به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی، در این نشست که روز چهار‌شنبه بیست‌و‌چهارم فروردین‌ماه از ساعت 16 تا 18 برپا شد، نقش هنر نمایش و فیلم جمهوری اسلامی ایران بر هنرهای نمایشی منطقه، دیدگاه‌های شهید آوینی در عرصه مستندسازی وقایع، الگوپذیری هنرمندان منطقه از هنرمندان ایران و تعهد به حقایق و جریان‌های جاری در جامعه، تاثیرپذیری از هنر انقلاب اسلامی و... مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
این جلسه پس از پخش آیاتی از کلام‌الله قرآن مجید و سرود جمهوری اسلامی و نیز خیرمقدم و طرح مسئله از سوی رامتین شهبازی آغاز شد. شهبازی با اشاره به یکی از شعارهای مهم جمهوری اسلامی ایران که صدور منویات انقلاب به منطقه و جهان است از مهمانان این نشست خواست تا نظر خود را در این ارتباط عنوان کرده و تأثیرات هنر انقلاب به ویژه هنر نمایش را در این راستا توضیح دهند.
تأثیر همایش «تئاتر مردمی پیاده‌روی اربعین» و سریال یوسف پیامبر
کوروش زارعی در ابتدای این نشست و به‌عنوان سخنران اول با اشاره به جریان تئاتری که در پیاده‌روی اربعین به آن پرداخته شده است، گفت: چند سالی است که در عرصه هنرهای نمایشی فعالیت بین‌المللی دارم (حدود ۵ سال) که به واسطه همایش بین‌المللی است که در زمان اربعین در کشور عراق داریم؛ همایشی به نام «تئاتر مردمی پیاده‌روی اربعین» که در مسیر پیاده‌روی اربعین و کربلا اتفاق می‌افتد. این مسئله توانسته است جریان نمایشی را هم برای مردم ایران و هم کشورهای دیگری همچون هندوستان، پاکستان، عراق، سوریه، کویت و... که برای پیاده‌روی اربعین به عراق می‌آیند جا بیاندازد. بخش دیگری که می‌خواهم به آن اشاره کنم، ساخت سریال‌هایی همچون سریال یوسف پیامبر است که من هم در آن نقشی داشته‌ام و وقتی به کشورهای دیگر سفر می‌کنم، مردم آن کشور و همچنین مردم خود ما در ایران با من و دیگر بازیگران و دست‌اندرکاران سریال، ارتباط بسیار خوبی برقرار می‌کنند و این نشان می‌دهد که یک کار فرهنگی درست، این ظرفیت را دارد و میتواند که با مردم کشورهای دیگر ارتباطی مؤثر را ایجاد کند. سریال حضرت یوسف که به عربی نیز ترجمه شده است تا آنجا تأثیرگذار بود که وقتی به کشورهای منطقه می‌رویم و مردم آن کشورها ما و سایر بازیگران این سریال را می‌بینند، توقع دارند که با آن‌ها عربی صحبت کنیم و فکر می‌کنند ما عربی بلد هستیم و می‌گویند شما بازیگران و هنرمندان ایرانی فقط متعلق به کشور خودتان نیستید بلکه به همه مردم منطقه تعلق دارید.
