سرویس تئاتر هنرآنلاین: نمایش "کمیته نان" نوشته و کار لیلی عاج از 23 اردیبهشت‌ماه ساعت 18:30 در سالن قشقایی مجموعه تئاترشهر روی صحنه است و بازیگران این اثر نمایشی الهام شعبانی، ارسطو خوش‌رزم، غزاله جزایری، شاهو رستمی، لبخند بدیعی و سعید احمدی هستند.
لیلی عاج در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین با بیان اینکه نمایش "کمیته نان" در ادامه مضامین نمایشنامه‌های پیشین من با موضوع معیشت طبقه کارگر است، گفت: تئاتر در جدی‌ترین حالت خود زمانی برای من دل‌انگیز است و برای آن مبارزه می‌کنم که درباره طبقه کارگر باشد. خودم را فعال سیاسی نمی‌دانم و اعتقادی نیز ندارم که رسالتی دارم که حتماً درباره این طبقه بنویسم. شکل گرفتن درام‌های من در طبقه کارگری برایم مسئله و دغدغه است چرا که من نیز از این طبقه هستم و شوخی‌ها، لحظات شادی و غم آن‌ها را به خوبی می‌شناسم. بنابراین "کمیته نان" در کلان، دور از کارهای پیشین من نیست.
او در ادامه افزود: من در نمایش "قند خون" کارگران بیکار شده کارخانه قندی را موضوع و هدف اصلی قرار دادم اما در نمایش "کمیته نان" به کارگران روزمزدی که مشکل بیمه و مسائل معیشیتی دارند، پرداخته‌ام. در این اثر نمایشی دو قصه به صورت موازی با هم تلاقی پیدا می‌کند؛ یکی موضوع کولبران کرد و دیگری، مشکلات کارگران روزمزد است. بنابر اتفاقی طی نمایشنامه، این دو خط داستانی به یکدیگر تلاقی پیدا کرده و اتفاق بعدی صورت می‌گیرد.
نویسنده و کارگردان نمایش "روزمرگی" همچنین اضافه کرد: در نمایشنامه "کمیته نان" خانواده‌ای ترسیم شده است که برایم بسیار اهمیت داشته تا روی شخصیت‌پردازی اعضای آن مکث و پرداخت صحیحی داشته باشم. این اثر به زعم تعداد شخصیت‌ها، شلوغ‌ترین نمایشنامه من است و باید کاشت و برداشت درستی از گذشته، حال، آینده و رویاها و ناامیدی‌های 6 شخصیت خانواده در این اثر انجام می‌دادم تا ثمره آن در صحنه دیده شود و از این جهت برایم این نمایشنامه بسیار مهم است که بیشتر در آن به خانواده پرداخته‌ام.
عاج با اشاره به اینکه "کمیته نان" بخش دوم از یک تریلوژی از مجموعه نمایشنامه‌ام به نام "زندگی کارگری" است، عنوان کرد: بخش نخست این مجموعه نمایشنامه "قند خون" است که دو سال پیش آن را به صحنه آوردم و "کمیته نان" پارت دوم این اثر است و "دایره آبی" بخش سوم این مجموعه است که درباره کارگرانی است که در کارخانه بطری آب معدنی کار می‌کنند. بسیار امیدوارم هستم تا زمانی که قرار شد نمایش "دایره آبی" را روی صحنه آورم، وضعیت معیشتی کارگران بهتر شده و سایه سهمگین چرخ معاش خانواده از دوش آن‌ها برداشته شده باشد. معمولاً درام‌های مورد علاقه خود را در زندگی کارگری کشف می‌کنم و با اینکه خود از طبقه کارگر هستم اما واقعیت این است که ناخودآگاه این گونه سوژه‌ها مرا پیدا می‌کنند.
