سرویس تئاتر هنرآنلاین: نمایش "سوی کابوی" به نویسندگی محمد میرعلیکبری و کارگردانی پریسا محمدی از 15 بهمنماه ساعت 20:30 در مجموعه تئاتر دیوار چهارم (تماشاخانه پایتخت) روی صحنه است. پژمان عبدی یکی از بازیگران نمایش و همچنین دستیار کارگردان "سوی کابوی" است که سالها در عرصه بازیگری و کارگردانی در تئاتر فعال است.
او در گفتوگو با هنرآنلاین درخصوص بازی در نمایش "سوی کابوی" گفت: خانم پریسا محمدی با من تماس گرفتند و درباره این متن که نوشته آقای میرعلی اکبری است، ابتدا از من خواست که متن را بخوانم و اولین صحبت ما در رابطه با حضورم برای دستیاری و برنامهریزی بود. پس از این که متن را خواندم درباره نقش "ونداد" در نمایشنامه صحبت کردیم که پس از گفتوگو بازی در این نقش را پذیرفتم.
عبدی همچنین در ادامه افزود: واقعیت این است که معمولاً در کارهایی که به عنوان دستیار و برنامهریز حضور دارم از نقطه صفر کار در جریان هستم ولی در بعضی شرایط کار شروع شده است و بعد من حضور پیدا میکنم؛ "سوی کابوی" از دسته دوم بود. زمانی که من به گروه پیوستم تقریباً ٩٠ درصد کست بسته شده بود و همه چیز دست به دست هم داد که من این نقش را بازی کنم. در واقع نقش ونداد برایم جذابیت داشت چون از من دور است و معمولاً زمانی که یک نقش از شخصیت من دور است، دوست دارم آن را بازی کنم.
این بازیگر تئاتر درخصوص پذیرش دو مسئولیت در این اثر نمایشی یادآور شد: برای من عادت شده است که چند کار را در یک نمایش انجام دهم.اگر سالها پیش بود شاید برایم سخت بود ولی الان دیگر عادت کردهام و هم یاد گرفتهام که انرژی خودم را برای هر دو طرف بگذارم. شاید عمدهترین آن نویسندگی، کارگردانی و بازی در یک کار بوده است که من این تجربه را در نمایش "برای کلاه آهنیها" شش سال پیش داشتم که از طرف دوستان هنرمند درجه یک که زیاد هم هستند این پیشنهاد به من شد که این کار را نکنم ولی من آن را انجام دادم و توانستم از پسش بر بیام و تجربه خوبی هم بود.
او در ادامه صحبتهایش اضافه کرد: زمانی که گروه حرفهای باشد، مشکلی به وجود نمیآید، به دلیل اینکه هرکسی وظیفه خود را میداند و سعی میکند به بهترین شکل ممکن آن را انجام دهد. مجموعه گروه کارگردانی به عنوان هماهنگکننده در گروه عمل میکنند و جلو میروند. این اتفاق در گروه نمایش "سوی کابوی" افتاده است و همه افراد حرفهای هستند و برخی با سابقه ٢٠ ساله حضور دارند، به همین علت تا به امروز کار به خوبی جلو رفته است و من که به عنوان دستیار در گروه کارگردانی و علاوه بر آن، بازیگر حضور دارم مشکل زیادی ندارم و در بخش بازیگری هم این تعامل با دوستانی که بازی مستقیم دارم وجود داشته و خوشبختانه اتفاق خوبی افتاده است.
عبدی ضمن اشاره به اینکه نخستین جذابیت نمایش "سوی کابوی" ایده جدید و فضای اثر است، عنوان کرد: مکان نمایش جایی است که ما در ایران نداریم. یک سفر تفریحی به تایلند برای مخاطب سوال ایجاد میکند و از آنجا که هر فرد ذهنیتی از کشوری مانند تایلند دارد، فقط با دیدن نمایش است که سوالها از بین میرود. در واقع ما بستری داریم که روی آن بستر نمایش بنا شده است. این روزها سراغ هر اثری که میرویم با یک رویکرد اجتماعی مواجه میشویم که در این اثر هم وجود دارد ولی از زاویه دیگری. ما در دورهای زندگی میکنیم که همه حرفها زده شده است، تفاوت زمانی به وجود میآید که زاویه دید تغییر کند و این باعث تفاوت اثر و جذابیت آن میشود. شخصیتهایی در این نمایش هستند که بسیار میشود با آنها ارتباط برقرار کرد.
او در پایان اظهار داشت: ونداد شخصیتی است که از جامعه ضربه خورده است. آدمی است که به خاطر اتفاقی که در دوره نوجوانی برایاش افتاده سایهای روی زندگیاش به وجود آمده است. اگر خود و اطرافیانش از آن اتفاق عبور میکردند شاید مسیر زندگی او دستخوش تغییراتی میشد. فکر میکنم مهمترین اتفاق در رابطه با ونداد همین است که بسیار در اطرافمان افرادی را که به واسطه رخدادی زندگیشان تحت شعاع قرار میگیرد، میبینیم.