تأثیر عنصر تئاتر در مودت میان جوامع اسلامی و بشری
زارعی در ادامه افزود: می‌خواهم بگویم این سریال تا چه اندازه تأثیرگذار بوده است. همین اتفاقات باعث شد که تصمیم بگیریم جریان تئاتری پیاده‌روی اربعین را راه بیندازیم چون تأثیرگذاری آن را در جریان سریال حضرت یوسف دیدم و بنابراین تصمیم بر این شد که از عنصر تئاتر و سینما برای نزدیک کردن مودت و محبت بین ملت‌ها جوامع اسلامی و جوامع بشری استفاده کنیم و البته به همین سبب بود که نمایشی را در عراق و سوریه به روی صحنه بردیم و همچنین در تونس نمایش ضد صهیونیستی با عنوان «وقتی به تکبر می‌رسی سقوط می‌کنی» را اجرا کردیم و باور کنید که مخاطبان تا چه اندازه متعجب و هیجان‌زده بودند؛ برخی گریه می‌کردند و زنان کِل می‌کشیدند. متعجب و هیجان‌زده بودند از موضوع این نمایش که هنرمندان ما در ایران چنین موضوعاتی را به روی صحنه می‌برند و بازیگران را با محبت در آغوش می‌کشیدند. چنین اجراهایی سبب می‌شود که مودت و دوستی بین کشورها بیشتر شود همان‌طور که بین دو ملت تونس و ایران این دوستی بیشتر شده است. می‌خواهم بگویم فرهنگ ایرانی در طول این ۴۰ سال از طریق هنر به ویژه تئاتر و سینما به کشورها صادر شده و جمهوری اسلامی موفق شده است باری را که بر دوش خود داشته یعنی صدور فرهنگ انقلابی را به خوبی انجام بدهد. ما با صدور چنین آثاری، می‌خواهیم بگوییم تمام مردم جهان یکی هستند و باید در صلح و آرامش در زیر پرچم جهانی زندگی کنند. پیام انقلاب اسلامی که به واسطه هنر و فرهنگمان آن را صدور می‌کنیم این است که ما دوست شما مردم منطقه و دوستدار انسانیت و همه مردم جهان با هر قومیت و هر دین و مسلک و مرام هستیم. وقتی آقای فرج‌الله سلحشور در قید حیات بودند از طرف رئیس جمهور تاجیکستان دعوت شدند. زمانی که رئیس جمهور تاجیکستان او را دید گفت با غوغایی که سریال شما داشته است، ایران به بمب هسته‌ای نیاز ندارد و توانسته است یک بیداری در قلب مردمی که عاشق آگاهی هستند، به وجود بیاورد.
انقلاب اسلامی موجب اعتلای هنر مقاومت
نعیمه حسوکی که فارغ‌التحصیل زبان و ادبیات عرب از دانشگاه حلب و دانش‌آموخته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تربیت مدرس ایران است، بابیان این‌که من در زمینه هنرهای نمایشی متخصص نیستم و ادبیات خوانده‌ام، زبان انقلاب اسلامی را مورد اشاره قرار داده و گفت: ادبیات انقلاب اسلامی، مردمی است و در همه حوزه‌ها با مردم همدل و هم زبان است. اگر بخواهیم خلاصه‌ای از ویژگی‌های هنر و ادبیات این کشور را بگویم، مهمترین آن، بازگشت به خویشتن است، دعوت به بیداری، به‌وجود‌آوردن مضامین متعالی و عبور از ساحت دنیای تنگ مادی و ظلم‌ستیزی همچنین مردم‌گرایی و... است. همچنین در حوزه ادبیات دفاع مقدس، آرزوی پرواز و رهایی و وعده فردای بهتر و دعوت به مقاومت. شاید برخی بگویند این ادبیات انقلاب با تمام فراز و نشیب‌هایی که دارد، هنوز به آن صورتی که هست نمی‌توان در موردش قضاوت کرد ولی باید بگویم که این ادبیات انقلاب تعریف ثبت‌شده این انقلاب است که در آن لحظه‌ها و حادثه‌ها به‌صورت آشکار و پنهان به دنیای هنر راه یافته است و انعکاسی از روح بزرگ جامعه است و در جهت آرمان‌های الهی و انسانی خود گام برداشته و فداکاری کرده است. آنچه که کاملاً در این جامعه مشخص است، این است که هم عدالت و هم حق‌طلبی و هم مبارزه با استعمار و استکبار و جلوگیری از نفوذ اجانب از اهداف این مردم است. رهبر معظم انقلاب اسلامی فرموده است: هر اندیشه و انقلابی که در قالب هنر نگنجد ماندنی نخواهد بود و این مشخص می‌کند که هنر چه اهمیتی در جامعه دارد. اهمیت هنر آنجا است که جامعه را میتواند کاملا دگرگون کند و میتواند موجب زایش مکتب‌ها و جریان‌های جدید شود. انقلاب اسلامی هم موجب اعتلای هنر در ایران و جهان شد. شعر و داستان‌نویسی و سرود، فیلم مستند، تئاتر و سینما هم متاثر از آن بوده‌اند و این مسئله بعد از انقلاب ۵۷ و سرنگونی رژیم شاهنشاهی بسیار چشمگیر بوده است.