او درباره سبک و فضای اجرایی نمایش "کمیته نان" خاطرنشان کرد: داستان این نمایش در بستری رئالیستی اتفاق می‌افتد اما طراحی صحنه و صحنه پایانی نمایش از رئالیست فاصله می‌گیرد. زمانی‌که داستانی تا این حد ملتهب درباره زندگی کولبران و کارگران روزمرد روایت می‌شود، منطق آن را به چاله‌ای سیاه هدایت می‌کند. معتقدم که هر چقدر سیاهی وجود داشته باشد اما سیاه‌نمایی هنر نیست و از هنر به دور است. از آنجا که به نظرم باید نمایش با امید تمام شود هرچند که کورسویی از امید باشد، بنابراین برای رسیدن به چنین مهمی در صحنه پایانی از رئالیست صرف فاصله گرفته و فضا تبدیل به خواب و رویا می‌شود و نمایش با تولد نوزادی به پایان می‌رسد و این پایان با اینکه از فضای رئالیستی فاصله می‌گیرد آن چیزی است که برای من بسیار مهم است، به این دلیل که علاقمندم که سرنوشت شخصیت‌ها را به تولدی دوباره ختم کنم که حداقل امیدی برای آینده آن‌ها وجود داشته باشد.
لیلی عاج درباره موسیقی این نمایش عنوان کرد: از آنجا که موسیقی این نمایش الزام صحنه و درام نیست و آن چیزی است که در زندگی روزمره شخصیت‌های این اثر است، قالبی در این نمایش ندارد و بنابراین از موسیقی انتخابی استفاده شده است.
او در خصوص طراحی صحنه نمایش "کمیته نان" گفت: طراحی صحنه این نمایش با دیگر کارهایم بسیار متفاوت است. صحنه در این اثر به شدت انتزاعی است و از اندیشه کلی اثر دفاع می‌کند. فشاری که مشکلات اقتصادی بر بدنه طبقه کارگری کشور وارد کرده به خوبی در طراحی صحنه متبادر است.
لیلی عاج در پایان صحبت‌هایش گفت: نمایش "کمیته نان" قصد ندارد که شعار دهد به این دلیل که آنچه برای من دارای اولویت است، قصه‌گو بودن و دارا بودن لحظات دراماتیک است. خانواده کولبری که از نقطه صفر مرزی دچار مشکل اقتصادی هستند و اکنون به تهران آمده‌اند با خانوده کارگری روزمزد تلاقی پیدا می‌کنند. این خط سیر مشکلات معیشتی همه افراد جامعه از مرز تا پایتخت، حرف کلی این اثر است. از آنجا که به زعم خودم حرف‌های مهمی در این نمایش است بسیار علاقمند هستم که این اثر دیده شود. قصد ندارم بگویم آدم چالشی و سیاسی هستم اما درک درستی از شرایط سیاسی و اقتصادی کشورم دارم و برایم بسیار حائز اهمیت است که این اثر توسط منتقدان دیده شود به این دلیل که معتقدم باید در مسیر نوشتن گام‌های رو به جلو بردارم تا به منظور نگارش بخش سوم "زندگی کارگری" از تاثیر دو بخش پیشین آن مطلع باشم.
دیگر عوامل نمایش "کمیته نان" عبارتند از: مجری طرح: شاهرخ استخری، مشاور کارگردان: توماج دانش بهزادی (میهمان از گروه تئاتر پراکسیس)، طراح صحنه: سینا ییلاق بیگی، طراح لباس: الهام شعبانی، طراح گریم: ماریا حاجیها، طراح نور: رضا خضرایی، طراح پوستر: شایان کیانی، مدیر تولید: کهبد تاراج، موسیقی: تریفه کریمیان، روابط عمومی و تبلیغات مجازی: مریم رودبارانی، مشاور امور رسانه‌ای: احمدرضا حجارزاده، عکاس: رضا جاویدی، دستیار کارگردان: ناصر ارباب، دستیار تولید: امیرحسین نوحنژاد، منشی صحنه: زینب ایوبی و مدیر صحنه: محمدحسن درباغی فرد.
علاقمندان می‌توانند بلیت این نمایش را از سایت تیوال تهیه کنند.