سرویس تئاتر هنرآنلاین: محمد ابراهیمیان نمایشنامهنویس و منتقد تئاتر که این روزها نمایش "دکتر استوکمان" را به عنوان نویسنده و دراماتورژ روی صحنه دارد، شناخت ایبسن را بدون شناخت تبار نمایشنامهنویسی اروپایی یعنی درام یونان باستان، ناممکن میداند. ابراهیمیان در گفتوگو با هنرآنلاین ضمن اشاره به اهمیت و جایگاه ایبسن در نمایشنامهنویسی مدرن، گفت: ایبسن را نمیتوان فارغ از یونان باستان و سنت نمایشنامهنویسی اروپایی درست فهمید، این نمایشنامهنویس هم مانند یونانیان باستان درباره غولها، خدایان و اسطورهها می نویسد، اما غولهای مدرن و شبه خدایان و اسطورههای مدرن شده.
نویسنده نمایشنامه "خدا در آلتونا حرف میزند" ضمن تأکید بر الزام شناخت دقیق ایبسن برای اجرا خاطرنشان کرد: هر کدام از درامنویسان بزرگ یک پس زمینهای دارند، این پس زمینه علاوه بر شرایط تاریخی و اجتماعی شامل فلسفهها و نویسندگانی هم میشود که بر روی این نویسنده، اثر گذاشتهاند. شناخت این پس زمینه الزامی است هر چند که درامنویسان بزرگ آثارشان بشری و همه زمانی است اما نمیتوان از پس زمینهها برای شناخت آن حرف جهانی غافل بود.
ابراهیمیان در خصوص الزامات اجرای آثار ایبسن تأکید کرد: کارگردان و گروه اجرایی نمیتوانند بدون شناخت دقیق ایبسن آن را اجرا کنند، چرا که عدم شناخت باعث انتخابهای غلط میشود.
ابراهیمیان با بیان این مسئله که تمام نمایشنامه "دشمن مردم" را برای اجرا دوباره بازنویسی کرده است گفت: ایبسن در "دشمن مردم" عصبانی و خشمگین است. او اساساً تنها بود و این تنهایی او را به سمت آشوب و عصیان علیه وضعیت جامعه خود کشاند.
نویسنده نمایشنامه "طوبی در جنگ" در خصوص شکل بازنویسی "دشمن مردم" توضیح داد: من بسیاری از زوائد را با توجه به زمانهای که در آن قرار داریم از اثر ایبسن گرفتم. نمایشنامه را به یک پرده تقلیل دادم و جوهره آن را سعی کردم که بیرون بیاورم. نمایشنامهای که من نوشتم از فردگرایی (individualism) ایبسن برخوردار نیست چون دکتر استوکمان ایبسن میگوید: "تنهاترین قویترین است" اما این در جامعه امروز آنچنان صادق نیست. من سعی کردم در خوانش جدید خود این نگرش را تغییر دهم.
ابراهیمیان که یکی از منتقدین و روزنامهنگاران قدیمی کشور است، در عرصه درامنویسی و داستاننویسی با آثاری چون "خدا در آلتونا حرف میزند"، "لیلی و مجنون"، "رودکی"، "بدرود بغداد"، "حریر سرخ صنوبر"، "شمسانا"، "سه روز ابدی" و "دکتر استوکمان" و "کرشمه لیلی" شناخته میشود.