حسوکی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به شهید آوینی و فیلم‌های مستند گفت: شهید آوینی تلاش بسیاری در راه اعتلای هنر انجام داد. او توانست مهمترین جلوه‌های هنر را برای مردم ایران و بعدها برای مردم دنیا نمایش بدهد. او خود با مشکلات این مسئله آشنا بود چراکه این جریان، عرضۀ تجربه نشده‌ای در ایران بود. رسالت او جلوه‌گر ساختن حقایق به مخاطبان بود. فیلم مستند به منظور نمایاندن جنبه‌هایی از حقایق ساخته می‌شود. مستند درواقع طبق تعریف، شاخه‌ای بزرگ از صنعت تصاویر متحرک است که به منظور مستندسازی، جنبه‌هایی از واقعیت ساخته می‌شود. من شاخصه‌هایی که در فیلم سینمایی و فیلم مستند از نگاه سیدمرتضی آوینی به‌وجود آمده را به‌صورت خلاصه بیان می‌کنم: یک/ دوری از تصنع و تکلف. بدین معنا که شخصیت‌ها باید خیلی به واقعیت نزدیک باشند و آن روحیه غیر نمایشی باید به‌صورتی باشد که بتوان آن را به‌صورت نمایشی درآورد. این واقعیت باید نزدیک به آن چیزی باشد که در صحنه وجود دارد یعنی تعهد و صداقتی که باید در هنرمند وجود داشته باشد باید ملموس باشد. نکته دوم/ پرداخت وقایع است. این مسئله در فیلم‌هایی که میخواهد متعهد به اسلام باشد و میخواهد حقایق را عنوان کنند. در فیلم‌های سینمایی خودبه‌خود یک سیر داستانی برای ما عرضه می‌شود که حوادث و روایات در آن‌ها وجود دارد و هر فیلم‌ساز مجبور می‌شود که وقایع را آن‌طور که خود می‌پسندد نشان بدهد؛ بنابراین صداقتی که در مورد آن صحبت کردیم، باید در فیلم‌ساز وجود داشته باشد که حقایق را آن‌گونه که هست به مخاطب برساند نه آن‌گونه که خود میخواهد. نکته سوم/ مقاصد است که بسیار نکته مهمی است اما در فیلم‌های سینمایی مخاطب دنبال این است که یک تفننی را پیش رو داشته باشد. من هم موافقم با نظر شهید آوینی که فیلم، تنها برای تخیل و تفنن ساخته نمی‌شود بلکه برای ایجاد تحول در مخاطبان خویش ساخته می‌شود وگرنه وظیفه اصلی هنر از دست می‌رود. این مسئله‌ای است که حضرت امام خمینی نیز به آن اشاره می‌کند و می‌گوید هنر یعنی دمیدن روح تعهد در انسان‌ها؛ بنابراین مقصد هنر، تفنن نیست. نکته چهارم/ جاذبه‌ای است که باید حقیقی باشد و دور از خیالات و دروغ. فیلم و سینما باید به جنبه تجربیات سالم نزدیک باشد؛ بنابراین با ذکر این نکات می‌توان گفت که سینمای مستند برعکس سینمای معمولی میتواند پیش‌تر از این، از صداقت و بیان تعهد در قبال حقیقت برخوردار باشد. هنر باید راه باشد نه وسیله و کار هنرمند جلوه بخشیدن به واقعیت است. در سینمای ایران تا جایی که ممکن است اغلب هنرمندان به این اصول پایبند بودند. من در همین جا از آقای زارعی تشکر می‌کنم به خاطر نمایشی که خود ایشان هم اشاره کردند و در سوریه اجرا شد و شور و هیجان خاصی را ایجاد کرد و آنچه را که مردم به آن نیاز داشتند شناخت و با آن نمایش ارتباط برقرار کردند. همچنین سریال حضرت یوسف پیامبر که من هر بار آن را نگاه می‌کنم، گویی بار اول است که آن را می‌بینم و این نشان می‌دهد که چیزی در آن وجود دارد که خاص این ادبیات و هنر است که توانسته از طریق این سریال آن را نشان بدهد و مردم را جذب کند.
