هنرآنلاین: اگرچه این روزها به دلیل موج سوم همهگیری ویروس کرونا در ایران، فعالیتهای هنری با محدویت زمانی از سوی ستاد ملی کرونا روبرو شدهاند؛ اما شیوه اعمال این محدودیتها از سوی جامعه هنری کشور به چالش کشیده شده است. از سویی دیگر این مناقشه در زمینه تعطیلی و محدودیت فعالیتهای هنری و فرهنگی در سرتاسر جهان نیز گفتمانهای زیادی را بین جامعه هنری و جامعه بهداشتی پدید آورده و آنچه که مشخص است؛ هنرمندان سراسر جهان به اعمال محدویت بهداشتی، انتقادهای بسیاری دارند.
از هفته گذشته محدویتهای بهداشتی برای مقابله با همهگیری کرونا در ایران که فعالیت مشاغل را از ساعت 18 ممنوع کرده است از سوی جامعه هنری به دلیل آنکه در اعمال این محدودیتها توجهی به ماهیت و نوع فعالیتهای هنری در ایران نشده، مورد انتقاد قرار گرفت که در گزارشهایی در هنرآنلاین به آن پرداختیم. اما این روزها با مرور رسانههای هنری سایر کشورها میتوان مشاهده کرد که چنین چالشهایی در همه جهان به یک رسم بدل شده است که در ادامه به نمونههایی از آنها خواهیم پرداخت.
تعطیلی یک ماه فعالیتهای هنری در اروپا
در هفتههای اخیر دولت فرانسه و آلمان محدودیتهای جدید یک ماههای را برای فعالیتهای فرهنگی و هنری در نظر گرفتند و تئاترها، سینماها، کنسرتها، موزهها و.... در این دو کشور تعطیل شدهاند.
اغلب صنوف هنری و مقامات موزههای فرانسه، مانند لوور به تعطیلی یک ماهه دوباره در این کشور اعتراض کردهاند و امیدوار نیستند که دولت فرانسه بر اساس وعده خود که اول دسامبر (11 آذر) را برای بازگشاییها در نظر گرفته، بتواند این موضوع را عملی کند.
از سویی دیگر در آلمان، جایی که محدودیتهای جدید ویروس کرونا از 2 نوامبر (12 آبان) اجرا شده و تا پایان ماه نوامبر (10 آذر) اعمال میشود نیز مورد انتقاد فعالان هنری این کشور قرار گرفته است.
در انگلیس نیز موج جدید همهگیری کرونا باعث شده که خیلی از افراد جامعه هنری این کشور اذعان داشته باشند که محدویتهای یک ماهه اعلام شده در این کشور بسیار طولانیتر خواهد بود و بر همین اساس بسیاری از فعالیتهای هنری با مشکل جدی روبرو خواهند شد.
ایتالیا و اسپانیا نیز اقدامات جدیدی را در این ماه برای فعالیتهای هنری آغاز کردهاند، اگرچه موزههای این دو کشور همچنان باز هستند.
این تصمیم اشتباه است
آلمان که در موج جدید همهگیری کرونا از سایر کشورهای اروپایی وضعیت بهتری دارد و توانسته تا حدود زیادی از شیوع و مرگ و میر ناشی از کرونا، اقدامات موثری داشته باشد، اما بیش از سایر کشورهای اروپایی از سوی فعالان هنری برای اعمال پروتکلهای بهداشتی مورد چالش قرار گرفته است.
مدیران بیش از 40 موزه آلمان نامهای سرگشاده را امضا کردهاند و از مقامات دولتی این کشور خواستهاند که در "تصمیم اشتباه" برای اجبار موزهها برای تعطیلی یک ماهه، تجدید نظر کنند.
در این نامه آمده است: "به دلیل استانداردهای ایمنی موجود، موزهها از امنترین مکانهای عمومی هستند. اگر موزهها مجبور به تعطیلی دوباره شوند، این یک حرکت نمادین به نظر میرسد، اما عواقب گستردهای خواهد داشت؛ نه فقط برای موزهها که بیشتر تضعیف میشوند، بلکه روحیه عموم مردم نیز کاهش مییابد."
آنها در نامه خود اشاره کردهاند: "برای ما غیرقابل درک است که چرا فروشگاههای بزرگ، نمایشگاههای اتومبیل و سایر مغازهها میتوانند باز بمانند، در حالی که موزهها - که فضای یکسان یا حتی بیشتر از آنها دارند و بازدیدکنندگان با خیال راحت میتوانند در آن تردد کنند - باید تعطیل شوند."
پس از انتشار این نامه مونیکا گروترز، وزیر فرهنگ آلمان در بیانیهای، اعلام کرد که وی از تأثیر تعطیلی مشاغل هنری و فرهنگی "بسیار نگران است".
وی گفت: "با درک کامل از ضرورت قوانین جدید، این تعطیلات جدید برای هنر فاجعهای واقعی است."
در حالی که وزیر فرهنگ آلمان نیز از جامعه فرهنگی و هنری در برابر محدودیتهای جدید در این کشور حمایت کرده اما همچنان نامههای سرگشاده دیگری نیز از سوی برخی دیگر از صنوف هنری منتشر میشوند.
در نامهای سرگشادهای که مدیران کمپانیهای تئاتری ایالت باواریا برای قانونگذاران محدویتهای بهداشتی امضاء کردهاند، آمده است: "اگر فاصله اجتماعی حفظ و سالن نمایش به درستی تهویه شوند، خطر همهگیری وجود ندارد. این اقدامی است که ما انجام دادهایم و تعطیلی مجدد تئاترها، تصمیمی اشتباه است."
در این نامه اضافه شده است: "تاکنون اثبات نشده است که حتی یک مورد انتقال ویروس از دیدن نمایش در این شرایط به وجود آمده باشد."
از سویی دیگر آندریاس بک، مدیر هنری رزیدنت تئاتر نیز پس از تعطیلی سالنهای نمایش در آلمان، از مخاطبان خود درخواست کرد تا یک دادخواست آنلاین را امضا کنند که خواستار یک سیاست مشخص برای همهگیری کرونا باشند که حق زندگی فرهنگی را تضمین کند.
همچنین 23 نفر از مدیران هنری شهر برلین در نامهای سرگشاده به شهردار این شهر فعالیت هنری را چیزی فراتر از پرکردن اوقات فراغت دانستهاند و خواستار بازنگری در محدویتهای جدید کرونایی شدهاند.
در این نامه، آمده است: "موسسات فرهنگی بیش از فعالیتهای اوقات فراغت هستند؛ "آنها" مکانهای برخورد، گفتمان، آموزش، روشنگری و کشف لذت زیباییشناختی هستند و یک جامعه دموکراتیک خود را از طریق مشارکت فرهنگی و هنری تغذیه و آموزش میدهد."