سرویس تئاتر هنرآنلاین: زهرا صبری کارگردان با سابقه تئاتر عروسکی در نشستی که صبح امروز ششم آذرماه در روابط عمومی مرکز هنرهای نمایشی برگزار شد از جزئیات برپایی نمایشگاه عروسکهای خود در شهر تولوسا اسپانیا و دغدغههای خود در مورد تئاتر عروسکی سخن گفت.
او در این نشست صمیمانه با ارائه توضیحاتی در مورد نحوه برگزاری این نمایشگاه گفت: این روزها نمایشگاهی در موزه شهر تولوسا اسپانیا برپا است که عروسکهای شش نمایش من یعنی "هشت لحظه"، "طوطی پر"، "زمین و چرخ"، "خانه برنارد آلبا"، "تا یک بشمار" و "ننه دلاور" در معرض دید علاقمندان قرار گرفته است.
او بیان کرد: این موزه، محل نگهداری تعداد زیادی از عروسکهای ملل مختلف است که با هوشیاری بسیار جمعآوری و در این محل نگهداری میشوند. در اولین سفر من و دیدار از این مجموعه، هیچ عروسک ایرانی به جز "مبارک" که توسط بهروز غریبپور به این موزه هدیه داده شده بود را ندیدم؛ بنابراین عروسکی به نام "پهلوان کچل" را به مدیر این مجموعه به نام "میگوئل" هدیه دادم. او به من پیشنهاد داد که عروسکهای خیمه شببازی بسازم و به این مجموعه اهدا کنم، بنابراین همراه با دستیارم 11 عروسک خیمه شببازی را با هزینههای شخصی ساختم و به این مجموعه اهدا کردم.
صبری عنوان کرد: بعد از فوت "میگوئل" خانمی به نام "ایدویا" مدیریت این موزه را عهدهدار شد. او از من درخواست کرد تا تعدادی از عروسکهایم را به مدت شش ماه در این موزه به نمایش بگذارم. نمایشگاهی که دو ماه آن را به دلیل برنامهریزی بسیار بد، از دست دادم. به هر حال این اتفاق با همراهی خانم "ایدویا"، علیرضا اسماعیلی رایزن فرهنگی ایران و کمک مالی مهدی شفیعی مدیر کل هنرهای نمایشی امکان پذیر شد.
کارگردان نمایش "ننه دلاور" خاطرنشان کرد: من که تعدادی از عروسکهایم را که در خانه عروسک، انبارخانه، بالکن خانه آقای شاهمیری، خانه مادر رکسانا بهرام نگهداری میشد را خارج و ترمیم کردم. موزه توپیک شهر تولوسا از من درخواست کرد تا میزبان عروسکهایی باشد که آنها را خلاقانه میدانست و بیشتر هزینهها را پرداخت کردند و همه جزئیات را برای برپایی نمایشگاه فراهم آوردند.
او افزود: ما برای ترمیم عروسکها بسیار زحمت کشیدیم. این موزه دارای سالن تئاتر و محل اسکان هنرمندان است. به لحاظ معماری با وجود آنکه ساختمان آن برای این کار در نظر گرفته نشده بود، بازسازی و همه موارد برای آن در نظر گرفته شده است. موزه توپیک، تنها یکی از مراکز اصلی هنر عروسکی اروپا است که چهار هدف عمده یعنی توسعه، پژوهش، کارآموزی و برنامهریزی مداوم و نگهداری و حفاظت را مدنظر دارد.
صبری اظهار کرد: در ایران زمانی که تئاتر عروسکی کار میکنید در ارزشگذاری یک پله پائینتر قرار میگیرید، من متوجه این مرزبندیها نمیشوم. تئاتر، تئاتر است و هیچ تفاوتی برای آن وجود ندارد. من به عنوان کارگردانی که سالهاست در عرصه تئاتر حرفهای فعالیت میکنم، با عزت بسیار به کشور دیگری دعوت میشوم و این افتخار را به دست میآورم که در مراسم افتتاح نمایشگاه نایب مدیر مرکز هنرهای نمایشی، رایزن فرهنگی، شهردار و مدیر هنرهای نمایشی ایران حضور داشته باشند. این اتفاق فرهنگی درستی است که دیدگاه بسیاری را نسبت به این حیطه تغییر میدهد.
صبری با اشاره به دغدغه خود و نگهداری عروسکها گفت: نمیدانم 4 ماه بعد که عروسکها به ایران بازگردانده میشوند آنها را کجا نگهداری کنم؟ بارها در مورد ایجاد موزه تئاتر عروسکی تصمیمگیری شده است، اما کی و کجا نمیدانم؟ در این میان تنها امیدم به خانم مرضیه برومند است.
کارگردان نمایش "خانه برنارد آلبا" بیان کرد: عروسکی به "خانم انار" داشتم که محلی برای نگهداری آن نداشتم، بنابراین تصمیم گرفتم آن را به این موزه اهدا کنم. اقدامی که با تشویق بسیار از سوی آنها روبهرو شد و از من خواستند تا شناسنامه این عروسک را که از آن به عنوان عروسکی بسیار زیبا یاد میکردند را در اختیار آنها قرار دهم. خوشحالم که این عروسک سرنوشت خوبی پیدا کرد. این در حالی است که عروسکهای بسیار که در انبار نگهداری میکردم دچار بیدزدگی شدند و من مجبور شدم در تاریکی ساعت 9 شب آنها را در خیابان قرار دهم تا شهرداری با خود ببرد!
او ادامه داد: در برپایی این نمایشگاه تعدادی از دوستان با من همراهی صمیمانهای داشتند که باید از آنها قدردانی کنم، زیرا این نمایشگاه کارگردانی شد. رضا مهدیزاده طراحی نمایشگاه برعهده داشت. رضا موسوی نیز نمایشگاه عکسی را در حاشیه این نمایشگاه برپا کرده است. رضا بهرامی، مونیر مولویزاده، زهرا جواهری و... از جمله افرادی بودند که بدون هیچ دستمزدی در این مسیر با من همراه شدند.
صبری عنوان کرد: نام این نمایشگاه "رویاپردازی از ایران" است و فامیل من خیالی صبری است. برایم بسیار مهم بود که نام ایران هم در عنوان این نمایشگاه حضور داشت.
او در بخش پایانی سخنان خود گفت: بلافاصله بعد از نمایشگاه، سفری برای اجرای تور نمایش "تا یک بشمار" در شهرهای کان، اورولون، تولوس، تورفیل پاریس داشتیم. این اولین تور اجرای من بود که با برنامه ریزی بسیار دقیقی انجام شد.