مستندسازی در جنگ سوریه یک نهضت جدید است
او همچنین تأکید کرد: در سال‌های اخیر در جنگ تروریستی علیه مردم سوریه، ما شاهد یک نهضت و حرکت بودیم. اگر نگوییم تحت تأثیر آرمان‌های انقلاب، مقاومت علیه مستکبران بود و دفاع از میهن با تمام وجود و در همان راستا حرکت می‌کرد و فیلم‌های مستند زیادی در این دوره در مورد مردمی که در این مناطق زندگی می‌کردند و ناگهان موردحمله وحشیانه داعش قرار گرفتند، ساخته شد که بیانگر مظلومیت و درد و رنج مردم بود و روی این مسئله کار بسیاری شده است. هنرمندان جوان ایرانی با عشق و علاقه خاصی به سوریه آمدند و مستند‌هایی را ساختند و نام‌های زیادی از آن‌ها وجود دارد و تأثیر بسیاری بر جوانان سوریه داشتند. پس از آن، جوانان ما نیز این مستندسازی‌ها را آغاز کردند؛ اما تا پیش از آن، این جریان را به این صورت نداشتیم. در زمینه فیلم سینمایی نیز که تأثیر بسیار زیادی داشته است به فیلم «به وقت شام» ابراهیم حاتمی کیا اشاره می‌کنم که رفتار و کردار وحشیانه داعشی‌ها را به خوبی نشان داد.
هنر انقلاب پل ارتباطی محکم مابین ایران و کشورهای منطقه
علی ضاهر نیز در ادامه این نشست گفت: اگر بخواهم درباره تأثیرات هنر انقلاب اسلامی ایران و به‌خصوص نمایش و فیلم در منطقه صحبت کنم، باید بگویم که ما در لبنان این تأثیرات را به خوبی لمس کرده‌ایم؛ تجربه درازمدتی که چه در ایران و چه در کشورهای دیگر بعد از انقلاب اسلامی در زمینه هنر انقلاب وجود داشته است و این تجربه در لبنان سال‌های زیادی است که وجود دارد به‌خصوص وقتی‌که سربازان ایران به لبنان آمدند در این چند سال اخیر خود را بیشتر نشان داده است. وقتی آن‌ها به لبنان آمدند، هنرهای زیبایی از آن‌ها یاد گرفتیم. مثل برپایی نمایشگاه‌ها و نوشتن خط روی دیوارها. ازجمله افراد هنرمندی که به «بعلبک» آمد، شهید آوینی بود. شهید آوینی یک الگو بود مثل شهید مغنیه که الگو است. او در زمینه هنر الگو بود و فن هنر را در آنجا به ما منتقل کرد. به عبارت زیبایی از مقام معظم رهبری در مورد ایشان اشاره می‌کنم که او سید شهیدان اهل قلم است. یکی از ویژگی‌های او این بود که وی الگوی شاخص و بسیار خوبی در زمینه هنر برای نسل ایران و دیگر کشورها بود و ما از او استفاده زیادی کردیم به ویژه از ویژگی‌های هنری و شخصیتی او که به اختصار به آن‌ها اشاره می‌کنم. یکی از ویژگی‌های بارز او تجربیات منحصر به فردش در انواع هنر مثل نمایش، فیلم، موسیقی، جنگ و ... بود. ما فیلم‌های زیادی در لبنان تهیه کردیم که در نتیجه زحمات چنین هنرمندانی از ایران است. یکی از بهترین فیلم‌هایی که در عراق به کارگردانی علی غفاری تهیه شد، «ابو زینب» بود که بسیار مورد استقبال قرار گرفت و فیلم موفقی بود. فیلم دیگری به کارگردانی بهزاد بهزاد پور که می‌توانست تجربه بسیار خوبی برای ما