطع فوق دیپلم نیز انیمیشن خوانده است.
انتهای پیام/