گروه تئاتر هنرآنلاین: حمیدرضا نعیمی نویسنده، کارگردان و بازیگر تئاتر در گفتوگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره فعالیت این روزهای خود گفت: من هم مثل خانواده بزرگ تئاتر روزهای سختی را سپری میکنم. با وجود اینکه فکر میکنم یکی از خوشبختهای خانواده تئاتر باشم که این شانس را با گروه تئاتر شایا داشتم تا یک نمایشی را بنا به دعوت مسئولین سال گذشته روی صحنه بیاورم و از طریق این اجرا مطمئناً هم منتقدین هم اجراکنندگان هم مسئولین به دستاوردهایی برای آینده تئاتر دست پیدا کردند. دستاوردی مانند اینکه برای گرم شدن بازار تئاترها در روزهایی که بازگشایی اتفاق خواهد افتاد چه کارهایی را باید انجام دهند.
وی افزود: مسئله فقط مسئله اقتصادی فشار روی مردم نیست، چراکه معلوم شد بسیاری از خانوادهها با خرید از سایتهای اینترنتی برای دیدن فیلم و سریالها هزینه میکنند و همچنان نیاز به دیدن فیلم و موسیقی بالاست، اما ظاهراً این اعتمادسازی هنوز برای تماشاگر تئاتر و موسیقی و حتی سینمای ایران شکل نگرفته که به دیدن تئاتر بیایند. همانطور که میدانید موسیقی و سینما شرایط بهتری نسبت به تئاتر دارند. بایسته است که همچنان به اجرای زنده تئاتر فکر کنیم و بایسته است که مسئولین برای اعتمادسازی تماشاگران راهکارهایی را بیندیشند.
این کارگردان عنوان کرد: من نمیدانم چرا مسئولین ما از نشست با هنرمندان و گفتوگوی رو در رو با آنها استقبال نمیکنند و به عبارتی حاضر نیستند از این گفتوگوها سود و بهره ببرند؟ این چیزها ذهن من را به خود مشغول کرده. سعی میکنم اگر با مسئولین ارتباطی دارم حتماً این مسائل را در میان بگذارم. به عبارتی درد، سختی و رنج خانواده تئاتر را به گوش هر کسی که میتوانم برسانم.
نعیمی ادامه داد: تمام سعیام را گذاشتهام که به بیماری کرونا آلوده نشوم. شرط اول، سالم و زنده ماندن است. در چنین شرایطی از خانه بیرون نمیآیم و فقط نمایشنامه، رمان، شعر و کتابهایی از این دست را میخوانم. موسیقی گوش میدهم و فیلمهایی که موفق نشده بودم ببینم را تماشا میکنم. در کنار اینها دارم با طرحها و ایدههایی فکر میکنم که هیچوقت به نوشتنشان فکر نمیکردم. تا پیش از کرونا فکر میکردم مجال زیادی برای زندگی وجود دارد، اما کرونا هشدار جدی به من داد. روزگاری به این فکر میکردم نمایشنامهای بنویسم که حتما بتواند مجوز بگیرد و اجرا شود، اما از آغاز کرونا به بعد دیگر نمیخواهم به اجرا شدن نمایشنامههایم فکر کنم، بلکه میخواهم آنها را طوری بنویسم که دوست دارم.
او تاکید کرد: بیشترین تلاشم را به سمت نوشتن نمایشنامهها و طرحهایی میبرم که هیچوقت فکر نمیکردم روزی بخواهم آنها را بنویسم. برای ثبت در تاریخ حتماً برای چاپ آنها اقدام خواهم کرد، حتی اگر این شانس را برای چاپ نداشته باشند.
این هنرمند درخصوص سایر فعالیتهای خود گفت: من در سال گذشته چند نمایشنامه نوشتم و الآن یک فیلمنامه سینمایی را به پایان رسانده و آن را در بانک فیلم به ثبت رساندهام. یک فیلمنامه کوتاه دیگری نیز نوشتهام. در حال حاضر دارم به یکی از طرحها و ایدههایی فکر میکنم که هیچوقت فکر نمیکردم آن را بنویسم.
نعیمی تصریح کرد: ما فقط برای زمان حال زندگی نمیکنیم. گاهی زمان حال ما پاسخگوی پرسشهایی در زمانهای آینده و نسل بعد است. داستان این نمایشنامهای که گفتم مشخصاً در سال ۱۹۲۰ و در کشور روسیه میگذرد و سعی کردهام به ماجرای بعد از انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ بپردازم. جالب است که بدانید یکی از شخصیتهای این نمایشنامه ، ماکسیم گورکی رماننویس و داستاننویس بزرگ روسیه است. برای من جذاب است که بدانم چطور میتوانم کسی که داستاننویس بزرگی بوده و از او چیزهای زیادی یاد گرفتم، شخصیت یکی از نمایشنامههایم باشد.
او که در سال گذشته نمایش "گرگاسها" را روی صحنه برد، در پاسخ به این سوال که آیا در سال جدید هم نمایشی را اجرا میکند یا نه، توضیح داد: مطمئناً سعی میکنم دیگر گلدان توی سرم نخورد. نمایش "گرگاسها (روز بخیر آقای وزیر)"، بزرگترین خدمت و تلاشی بود که یک گروه حرفهای به نام گروه شایا میتوانست در تئاتر انجام بدهد. آن هم در روزگاری که اکثر حرفهایها از اجرا انصراف دادند و به قول معروف پا پس کشیدند. ما سعی کردیم عاقل نباشیم و براساس همان جنون و دیوانگی همیشگی یک نمایش را روی صحنه بباوریم. سعی کردیم در این شرایط هم دست از کشف و تجربههای جدید برنداریم. حالا باید دید مسئولین چطور برنامههای خودشان را پیش خواهند برد.
حمیدرضا نعیمی در پایان خاطرنشان کرد: ما امیدوار هستیم همانطور که کشورهای بزرگ و کوچک، همه برای فرهنگ و ادب و هنر کشورشان هزینه کردند، کشور ما هم در این زمینه پا پس نکشد و هزینه کند. اکنون زمانیکه به گفته وزیر بهداشت، کشور ما به چنان جایگاهی رسیده که در نظر دارد کشورپرجمعیت هندوستان را به دلیل شیوع ویروس کرونا مورد حمایت قرار دهد، این موضوع نشاندهنده آن است که ما در شرایط بسیار عالی مدیریتی، اقتصادی و امنیت قرار داریم. بایسته است در این شرایط از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بخواهیم خیلی سریعتر در جهت بهبود حال ادب، فرهنگ و هنر این مملکت قدم های بزرگی بردارند.