باشد اما به علت برخی مسائل در لبنان عرضه و پخش نشد. در بیروت و لبنان نیز جشنواره‌ای داریم که الگو گرفته از جشنواره فجر در ایران است. این جریان فکری و ایده‌ها، پل محکمی بین ایران و لبنان ایجاد می‌کند که از طریق هنر است؛ هنری که بین دو کشور وحدت ایجاد می‌کند. ما همچنین از دکتر اسماعیلی و یک گروه هفت نفره از بازیگران و ارکستر ایرانی دعوت کردیم که به لبنان بیایند و مهمان‌هایی نیز از حوزه هنری داشتیم تا همکاری‌هایی در حوزه هنر انقلاب داشته باشیم. همه این‌ها میتواند در ترویج هنر انقلاب اسلامی به کشورهای منطقه بسیار تأثیرگذار باشد.
تحریم‌ها نتوانسته خلاقیت هنرمندان ایرانی را متوقف کند
رضا حسن اسکندر نیز با اشاره جریان صدور هنر انقلاب اسلامی به کشورهای منطقه گفت: به‌عنوان یک مسلمان که در لبنان زندگی می‌کنم، نمی‌توانم از تجربیات جمهوری اسلامی ایران فاصله بگیرم چراکه آن‌ها آغازگر چنین جریانی شدند، جمهوری اسلامی ایران با هنرمندان شجاع و اهل فن که از چپ و راست افراطی فاصله گرفته‌اند و با آن سابقه فرهنگی و هنری و تاریخی دیرینه‌ای که دارند، تجربیاتشان در زمینه هنر برای ما بسیار ارزنده است. آن‌ها فیلم فارسی را به فیلم جهانی متحول کردند و تأثیر بسیار خاصی را در منطقه داشته‌اند. جرأت هنرمندان ایرانی در زمینه پژوهش بسیار زیاد است. چون وارد این عرصه شدن شجاعت میخواهد. مثلاً ساختنِ فیلم دینی واقعاً کار حساسی است و باید در مورد آن، پژوهش شود و مخالفانی هم دارد. وارد عرصه تحقیق شدن در مورد موضوعات دینی خود، موفقیت زیادی است و این هنر بزرگی است که هنرمندان ایرانی موفق به دستیابی به آن شده‌اند و آن، باز کردن دریچه اتصال با جهان است. تحریم‌ها نتوانسته خلاقیت هنرمندان ایرانی را متوقف کند این هنر بزرگی است که بتوان در تولید یک اثر هنری، هم قوانین جمهوری و هم قوانین دینی را رعایت کنید و اثری را تولید کرده که بسیار تأثیرگذار باشد. به‌عنوان‌مثال، حجاب اجباری است و حضور زن در آثار هنرمندان ایرانی با ترفندهای خاص برای تفهیم محتوا، نشان از خلاقیت هنرمندان ایرانی دارد. مثلاً استفاده از کلاه‌گیس و زاویه‌هایی که دوربین از هنرمندان زن در صحنه دارد. این احساس وظیفه دینی از طرف هنرمند، دیگران را قانع می‌کند که به هنر و هنر دینی احترام بگذارند. صداقت در هنرمندان ایرانی بسیار جواب داده است و توانسته باعث ارتباط بیشتر باشد. چارچوب فیلم دینی در ایران با چارچوب فیلم دینی در دنیا متفاوت است. زیرا که پیامبران انسان‌های خاص هستند؛ مثل حضرت موسی و حضرت سلیمان و ... که دارای فضایل والای انسانی هستند و نشان دادن این ویژگی‌ها در آثار هنری بسیار سخت است و ساده نیست اما هنرمندان ایرانی در این راه بسیار موفق بوده‌اند و توانسته‌اند این ویژگی‌ها را به خوبی به مخاطب منتقل کنند.
