سرویس تئاتر هنرآنلاین: نمایش "زیبایی گاهی زن است" به نویسندگی و کارگردانی سهراب حسینی ساعت 20:30 در پردیس تئاتر شهرزاد با بازی هومن برق‌نورد و بهاره افشاری روی صحنه است.
سهراب حسینی در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره نگارش و روند شکل‌گیری نمایش "زیبایی گاهی زن است" گفت: این نمایشنامه را سال 91 نوشتم و دو سال بعد از آن درباره این متن با بهاره افشاری صحبت کردم و بازی در این نمایش را به او پیشنهاد دادم. افشاری پس از خواندن نمایشنامه، پیشنهاد بازی در این نمایش را پذیرفت. پس از آن، مدت زمان طولانی به دنبال پیدا کردن بازیگر نقش مقابل بودیم تا اینکه به بهانه‌های مختلف تعویق‌هایی در روند تمرینات و پیشبرد کار صورت گرفت و در نهایت به هومن برق‌نورد برای ایفای نقش مرد نمایش رسیدیم. او نیز پیشنهاد بازی در این اثر را پذیرفت و پس از آغاز تمرینات، گروه موسیقی به نمایش اضافه شد چراکه من مایل بودم این اثر پروژه‌ای نیمه موزیکال باشد. حدود هفت ماه تمرینات این نمایش به طول انجامید و اکنون نیز به مرحله اجرا رسیدیم.
او درباره موضوع و مضمون این نمایش عنوان کرد: نمایش "زیبایی گاهی زن است" یک اثر اجتماعی است که به لایه‌های مختلف و متنوعی از رابطه انسان‌ها با یکدیگر می‌پردازد. یکی از ارکان مهم رابطه، ارتباط زن‌ها و مردهاست که در آن عشق، نفرت، کینه، کدورت، مناسبات اجتماعی، عاطفی و زناشویی مطرح است و این ارتباط دوسویه تلاشی است برای کشف ارکان‌های متنوعی که اساساً رابطه، تولید یا بازتولید می‌کند. این نمایش قصه زن و مردی است که به شکل اتفاقی با هم آشنا می‌شوند و چند شبانه‌روز در محل زندگی مرد با یکدیگر سر می‌کنند و درباره مسائل مطرح شده با هم گفت‌وگو می‌کنند.
نویسنده و کارگردان نمایش "نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی" درباره سبک و فضای اجرایی نمایش "زیبایی گاهی زن است" یادآور شد: سعی‌مان بر این بوده تا با موضوع در زمینه‌های موسیقی، طراحی و اجرا به صورت تجربی برخورد کنیم. همه ارکان و اجزا اجرا در گفت‌وگو و مفاهمه‌ای میان اعضای گروه شکل گرفته است. بازیگران و گروه موسیقی نقش موثر و کلیدی در شکل‌گیری این محصول روی صحنه داشته‌اند. ما در این اجرا نمایشنامه را به عنوان یک قرارداد اجرایی قلمداد کردیم و با دیدگاه خودمان پروژه را با هم پیش بردیم و برآینده نقطه نظرات، سلیقه‌ها و تحلیل‌های مختلف این نمایش را به مرحله اجرا رساند.
حسینی درباره طراحی صحنه این نمایش اظهار کرد: طراحی صحنه و نور این نمایش را جلال تهرانی برعهده دارد. ترجیح‌‌ام بر این است مخاطب با امکانات بصری که صحنه می‌سازد روبرو شود و آن را لمس کند. تلاشمان بر این بوده که در همه ارکان و اجزای اجرا از بافت زبان، شکل بازی‌ها، موسیقی، چیدمان صحنه و به‌کارگیری نور، خست به خرج داده و مینی‌مال عمل کنیم.
این نویسنده و کارگردان تئاتر با بیان اینکه موسیقی از ارکان اصلی این اثر نمایشی است، تصریح کرد: از ابتدای تمرینات تصمیم گرفتم نمایش، موسیقی زنده داشته باشد. در نظر داشتم یک ترکیب‌بندی غیرمتعارف از سازهای ناهمگون که تا به حال کنار هم چیدمان نشده‌اند را روی صحنه داشته باشم. بنابراین آنسامبل غیرمتعارف تعریف کردم؛ موسیقی متشکل از یک هارپ، یک وکال سوپرانو، دو هنگدرام ر مینور، یک کمانچه، یک کمانچه آلتو و یک ویلنسل.
او در ادامه افزود: بخشی از موزیک توسط نوازنده‌ها ایمپرو وایز شده و بخشی از آن توسط علی بهلولی سرپرست تیم موسیقی ساماندهی، ارائه و پیشنهاد شده است. طی گپ و گفت‌ها، موسیقی نمایش ساخت‌وساز شده و حدود یک سوم تولیدات موسیقی در نمایش استفاده می‌شود و مقدار زیادی از موزیک‌های ساخته شده در اجرا استفاده نشده است. به نظرم موسیقی این نمایش تجربه بدیع و تازه‌ای است و آنچه که اطمینان دارم این است که در صحنه تئاتر تاکنون چنین ترکیبی از نوازنده‌ها و این شکل سازبندی را نداشته‌ایم. این ترکیب به لحاظ صوتی، موسیقی این نمایش را ارائه می‌کند که عملاً برای اولین بار از خیلی از نظرها حتی در جامعه موسیقی ایران اتفاق می‌افتد.
دیگر عوامل این نمایش عبارتند از: تهیه‌کننده: رامبد جوان، طراح صحنه و نور: جلال تهرانی، مدیر هنری: مازیار تهرانی، مجری‌طرح: سهیل حسینی، دستیار کارگردان: سارا تنها، مدیر تولید: احمد افشارنیا، مدیران اجرا: نسرین آجرلو و شیما خاسب، مدیر صحنه: سعید قاسمی، ایده‌پرداز و عکاس اقلام تبلیغاتی: محمد اسماعیلی، عکاس پروژه: نسیم روحانی، دبیر مسابقه عکاسی: ابراهیم حسینی، مشاور رسانه: فرنوش آبا، موسیقی: علی بهلولی و سهراب حسینی، وُکال سوپرانو: سپیده صیفوری، هارپ: شیده شکرابی، هنگدرام رِ مینور: علی بهلولی و شاهین دولتزاده، کمانچه و کمانچه آلتو: مونا سعیدینیا، ویلنسل: ثمین پورآذر، سرپرستِ گروه موسیقی: علی بهلولی، طراح گرافیک: سهیل حسینی، مشاور رنگِ پروژه: مهری تواسونی، طراح لباس: سهراب حسینی، اجرای لباسِ نوازندگان: تولیدی مانوک، دوخت لباس: سحر امجدی، ساخت دکور: حمید خوشنویس، ضبط صدا: فرشاد پاسدار (استودیو ترنج)، همکاران تبلیغات: پوریا احمدیان، محمد تنها و فرشاد بامداد، چاپ اقلام تبلیغاتی: محمدرضا عموشاهی (نقش جهان)، سه‌بعدی‌سازی دکور: فربد تعالی و عاطفه شیوافر.
علاقمندان می‌توانند بلیت این نمایش را از سایت ایران نمایش تهیه کنند.