سرویس تئاتر هنرآنلاین: مهدی دریایی شبیه‌گردان و پژوهشگر تعزیه در اراک، در گفت‌گو با هنرآنلاین درباره اثرات ثبت جهانی تعزیه خاطرنشان کرد: ثبت جهانی تعزیه هیچگونه اثری نداشته است و تنها در حد مراسمی باقی ماند و سازمان میراث فرهنگی از سال 89 که این هنر، ثبت جهانی شد تاکنون هیچ حمایتی از تعزیه نداشته است.
او در ادامه افزود: طی پیگیری‌های انجام شده، این سازمان اعلام کرده که ما تنها امکان حمایت معنوی از تعزیه را داریم. در صورتی‌که زمانی هنری به ثبت جهانی می‌رسد باید از سوی یونسکو بودجه‌ای برای آن درنظر گرفته شود. میراث فرهنگی در هر بار مراجعه اعلام کرده است حمایت از آثار هنری باید توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صورت پذیرد.
دریایی ضمن اشاره به اینکه هنر تعزیه در چند سال آینده از بین خواهد رفت، عنوان کرد: آرشیو کاملی از وسایل و نسخ تعزیه را از دوران صفویه تا قاجار در اختیار دارم که طی ده سال گذشته با مراجعه به سازمان میراث فرهنگی خواستار در اختیار قرار دادن محل و موزه‌ای برای گردآوری آن‌ها شده‌ام اما تاکنون از سوی هیچ ارگانی مورد حمایت قرار نگرفته‌ام و به ما اعلام شده که وسایل را در اختیار ما قرار دهید تا از آن‌ها نگهداری کنیم و بر این اساس دانشجویان و هنرجویان با معرفی اساتیدشان برای بازدید از این وسایل به منزل من می‌آیند.
این شبیه‌گردان درباره حمایت اداره کل هنرهای نمایشی از تعزیه یادآور شد: اداره کل هنرهای نمایشی و آقای شهرام کرمی در حد بضاعت و توان‌شان از ما حمایت می‌کنند و با پیگیری‌های آقای داوود فتحعلی‌بیگی که از حامیان این هنر است تاکنون صد و بیست هزار نسخ مجالس تعزیه در قالب دفترهای تعزیه به چاپ رسیده است.
او ضمن ابراز نگرانی بابت فراموشی این هنر، اظهار کرد: تعزیه در خطر است و شیوه اصیل اجرایی، موسیقی و حتی لباس‌های آن به دست افراد نابلد و ناآگاه رو به نابودی است. اکثر اساتید و بزرگان سینه سوخته این هنر یا از دنیا رفته‌اند و یا در کهنسالی هستند و جوان‌ها نیز از طریق لوح فشرده با تعزیه آشنا شده و فعالیت می‌کنند که به "استاد سی دی" معروف هستند. متاسفانه تعزیه‌خوانی با اصول و شیوه اجرایی صحیح در حال از بین رفتن است. حتی موسیقی اصیل تعزیه نیز تغییر کرده است.
دریایی در ادامه افزود: به نظرم باید از سوی مسئولان و متولیان دانشکده تعزیه تاسیس شود و این رشته به صورت تخصصی با شیوه صحیح آن آموزش داده شود. چندین بار این مسئله مطرح شد اما اجرایی نشد. قدیمی‌های این رشته رفته رفته از میان می‌روند و جوان‌ترها آموزش صحیحی ندیده‌اند.
این پژوهشگر، تعزیه را هنری آئینی سنتی و ایرانی عنوان کرد و گفت: از دست‌اندرکاران می‌خواهیم که این هنر را حمایت کنند. تعزیه نیاز به حمایت مالی ندارد، این هنر باید مورد حمایت آموزشی قرار گیرد، نسخ تعزیه حفظ و نگهداری شود و از شیوه صحیح اجرای آن حمایت شود. برای اجرای تعزیه حسینیه‌ها و مکان‌های تاریخی در اختیار قرار داده شود.
او همچنین با تاکید بر اینکه همه ایام سال از ولادت تا وفات تعزیه دارد، اضافه کرد: ما به تعداد روزهای سال تعزیه داریم و حتی امکان آن است که در هر روز دو تعزیه اجرا شود. باید جایگاه، فضا و شرایطی مساعد فراهم شود تا این هنر پابرجا بماند.
مهدی دریایی در پایان صحبت‌هایش خاطرنشان کرد: از 20 شهریورماه تا 29 شهریورماه مصادف با عاشورا در قزوین اجرای تعزیه خواهیم داشت. مجالس از ساعت 14:30 تا 16 هر روز اجرا خواهد شد و مجالس "موسی‌ابن جعفر"، "سقاخانه اسمال طلایی"، "فاطمه الزهرا(س)"، "حضرت مسلم"، "دو طفلان مسلم"، "حر"، "حضرت علی اکبر(ع)"، حضرت قاسم(ع)"، "حضرت عباس(ع)"، "شهادت امام حسین(ع)" و "بازار شام" خوانده خواهد شد.