ایجاد جریان نمایش دفاع مقدس و مقاومت در منطقه تحت تأثیر هنر انقلاب
او همچنین یادآور شد: بحث دیگر من در مورد فیلم دفاع مقدس بوده که اصلاً در کشورهای منطقه این ژانر وجود نداشته است اما تحت تأثیر هنرمندان ایرانی این اتفاق در منطقه افتاده و ما از ایرانی‌ها الگو گرفته‌ایم و پرداختن به جنگ و مشکلات پس از جنگ بسیار رواج دارد. فیلم‌های حاتمی کیا و مرحوم رسول ملاقلی پور بسیار مخاطب داشته است همچنین جهان با موسیقی ایرانی از طریق هنر فیلم و نمایش ایرانی آشنا شده است و از آن استقبال می‌کند در صورتی که قبلاً با این هنر ایرانی آشنا نبودند ازجمله موسیقی ناصر چشم آذر، بابک بیات و مجید انتظامی با موسیقی فیلم «بوی پیراهن یوسف» و «از کرخه تا راین» که اثرات بسیار زیادی بر مردم منطقه داشته است ازجمله تأثیرات دیگری که نمایش و هنر انقلاب در منطقه داشته است، حضور زن بوده که در مناطق ما بسیار سخت بود اما با الگوگیری از حضور زنان هنرمند در فیلم‌ها و نمایش‌های ایرانی الآن وضعیت بسیار تفاوت کرده است. هنرمندان ایرانی، زمان را در فیلم‌ها به خوبی می‌شناسند. کارگردان ایرانی به خوبی زمان واقعی، زمان نمایش و فیلم‌برداری و زمانی را که در سکانس‌ها بر مخاطب تأثیر بیشتری می‌گذارد به خوبی می‌شناسد. کارگردانان و هنرمندان ایرانی این مسئله را درک می‌کنند و از آن برای تأثیرگذاری بیشتر در فیلم‌هایشان استفاده می‌کنند. هنر ایرانی به این حد رسیده است که مخاطب را درک می‌کند و جهانی شده و مردم جهان خیلی خوب از آن استقبال می‌کنند. جوانان و دانشجویان ما با هنر ایرانی از طریق جشنواره‌های جهانی نیز آشنا شده‌اند. جمهوری اسلامی در را برای همه باز کرده و همه کشورهای منطقه از این سفره نمک می‌خورند.
شهید کالای سیاسی نیست و یک سمبل ارزشی است
جبار حسین صدری نیز به‌عنوان آخرین سخنران این نشست، اشاره‌ای زیبا در توصیف هنر داشت و بحث خود را با این جمله شروع کرد: بهترین سفیری که بدون اجازه وارد قلب‌ها می‌شود هنر است. از سال ۲۰۰۳ به بعد در عراق چندین تحول وجود داشته است ازجمله: جنگ‌های داخلی، جنگ داعش و درگیری‌های دیگری که باعث شد به‌مرورزمان اصطلاح شهادت آن معنایی که باید داشته باشد را از دست بدهد و دیگر به شکل قبل نیست و ما نتوانستیم به آن صورت که باید از این اصطلاح استفاده کنیم. ما فکر کردیم که گویی هویت ملی خود را داریم از دست می‌دهیم در نتیجه جریان تئاتری را راه‌اندازی کردیم که مردم را دوباره و از ابتدا با این جریان آشنا کنیم و این، هدف اصلی ما بود؛ بنابراین تئاترهایی را تولید و از زوایای مختلف به جنگ نگاه کردیم و پس از آن، چند نمایشنامه را تولید کردیم. ازجمله نمایش «سه تا شاهد عینی از کشورم» در یکی از نمایش‌هایی که اجرا کردیم، شهید را به‌عنوان یک کالای سیاسی نشان دادیم و در جریان تئاتر سعی کردیم ارزش نام شهید را به خود شهید برگردانیم. ما از این روش‌ها برای زنده کردن نام شهید استفاده کردیم تا در این مسیر رشادت‌ها، ایثار و جان‌فشانی شهدا را روی سن اجرا و به مخاطب نشان دهیم. در این جریان حتی وارد زندگی شهدایی که ترور شده‌اند نیز شدیم و این اعتراضی بود که فریاد بزنیم شهید کالای سیاسی نیست و یک سمبل ارزشی است.
