گروه ادبیات خبرگزاری هنر ایران - فراخوان بیست و دومین دورۀ انتخاب کتاب سال دفاع‌مقدس با دو شعار «مسئله‌شناسی» و «درست‌نویسی» در تیرماه امسال منتشر شد. از قرار معلوم در سال جاری شاهد داوری آثار در 21 بخش خواهیم بود.

   بر اساس اخبار منتشر شده بخش‌های اعلامی این داوری عبارتند از: خاطره - مستند (زندگی نامه، دست نوشته، وصیت نامه و...) - تاریخ شفاهی - داستان و رمان - خاطره داستان - شعر و نثر ادبی - زندگی نامه داستانی - کودک و نوجوان - هنر‌های تجسمی و نمایشی - پژوهش (سیاسی و نظامی، ادبی، هنری، فرهنگی و اجتماعی) - منابع و آثار مرجع - امنیت و اقتدار ملی - مقاومت بین‌الملل اسلامی (با تاکید بر فلسطین و غزه) - مدافعان حرم - ترجمه - خدمات نشر و ناشران - کتاب و کتابداری - کتاب شنیداری - بخش ویژه شهید سلیمانی (سرباز حکیم) - مدیریت هنری - ویرایش و زبان فارسی.

   بخش‌های داوری فراگیری و گستردگی قابل قبولی دارد. به‌هرحال این جشنواره که هم تخصصی است و هم اختصاصی و باید تمام مقوله‌ها و موضوعات موجود در حوزۀ کتاب دفاع‌مقدس را در بر بگیرد. شعارهای جشنواره هم آدم را امیدوار می‌کند که امسال شاهد اثرگذاری بیش‌تر جشنواره بر جریان تولید کتاب دفاع‌مقدس باشیم. البتّه که همواره میزان و کیفیت اثرگذاری جشنواره‌ها بر دنیای واقعی محل سوال بوده ولی ما دوست داریم دلمان را خوش کنیم که این هزینه‌کردها و رفت و آمدها اثر دارد.

   مسئله‌شناسی و درست‌نویسی، دو شعار محوری بیست و دومین دورۀ انتخاب کتاب، موضوعات مهم و تعیین‌کننده‌ای هستند. مسئله‌شناسی نیاز ضروری و حیاتی تولید آثار ادبی و پژوهشی است. چیزی که متأسفانه نقطه ضعف و کمبود آثار تولید شده در حوزه ادبیات پایداری محسوب می‌­شود. قطعاً تمام ناشرین و نویسندگان این حوزه با یک نظام مسئله و دغدغه­ روشن و مشخص کتاب تولید می­کنند لکن در فرآیند و چگونگی مسئله­‌یابی آنها شاهد سردرگمی و شخص­محوری و موازی­‌کاری هستیم. نکته این­‌جاست که ما باید یک شاخص برای تولیدات‌­مان داشته باشیم و بر مبنای آن برویم سراغ تألیف. بهترین شاخص هم راهبرد و نوع نگاه حضرت آقا به مقولۀ ایثار و جهاد و شهادت است. ایشان بارها و به‌­بهانه­‌های مختلف رهنمودهای شفاف و روشنی در این­باره داشته­‌اند که می­تواند دست­‌مایه و ابزار ما در مقولۀ مهم مسئله‌­یابی باشد.

   در دو دهۀ اخیر چندین هزار کتاب با موضوع کلّی حماسه و جهاد و شهادت چاپ و منتشر شده است. خیلی­‌ها در این­‌باره احساس وظیفه کرده و وارد میدان تألیف و تولید شده­‌اند؛ ازنهادها و ارگان‌­ها گرفته تا ناشرین خصوصی خود مردم. اصل موضوع هم جای شکر دارد و هم جای افتخار. با این وجود هنوز ادبیات پایداری به تعبیر مشهور، نتوانسته جامعه را تحت تأثیر خود قرار بدهد و ما شاهد یک جریان عمومی و فراگیر در این وادی نیستیم. این ادعا نیاز به داده­‌کاوی دقیق و آمار و ارقام ندارد. همین‌که هنوز بخش بزرگی از مردم نه اطلاعات دقیقی از چرایی و جیستی دفاع‌­مقدس دارند و نه آن­طور که ما انتظار داریم شبیه شهدا و ایثارگرها زندگی نمی­‌کنند، یعنی یک جای کار می­‌لنگد.

   هر آدم عاقلی می‌داند که ما نباید منکر موفقیت‌­ها و آثار ماندگار این حوزه بشویم. خیلی­‌ها با خواندن کتاب­‌های این حوزه شیفتۀ فرهنگ حماسه و جهاد و شهادت شده­‌اند و حتا برخی از آن­ها امروز خودشان سوژه و قهرمان کتاب­های ادبیات حماسه و جهاد هستند. بسیاری از پیش­رفت­ها و دستاوردهای کشور نیز با روحیۀ جهادی و عملکرد حماسی کسانی محقق شده که مخاطب ادبیات پایداری بوده و هستند. از سوی دیگر ارادت اقشار مختلف جامعه به شهید و شهادت قابل کتمان و چشم‌­پوشی نیست و سهم عظیم این ارادت محصول انتشار کتب دفاع‌مقدسی در جامعه است. با این همه ندیدن دست‌اندازها و چاله‌های کوچک و بزرگ مسیر، شاید برای ما به بهای نرسیدن به مقصد تمام بشود.

   خداکند شعار مسئله‌شناسی انتخاب کتاب سال دفاع‌مقدس آغازگر یک تحول بنیادین و جدی در مسیر تولید کتاب دفاع­‌مقدس باشد. بی­‌تردید متولیان برگزاری این رویداد ملّی تدابیر شایسته و مناسبی برای بهبود وضعیت مسئله‌­یابی و به دنبال آن مسئله‌­شناسی کتاب دفاع­‌مقدس داشته و در آینده شاهد تولیدات مطلوب‌­تر و مناسب‌­تری در حوزۀ ادبیات پایداری خواهیم بود. جامعه به محتوای برگرفته از آموزه­‌های حماسه و جهاد و شهادت برای غنی‌­سازی فرهنگ ایرانی و اسلامی خود نیاز دارد ولی بدون یک نقشۀ راه مناسب و طرح جامع تولید محتوا، باید مثل گذشته دل به تک درخشش‌­ها ببندیم.

   و دیگر اینکه برخلاف تصور رایج، تولید اثر مخاطب­‌محور یکی از اشتباهات حوزۀ تولید محتواست و ما را به­‌سمت تولیدات زرد و بازاری می­‌کشاند. بعد از شهادت حاج قاسم ده‌ها کتاب دربارۀ این قهرمان بین‌­الملی چاپ و روانۀ بازار شد. آیا تولید این همه کتاب دلیلی به‌­غیر از سوار شدن روی موج احساسات مردم دارد؟ بدون تعارف باید عرض کنیم که این یعنی همان نگاه بازاری. آثار ما باید به خواست و پسند مخاطب جهت بدهد. حاج قاسم باید الگوی جامعه بشود ولی نه با کتاب­‌سازی و چاپ انبوه کتاب­‌های بدون خواننده. حرف در این‌­باره بسیار است و مجال اندک. إن‌شاءالله در طول امسال بیش‌­تر به آن می‌­پردازیم.

   اشتباهات ویرایشی این نوشتار هم عمدی است و مبتنی بر همان اصل درست‌­نویسی!