سرویس تئاتر هنرآنلاین: نمایش "رسم عاشقی آبها" نوشته مازیار رفعتی و به کارگردانی محمداسماعیل بیگی، پنجشنبه 25 بهمنماه ساعت 17 و 20 در بخش مسابقه ایران دو، سی و هفتمین جشنواره بینالمللی تئاترفجر در تماشاخانه سنگلج به صحنه میرود.
محمداسماعیل بیگی در مورد تولید این اثر گفت: این نمایش نوشته مازیار رفعتی براساس آیین انار استان کرمان، شکل گرفته است. این متن را که خواندم، شباهتهای بسیاری میان آیینهای کرمان و ایلام دیدم و اجازه خواستم آن را دراماتورژی کنم تا با فرهنگ منطقه ما سازگارتر شود و کم کم متن نهایی را نوشتم.
او افزود: یکی از دلایلی که به موضوع فرهنگها در نمایش پرداختم، علاقهای بود که به آیین و سنتهای بومی دارم. چند سال است که نمایشی با حال و هوای آیینی سنتی اجرا نکردهام و دوست داشتم نمایشی تولید کنم که با زیست بوم و فرهنگ شهرم هماهنگی داشته باشد. نمایش "رسم عاشقی آبها" قابلیت پوشش خرده فرهنگهای ایلام و مناطق کردنشین از عروسی، عزا، مراسم طلب باران و... را دارد و به همین دلیل گستردگی آن برایم جذابیت داشت.
اسماعیل بیگی در ادامه درباره ویژگیهای نمایش "رسم عاشقی آبها" توضیح داد: این نمایش 27 بازیگر دارد که همه روی صحنه میآیند و ما به این دلیل که در گروه خودمان بازیگر کم داشتیم، از گروههای دیگر فعال در تئاترشهر ایلام دعوت به همکاری کردیم. در پروسه تولید نمایش هم 8 بازیگر به جمع گروه پیوستند و در مجموع 36 بازیگر درگیر این نمایش شدند.
او در ادامه در مورد وضعیت تئاتر ایلام از نظر استقبال مخاطبان و سالنهای اجرا و تجهیزات گفت: زیربنای تئاتر ایلام خیلی بد است و امسال تازه احداث پلاتو آغاز شده است که هنوز قابل استفاده نیست و فقط 50 درصد کار ساخت آن جلو رفته و در واقع ما فعلا هیچ پلاتویی در ایلام نداریم.
اسماعیل بیگی افزود: دو آمفی تئاتر در ایلام وجود دارد؛ یکی برای آموزش و پرورش و دیگری برای اداره ارشاد است. آمفی تئاتر آموزش و پرورش محدودیتهای خاص خودش را دارد و نمیتوانیم هرکاری را در آن اجرا کنیم. آمفی تئاتر اداره ارشاد هم متاسفانه به بخش خصوصی و به عنوان سینما واگذار شده و این مسئله واقعا باعث ناراحتی است. ایلام هیچ سالن حرفهای مخصوص اجرای تئاتر ندارد و به نظرم اگر در ایلام کمبود تماشاگر داریم، به همین دلیل است.
او در ادامه توضیح داد: وقتی مردم ایلام نمیتوانند به صورت مداوم از تئاتر در شهر خودشان بهره ببرند، نسبت به این هنر غریبه میشوند. هنرمندان تئاتر ایلام جشنوارهای شدهاند و بیشتر خارج از ایلام کار میکنند. گروه ما با نام "پرسونا" در 10 سال گذشته، بیش از 40 اجرا در استان لرستان داشته است و ما در سال 4 تا 5 نمایش به صحنه میبریم.
او درباره مهاجرت هنرمندان از شهر ایلام گفت: مهاجرتهای زیادی صورت گرفته است و هنرمندان دوست دارند جایی کار کنند که امکانات بیشتری وجود دارد. دوستانی که در نمایشهای خیابانی کار میکنند، به این دلیل که سالنی برای اجرا وجود ندارد، خیلی زود به شهرهای دیگر میروند و واقعا موفقیتهای زیادی هم کسب میکنند. 18 سال است که ایلامیها در بخش خیابانی جشنواره بینالمللی تئاترفجر شرکت میکنند و مقام هم آوردهاند. نبود سالن و امکانات به نوعی آنها را قویتر کرده است و باعث نشده که هنرمندان دست از تلاش بکشند.
این کارگردان در مورد جشنواره تئاتر فجر و تفاوتهایش نسبت به سالهای قبل گفت: آنچه که از اکثر همکاران شنیدهام مبنی بر این است که سی و هفتمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر، نظم بیشتری نسبت به دورههای گذشته دارد و همه از دبیری نادر برهانیمرند رضایت نسبی دارند و این مسئله به خصوص در بین گروههای تئاتری خارج از پایتخت محسوستر است. سال گذشته جشنواره اصلا خوب برگزار نشد و انتقادات و نارضایتیهای گروههای تئاتری را در پی داشت. از همان ابتدای کار جشنواره در سال 97 با برگزاری همایشهای استانی و ورک شاپها میتوان گفت نحوه کار برگزارکنندگان این جشنواره قابل تحسین است. حضور ما در این جشنواره با امکانت کمی که در منطقه داریم، واقعا غنیمت است و برای سایر همکاران باعث امیدواری میشود به این دلیل که تا به حال نمایشی از ایلام در بخش مسابقه فجر حضور نداشته است.
در پایان اسماعیلبیگی گفت: هیچگاه نمیتوان در مورد تئاتر کشورمان نظر قاطعی داد و اصلا نمیشود تشخیص داد که آیا رو به جلو هستیم یا پس رفت میکنیم! گاهی اتفاقات خوش زیادی رخ میدهد و گاهی دچار رکود میشویم. ما به امید زندهایم و آرزو میکنیم همه چیز رو به بهبود و پیشرفت باشد. وظیفه خودم میدانم که از دو بازیگرم؛ فاطمه محمدیان شمالی و محمد شاهحسینی که عضو گروه "پرسونا" هستند، تشکر کنم به این دلیل که اگر آنها نبودند، واقعا ما به اینجایی که هستیم هم نمیرسیدیم.