سیاست‌های غیرموفق هنر را وادار می‌کنند به دنبال تحریف حقایق برود
او همچنین گفت: ما می‌دانیم که هنر حالتی تخیلی دارد که میتواند فضای بین واقعیت و تخیل را خلق کند و مضمونی خاص بین این دو ایجاد نماید. به این دلیل هنر سعی می‌کند از این چارچوب بیرون برود و دیوارهایی که دور او کشیده شده است و او را زندانی کرده را بشکند. در فیلم جدایی نادر از سیمین و یا سریال حضرت یوسف یا آثار دراماتیک هنری که سعی داشتند وقایع را زنده نگه‌دارند ما می‌بینیم که حالت ساخت و پرداخت هنری‌شان جوری است که سعی کرده آنچه مردم به آن‌ها عادت کرده‌اند را کنار بزند و چیز جدیدتری را نشان بدهند. در این فضای تبلیغاتی خفه‌کننده که سعی می‌کند این حقایق را به هم بزند، هنر روبه‌روی آن ایستاده و تلاش کرده ویژگی‌های هنری را آشکار کند و حقایق را نشان بدهد. زیبایی خاص هنر توانسته است، جلوی این فضای تبلیغاتی را بگیرد.
این منتقد عراقی همچنین تأکید کرد: همیشه یک درگیری وجود دارد مابین سیاست و ایدئولوژی با هنر که دو سعی می‌کنند همدیگر را جذب کنند و این درگیری همیشه وجود داشته است؛ یعنی همیشه ایدئولوژی هنر را به سمت خود می‌کشد و هنر همیشه سیاست و ایدئولوژی را متقابلاً به سمت خود می‌کشد و همیشه یک خلائی بین اهل سیاست و مخاطبان هنر وجود دارد. هنر سعی می‌کند که این خلأ را پر کند. سیاست موفق همانی است که میتواند هنر آن را به سمت انسان‌ها هل بدهد و ساختن یک فضای خاص برای آرامش انسان‌ها است. سیاست‌های غیر موفق هنر را وادار می‌کنند که به دنبال تحریف حقایق برود. ما الآن گویی در یک روستای کوچک هستیم و تحول شگفت‌انگیزی را تجربه کرده و دور از هم نیستیم. می‌توانیم بر روی‌هم مؤثر و تأثیرگذار باشیم. بعد از دیدن فیلم جدایی نادر از سیمین و سریال حضرت یوسف ما به دنبال ارزش‌هایی انسانی هستیم و به‌نوعی در یک ارتباط فرهنگی بین جمهوری اسلامی و کشورهای منطقه قرار داریم که نتایج مثبتی دارد و آن نزدیکی قلب‌ها بین کشورهای منطقه و ایران و جهان است. فرستادگان هنری وارد دل‌ها شده‌اند و برخورد آن‌ها بسیار نرم بوده و تأثیرات مثبتی داشته است. این انقلاب به نحوی که آن را شاهد بودیم توانسته است تبعات مثبتی را به سمت ما آورده و ما آن را به‌طور کامل قبول داریم.