سرویس تئاتر هنرآنلاین: لیلی عاج نویسنده و کارگردان تئاتر که در جدیدترین فعالیت تئاتری خود قصد دارد نمایش "کجایی ابراهیم؟" را از اول مهرها با شروع هفته دفاع مقدس در تماشاخانه سرو به صحنه ببرد، درباره موضوع و مضمون این نمایش گفت: این نمایشنامه محوریت دفاع مقدس دارد ولی بخشی از آن تخیل خود من آمده است و بخش دیگر آن دغدغه‌های همیشگی طبقه کارگر است. ما حتی در کتاب نمایشنامه و بروشور هم نمایش خودمان را به شهدای کارگر تقدیم کرده‌ایم. به هر حال ما در هشت سال دفاع مقدس یک تعداد شهید کارگر داشته‌ایم.
وی عنوان کرد: گرچه شخصیت "شهید هادی" جزو شهدای کارگر محسوب نمی‌شود چون ایشان یک معلم ورزش بوده که در عملیات والفجر مقدماتی شهید شده‌اند، اما از آنجایی که همیشه یک نگاه پهلوان مسلک داشته و به بچه محل‌ها و خانواده‌های بی‌بضاعت کمک کرده است، تخیل نویسنده آن را در موقعیتی از گذشته و حال قرار می‌دهد که همچنان نگران مردم است و می‌خواهد به آن‌ها کمک کند.
این کارگردان ادامه داد: نمایشنامه "کجایی ابراهیم؟" کمی انتقادی است و می‌گوید شاید شهدا از حال امروز مردم ما راضی نباشند. معمولاً ما به یاد شهدا هستیم و برای آن‌ها عزاداری می‌کنیم ولی در نمایش ما برعکس است، یعنی آن‌ها در این نمایش زنده و نگران مردم کشورشان هستند.
عاج با اشاره به اینکه نمایشنامه "کجایی ابراهیم؟"، ساعت‌های آخر سقوط کانال کمیل را روایت می‌کند، ابراز داشت: ساختار قصه به این شکل است که یک جوانی از نسل امروز که دانشجوی رشته نقاشی است باید تصویر شهید هادی را بر دیوار اتوبانی نقاشی کند ولی بر اثر یک حادثه‌ای سقوط می‌کند و به کما می‌رود. این یک دقیقه کمای پسر جوان تبدیل به یک ساعت نمایش ما می‌شود. او در عالم خیال با تعداد زیادی از دوستان "شهید هادی" در کانال کمیل مواجه می‌شود و در نهایت بسیار معجزه‌آسا از کما در می‌آید. انگار از برکت خود "شهید هادی" است که این جوان زنده می‌ماند و برمی‌گردد ولی دیگر آن آدم سابق نیست.
او در خصوص شیوه اجرایی نمایش گفت: این نمایش رئالیسم صرف نیست چون من همزمان باید گذشته، حال و آینده را در صحنه داشته باشم. بنابراین این مسئله در طراحی صحنه و نور و لحن بچه‌ها رعایت شده است.
کارگردان نمایش "کجایی ابراهیم؟" درباره تمرینات این نمایش بیان کرد: ما یک ماه و نیم فشرده تمرین کردیم. پیش از آن به خاطر کرونا نمی‌خواستیم بچه‌ها را در آن شرایط به تمرینات فرا بخوانیم. تماشاخانه سرو نیز در این مدت کمک زیادی به ما کرد.
عاج با اشاره به اینکه نمایش "کجایی ابراهیم؟" هشت پرسوناژ دارد، افزود: ما یک اسیر عراقی را می‌بینیم که شاعر است و بسیار خوب عربی حرف می‌زند. درست است که او عربی صحبت می‌کند ولی در اتفاقات صحنه معلوم می‌شود که دارد درباره چه چیزی صحبت می‌کند. علاوه‌بر شهید هادی، جوان نقاش و اسیر عراقی، پنج نفر از شهدای عملیات والفجر مقدماتی هم در نمایش هستند.
وی در رابطه با ترکیب بازیگران نمایش عنوان کرد: بازیگران این نمایش ترکیبی از دانشجوها و بازیگران استخوان خرد کرده تئاتر از جمله سیدجواد حسینی، علی چاقوچی، یزدان دارابی، شهروز آقایی است. برای من مهم بود کسی نقش "شهید هادی" را بازی کند که کمتر شناخته شده باشد تا اسم بازیگر از اسم "شهید هادی" جلوتر حرکت نکند. برای من مهم بود که بازیگران به لحاظ ظاهری تا جایی که امکان دارد به شخصیت‌های واقعی نزدیک باشند.
این کارگردان در پاسخ به این سوال که چطور شد که در این شرایط حاضر شد اجرا برود، توضیح داد: نبض حال ما با تئاتر است. برای یک کارگردان خیلی سخت است که در طول سال بخواهد بیش از دو کار اجرا کند. من احساس کردم اگر الان اجرا نروم از این فضا دور می‌شوم. احساس می‌کردم یک فقدانی وجود دارد و من هرطور شده باید کار کنم. از طرفی متن نمایشنامه "کجایی ابراهیم؟" سال گذشته در اولین جشنواره نمایشنامه‌نویسی اقتباسی گام دوم، جایزه اول نمایشنامه‌نویسی را گرفته بود. یکی از جوایز این جشنواره، حمایت برای اجرای عمومی بود.
عاج ادامه داد: من از آن مدل نمایشنامه‌نویس‌ها نیستم که متن بنویسم و برای فلان انتشارات بفرستم. تا به حال هر نمایشنامه‌ای که نوشته‌ام به قصد اجرا بوده است. بنابراین برای من اهمیت دارد نمایشنامه‌ای که می‌نویسم را حتماً روی صحنه ببینم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: من هیچ انتظاری ندارم که مردم در این شرایط تئاتر را جزو اولویت‌های خودشان در نظر بگیرند چون کرونا با جان مردم دست به گریبان است، اما می‌دانم که زندگی باید جریان داشته باشد. من به عمد ریتم کار را به گونه‌ای بسته‌ام که از 60 دقیقه بیشتر نشود و بیشتر از آن مخاطب را در سالن نگه ندارم. امیدوارم مخاطب این نمایش را ببیند و با حال خوب از سالن بیرون برود زیرا در این نمایش هیچ شعاری نداده‌ام.